واشناخت ها:
عمده نقض ها و عقب گردها ، همچنين عدم همكاري در اصول خلع سلاح تسليحات كشتار جمعي چنين است:
1) فهم و درك خلع سلاح ، موضوعي براي تجسم و تحقق يافتن منع تكثير سلاح هاي هسته اي بوده است.
2) شكست در تلاش هاي بين المللي براي خلع سلاح هاي كشتار جمعي و انحراف توجه به مسائل كوچك ؛ راهها را براي اسرائيل در راستاي سياست تجاوزكارانه نظامي اش و افزايش توانايي هاي بي نظارت در زمينه سلاح هاي كشتار جمعي گشترش و توسعه داده است.
3) اسرائيل با توليد آزادانه اين گونه سلاح ها با توجيه حفظ امنيتش آنهم در مناطق اشغالي ، وجود ساير تسليحات كشتار جمعي ، عدم همكاري با قوانيني بين المللي نظير ان پي تي ، سي دبليو سي (CWC)، پيمان منع جامع آزمايشهاي هسته اي (CTBT) ، و بي دبليو سي (BWC) كه تهديداتي بالقوه براي امنيت تمام كشورها در تمام كشورهاي خاورميانه و در كل جهان هستند ؛ يك بن بست و سياست شرورانه را در روند ايجاد خاورميانه عاري از تسليحات كشتار جمعي ايجاد كرده است.
A- تسليحات هسته اي
در زير كاستي هاي واقعي در كلمات و روح ان پي تي و همينطور كاستي هاي اجراي آن ملاحظه مي شود. اين دلايل عمده ، كنفرانس بازنگري ان پي تي در اوائل سال 2005 در نيويورك را باعث شد ، هرچند نهايتا يك آينده نامشخص و نا اميد كننده براي منع تكثير و خلع سلاح تسليحات كشتار جمعي را ايجاد كرد كه عبارتند از:
1) به رسميت شناختن مجدد تبعيض 5 قدرت هسته اي كه به آنها امتيازات ويژه و حق وتو داده است به گونه اي كه گويي آنها نگهبان ديگر كشورها هستند و خود را از هرگونه نظارت و كنترل بين المللي مستثني مي كنند.
2) فقدان هرگونه مهلت و يا زمانبندي براي تخريب و از بين بردن تسليحات هسته اي بر اساس ماده 6 ان پي تي . اصلاح اين بند به نظر اجتناب ناپذيرمي رسد.
3) مقرر داشتن اولويت پائين تر به خلع سلاح و تمركز صرف بر منع تكثير سلاح هاي هسته اي به منظور منحرف كردن توجه جامعه بين المللي از تهديدات بالقوه هزاران كلاهك هسته اي موجود.
4) توسعه بيشتر توانايي هاي تسليحات هسته اي و انجام آزمايشهاي هسته اي از سوي سه طرف غير عضو(پاكستان ، هند و اسرائيل) با استفاده از فقدان نظارت و كنترل بين المللي از جمله پادمانهاي آژانس.
5) رفتار ويژه با اين سه طرف غير عضو ان پي تي نشان محكمي از تصميم آمريكا به ويژه در راستاي تسهيل شناخت آنها به عنوان دولت هاي داراي تسليحات هسته اي - علاوه بر 5 كشور اصلي- است.
A- تسليحات هسته اي (مهار)
6) آمريكا با داشتن بيشترين كلاهك هسته اي ، كمك ، تشويق و- همچنين بر اساس تعدادي شواهد- انتقال تكنولوژي هسته اي به يك كشور غير عضو(در ان پي تي) در خاورميانه ماده 1 ان پي تي را نقض كرده است.
7) عدم اجراي بند 5 و هرگونه پيشرفتي در خلع سلاح هسته اي. عدم اجراي تصميمات و قطعنامه هاي كنفرانس بازنگري ان پي تي در سال 1995 و سال 2000 به ويژه تضمن هاي صريح در اجرا و عملياتي كردن 13 گام به جلو براي حذف تسليحات هسته اي.
8) از سوي ديگر عدم اجراي ماده 4 ان پي تي براي كشورهاي توسعه يافته بسيار مهم بوده است. تحريم هاي پايدار، تبعيض و محروم كردن بعضي از كشورهاي عضو ان پي تي بر اساس زمينه هاي سياسي براي برخورداري از استفاده صلح آميز از انرژي هسته اي براي امور مسالمت آميز و تهيه و فراهم نمودن تضميني مواد هسته اي تحت يك ابزار الزام آور حقوقي بين المللي.
9) همكاري كامل كشورهاي صنعتي به ويژه كشورهاي داراي تسليحات هسته اي با كشورهاي غيرعضو(در ان پي تي) ، كمك به برخي از آنها براي به دست آوردن توانايي تسليحات هسته اي و توليد اين گونه تسليحات (نقض ماده يك است).
10) عدم اجراي قطعنامه هاي 1995 و 2000 كنفرانس بازنگري ان پي تي در خصوص ايجاد منطقه عاري از سلاح هاي هسته اي در خاورميانه.
11) تحولات نااميد كننده و ياس آور در اعمال سياست هاي دوگانه در بين كشورهاي عضو و غير عضو ان پي تي.
12) عقب نشيني از پيمانهاي دوجانبه استراتژيكي خلع سلاح از سوي آمريكا؛ و پيمانهاي چند جانبه، از سوي ديگر كشورها.
13) رد معاهده منع جامعه آزمايشهاي هسته اي از سوي آمريكا، ايجاد يك وضعيت توقف براي پيمان و احتمال فروپاشي آن. اكنون، كمسيون مقدماتي منع جامع آزمايشهاي هسته اي، ايجاد و تاسيس سازمان هاي كاملاً نوپا را تسهيل كرده است، اما از آنجائيكه نمي تواند تا بي نهايت پايدار باشد اميدي براي تغيير در سياست آمريكا وجود ندارد، فعاليت هايي كه ادامه فعاليت هاي كنوني را تهديد مي كند .
14) اين سياست ابتدا از سوي آمريكا و ناتو مورد استفاده قرار گرفت.
15) فقدان هرگونه بازرسي و مكانيزم راستي آزمايي براي انجام راستي آزمايي و نظارت در كشورهاي داراي تسليحات هسته اي.
16) رژيم هاي موازي كنترل صادرات نظير "گروه استراليا"، NSG ، كميته زنگر، باشگاه لندن، كه فعاليت هايي موازي با پيمان هاي خلع سلاح موجود انجام مي دهند، سبب خسارات جدي به كارايي واعتبار اين پيمانها مي شوند.
B- تسليحات شيميايي
به گزارش خبرگزاري مهر در ادامه سخنراني دكتر سلطانيه آمده است: ايران به عنوان قرباني اصلي تسليحات شيميايي نگراني هاي جدي در موارد زير دارد:
1) تقريباً يك دهه پس از اينكه CWC به اجرا گذاشته شد، اميدي براي جهاني شدن آن نيست و نشانه اي وجود ندارد كه كشورهاي داراي توانايي هاي صنعتي شيميايي قابل ملاحظه در خصوص اين پيمان توافق كنند.
2) كشورهايي در خاورميانه وجود دارند كه به خاطر نگراني هاي امنيتي شان تا زماني كه اسرائيل به CWC نپيوندد قصد ندارند به آن بپيوندند . آنها علناً پيوستن به پيمانهاي تسليحات كشتار جمعي و كنوانسيون ها به ويژه ان پي تي را رد مي كنند و اين چرخه شرارت در خاورميانه از سوي اسرائيل ايجاد شده است.
3) مجلس قانونگذاري آمريكا ملاحظه اي را بر انجام بندهاي CWC قرار داده است و با استثنائاتي نسبت به ساير دولت ها به نفع آمريكا تبعيض در نظر گرفته است. عليرغم اين حقيقت كه كشورهاي عضو ملزم به اجراي CWC و ملاحظات آن هستند. نشانه هايي وجود دارد مبني بر اينكه ديگر دولت هاي عضو CWC نيز در صددند تا از اين شگرد استفاده كنند و اگر چنين اتفاقي رخ دهد CWC از هم خواهد پاشيد.
4) دارندگان تسليحات شيميايي هنوز به تعهدات خود براي از بين بردن اين تسليحات عمل نكرده اند. بنابر گزارش OPCW از زماني كه CWC در سال 1997 به اجرا گذاشته شد در حدود 11 هزار تن از اين تسليحات تخريب شد. بر اساس مقررات گفته مي شود كه سير زماني 10 ساله براي تخريب كل تسليحات شيميايي در سال 2007 به پايان خواهد رسيد.
5) رژيمهاي كنترل همچون "گروه استراليا" موازي با CWC عمل مي كنند و اين به شدت به اعتبار كنوانسيون ضربه وارد مي كند.
C) تسليحات بيولوژيكي:
1) پروتكل 1925 ژنو استفاده از كنشگرهاي سمي و بيولوژيكي (باكتريولوژيكي) را ممنوع مي كند. تعدادي از كشورها از جمله آمريكا ملاحظاتي را بر روي تبصره "استفاده" مي گذارند و اصرار دارند كه اين بخش حق آنها را براي استفاده از تسليحات بيولوژيكي محفوظ مي دارد.
2) BWC از سال 1975 يك نقص جدي داشته است و آن نبود واژه " استفاده" در بند ممنوعيت تسليحات بيولوژيكي بوده است. جمهوري اسلامي ايران در چند مناسبت، اصلاحاتي را براي بند مربوطه به منظور قادر ساختن CWC براي ممنوع كردن "استفاده" پيشنهاد كرده است كه اين پيشنهاد سازنده تقريباً هميشه از سوي آمريكا رد شده است.
3) بعد از يك دهه شناخت قوي از پروتكل الحاقي BWC ، متن تركيبي تقريباً نهائي و آماده تصويب شد و بوسيله كشورهاي عضو به امضاء رسيد اما در سال 2001 از سوي آمريكا رد شد. بنابراين تلاش هاي جمعي و چند جانبه براي تقويت BWC به شكست انجاميد. بايد خاطرنشان كرد كه بنابر متن پروتكل الحاقي انتظار مي رفت يك سازمان (OPBW) با كاركرد و وظيفه اجراي بندهايش براي هر دو ستون مقرراتي و تبليغي در ژنو و يا در لاهه ايجاد شود.
4) در پي شكست تلاش هاي جامعه بين المللي براي ايجاد يك سازمان اجرائي BWC، اكنون آمريكا در تلاش است سازمان بهداشت جهاني را در فعاليت هاي حوزه امنيتي و سياسي درگير كند . اين اقدام اين سازمان را از كاركردها و وظايف انساني اش منحرف مي كند.
نگاهي اجمالي در خصوص ايران
به گزارش مهر در ادامه سخنان نماينده ايران در سازمانهاي بين المللي مستقر در وين آمده است: جمهوري اسلامي ايران عضو NPT ، CWC, BWC ، امضاء كننده پيمان منع جامع آزمايش هاي هسته اي است ، هيچكدام از هواداران غربي خلع تسليحات كشتارجمعي ، صدام را به خاطر كشتار 100 هزار ايراني با استفاده از تسليحات شيميائي محكوم نكردند، آنها تسليحات شيميائي مرگبار را فراهم كردند و تا انتها به هر شيوه اي از صدام حمايت كردند.
- ايران تنها كشوري است كه بطور داوطلبانه پروتكل الحاقي را براي مدت 3 سال پيش از آنكه تصويب كند به اجرا گذاشته است.
- ايران طي 1700 روز نفر به تمام سايت هاي خود از جمله سايت هاي نظامي اجازه دسترسي كامل داده كه بيشترين و فشرده ترين بازرسي ها مي باشد كه حتي با هشدار كمتر از 2 ساعت صورت گرفته است.
- هزاران صفحه از اسناد محرمانه به بازرسان آژانس داده شده است.
- در مورد آلودگي آژانس نتيجه گرفته است كه منبع آلودگي قطعات HEU و LEO از خارج بوده است نه نتيجه غني سازي در ايران .
- آژانس هيچ شاهدي مبني بر انحراف فعاليت ها و مواد هسته اي به سمت اهداف نظامي و ممنوعه پيدا نكرد. بطور ويژه اي ثابت شد كه اتهامات مربوط به سايت هاي نظامي لويزان، كلاهدوز، پارچين بي اساس بوده است.
- همچنين آژانس اعلام كرد كه تمام موضوعات، مواد و فعاليتهاي اعلامي در ايران گزارش و حسابرسي شده اند.
- بعد از تعليق مايوس كننده و طولاني كه بر اساس تصريح قطعنامه ها، به عنوان اقدامي داوطلبانه و اعتماد ساز و غير الزام آور بود ؛ زماني كه ايران تصميم گرفت تا تحت نظارت آژانس شروع به برنامه تحقيق و توسعه كند پرونده هسته اي ايران به شوراي امنيت گزارش شد.
- ايران از پس از پيروزي انقلاب اسلامي از ان .پي.تي خارج نشد و به همكاري اش با آژانس ادامه داد. آنهم در منطقه اي كه كشورهاي غير عضو دسترسي كاملي به تكنولوژي هسته اي دارند و صاحب تسليحات هسته اي هستند.
رهنمودها:
1- آمريكا بايد فوراً پيمان منع جامع آزمايش ها را تصويب كند.
2- آمريكا بايد موانع بر سر راه كنفرانس خلع سلاح را بردارد.
3- آمريكا و ناتو بايد سياست استفاده نخستين از تسليحات كشتار جمعي را تغيير دهند.
4- كشورهاي داراي تسليحات هسته اي كه از كاربرد تسليحات هسته اي عليه افرادي به بهانه مبارزه با تروريست سخن به ميان آورده اند وآنها بايد چنين سياست اعلامي را محكوم كنند.
5-ملاحظات مربوط به CWC كه از سوي قوه قانونگذاري آمريكا وضع شده است بايد قبل از اينكه ديگر كشورها از آن شيوه بهره ببرند فوراً برداشته شود.
6- ملاحظات در خصوص پروتكل سال 1925 ژنو بايد برداشته شود (از سوي چند كشوري كه چنين كاري را كرده اند).
7- بند يك BWC اصلاح شود و ممنوعيت "استفاده" از تسليحات بيولوژيكي را در برگيرد.
8- بايد يك مكانيزم راستي آزمائي موثر براي بازرسي و تائيد حذف و از بين بردن تسليحات هسته اي در كشورهاي داراي اين تسليحات برقرار شود. مكانيزم ممكن است ابتدا از سوي پنج قدرت اتمي تاسيس سپس بوسيله يك مكانيزم بين المللي راستي آزمائي مانند پادمان هاي آژانس جايگزين شود.
9- از بين بردن تسليحات هسته اي بايد قبل از 2007 پايان يابد.
10- رژيم هاي كنترل خودسرانه و موازي با NPT و CTBT و BWC و CWC بايد كنار گذاشته شوند.
برخي ملاحظات:
در خصوص ضرورت ايجاد منطقه عاري از سلاح هاي كشتار جمعي در خاورميانه بايد گفت:
11- اسرائيل بايد فورا ان.پي.تي را بپذيرد ، تسليحات هسته اي خود را از بين ببرد و تمام فعاليت ها و مواد هسته اي خود را تحت پادمان هاي كامل قرار دهد.
12- اسرائيل بايد فوراً پروتكل الحاقي را تصويب كند.
13- اسرائيل بايد فوراً كنوانسيون تسليحات شيميائي را تصويب كند.
14- اسرائيل بايد كنوانسيون تسليحات بيولوژيكي را تصويب كند.
15- اسرائيل بايد فوراً پيمان منع جامع آزمايشها را تصويب كند.
16-تنها در صورت اجراي بندهاي 11 الي 15 بالاست كه ديگر كشورهاي خاورميانه CWC و CTBT را را مي پذيرند.
يادآوري مي كنم كه طرح تاسيس منطقه عاري از سلاح هاي هسته اي در خليج فارس يا طرح مسئله بي مورد موشكها در چارچوب مناطق عاري از سلا ح هاي هسته اي پيش از درك منطقه عاري از سلاح هاي هسته اي در خاورميانه در نهايت توجهات را از تهديد بالقوه تسليحات كشتار جمعي اسرائيل منحرف خواهد ساخت.
به گزارش "مهر" دكتر سلاطانيه در انتها به تاثيرگذاري موارد زير به عنوان ملاحظات امنيتي ايران اشاره كرده است:
- نقايض و تبعيض در خلع سلاح كشتارهاي جمعي .
- غفلت از تهديد بالقوه تسليحات كشتار جمعي براي امنيت خاورميانه. ناديده گرفتن طرح ايران براي عاري سازي اين منطقه از تسليحات هسته اي.
- سياست دوگانه و نگرش تبعيض آميز نسبت به كشورهاي غير عضو و عضو NPT و CWC و BWC .
- محروم سازي ايران از حق مسلم خود براي استفاده صلح آميز از انرژي هسته اي و بويژه چرخه سوخت هسته اي.
- حضور بي وجه و خلاف قوانين شوراي امنيت سازمان ملل در جريان فعاليتهاي صلح آميز ايران خود يك خط قرمز محسوب مي شود.
- آمريكا تهديدي عليه امنيت ملي ايران است.
- بر اين اساس جمهوري اسلامي ايران بايد فورًا سياست بين المللي خود را براي همكاري با آخرين وضعيت و به منظور حمايت از استقلال و منافع عالي ملي مورد بررسي قرار دهد.