به گزارش خبرگزاري "مهر" همانطور كه گفته شده است زمينه سازي ها براي تشكيل اين رژيم به نيم قرن قبل از روز اعلام تشكيل اين رژيم يا روز "نكبت" بازمي گردد.
پس از برپايي نخستين كنگره صهيونيسم در سال 1896 در شهر بال سوئيس و تصويب تشكيل دولت يهود در سرزمين فلسطين، مهاجرت صهيونيست ها به اين سرزمين تحت حمايت استعمار و توسط سازمان جهاني صهيونيسم آغاز گرديد. چهار سال پس از اين تاريخ سازمان جهاني صهيونيسم با هدف تسريع در روند مهاجرت يهوديان، شركتي تحت عنوان "صندوق ملي يهود" تشكيل داد تا براي سكني گزيدن يهود در فلسطين زمين خريداري كند زمينهاي خريدار شده توسط اين صندوق به عنوان داراي غيرقابل انتقال مردم يهود عنوان گرديد.
پس از پايان جنگ اول جهاني مهاجرت يهوديان به فلسطين سرعت بيشتري يافت به گونه اي كه جمعيت يهوديان از 56 هزار نفر معادل تنها 8 درصد جمعيت ساكنان فلسطين به بيش از 3 برابر يعني 175000 هزار نفردر سال 1924 رسيد و در 1929 آژانس يهود براي هماهنگ سازي و تسريع در روند مهاجرت يهوديان تشكيل شد.
مهاجران يهودي براي تثبيت موقعيت خويش شروع به بهره گيري از ابزار نظامي نمودند و در دهه 20 ميلادي گروه تروريستي "هاگانا" كه بعداها اساس تشكيل ارتش رژيم صهيونيستي را فراهم آورد، تشكيل گرديد.
با روي كار آمدن هيتلر در آلمان و نازيسم ، بهانه اي شد تا روند مهاجرت يهوديان به فلسطين شدت يابد به گونه اي كه شمار يهوديان ساكن در فلسطين به بيش از 650 هزار نفر در 1948 رسيد، اما روند اشغال آرام فلسطين در خلال سالهاي 1920 تا 1948 عليرغم تلاش فراوان يهوديان به صورت مناسب گسترده شد و ميزان اراضي متعلق به ايشان از 5/2 درصد تنها به 12 درصد رسيد.
به گزارش مهر، اين امر سبب شد تا استفاده از خشونت به عنوان يك راهكار اساسي جهت كسب استيلا بر اراضي ساكنان مسلمان و مسيحي در دستور كار صهيونيستها قرار گيرد. اين راهكار صهيونيستها سبب واكنش مالكان اصلي سرزمين فلسطين گرديد واكنشهاي كه همواره از سوي انگلستان به عنوان قدرت مسلط در فلسطين سركوب گرديد از جمله مهمترين برخوردهاي اين دوران جنبش شيخ عزالدين قسام بود كه در 1936 توسط نيروهاي انگليسي به شهادت رسيد.
در 1937 گروههاي يهودي بر شدت حملات خويش بر مسلمانان افزودند. در اين سال گروه "ايرگون زيفي لئومي" تشكيل گرديد.
در كنار اين اقدامات دولت انگلستان نيز با صدور اجازه اي براي بيش از 20 هزار يهودي امكان مسلح شدن را داد.
با پايان جنگ جهاني دوم گروههاي صهيونيستي ساكن در فلسطين از قدرت كافي براي اداره مستقل امور خويش برخوردار بودند در اين سال بود كه صهيونيستها ضمن دوري گزيدن از انگلستان سياست نزديكي به آمريكا در پيش گرفتند سياستي كه به آنها اين امكان را مي داد تا در سايه خروج انگلستان از فلسطين به تشكيل دولت مستقل يهود تحت حمايت آمريكا اقدام نمايند.
به دنبال سياست صهيونيستها براي وادار سازي انگلستان به خروج از فلسطين اين كشور در آوريل 1947 تصميم به خروج از سرزمينهاي اشغالي را گرفت.
5 ماه بعد از اين اعلام تحت فشار آمريكا سازمان ملل با تصويب قطعنامه 181 ، فلسطين را به دو بخش يهودي و فلسطين تقسيم كرد گرچه اين قطعنامه توسط اعراب رد شد اما صهيونيستها با استناد به آن روند اشغال فلسطين را تشديد كردند.
بلافاصله پس از تصويب قطعنامه 181 كشتارهاي خونين گروههاي ترور صهيونيستي آغاز شد. از سال 1947 تا مه 1948 زمان خروج ارتش انگلستان از فلسطين، 5 كشتار وسيع بلده الشيخ، سعسع، الجليل، كشتار قطار قاهره، حيفا و كشتار ديرياسين و ناصرالدين توسط گروههاي ترور صهيونيستي از جمله هاگانا، ايرگون و اشترن انجام گرفت كه در اين قتل عامها دهها فلسطيني اعم از مرد و زن و پير و جوان كشته شدند تنها در كشتار ديرياسين كه توسط دو گروه ايرگون و اشترن انجام شد 254 تن از افراد غيرنظامي كشته شدند صهيونيستها يك روز بعد از خروج سربازان انگليسي تشكيل رژيم صهيونيستي را اعلام كردند.
به گزارش مهر اين امر بر شدت برخوردها در فلسطين افزود گروههاي ترور صهيونيستي در ادامه كشتارهاي دست جمعي خويش قدس، حيفا، طنطوره را به خاك و خون كشيدند صهيونيستها در اين ميان هر كسي را مانع توسعه طلبي ايشان بود از ميان برداشتند، در 17 سپتامبر 1948 سه عضو گروه ترور "لهي" كنت "فولكت برنادت" نماينده سازمان ملل در فلسطين را به دليل اعتراضات وي به كشتارهاي انجام گرفته ترور كردند.
برنادت قبل از ترور در گزارشي به سازمان ملل اطلاع داده بود كه تقريباً تمام جمعيت فلسطين از منطقه تحت اشغال يهوديان يا فرار كرده اند يا اخراج شده اند. بنا بر مدارك باقي مانده حدود يك ميليون نفر فلسطيني در سال 1948 تحت فشار گروههاي صهيونيستي آواره گرديده اند.