اين پژوهشگر دفاع مقدس درگفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر ، با بيان اين مطلب افزود : حماسه خرمشهر درهشت سال دفاع مقدس بالاترين اتفاق حماسي شكل گرفته است و همپاي آن در ادبيات نيز آثار بسيار خوبي خلق شده است .
سعيد علاميان تصريح كرد : اگر بعضي ها اعتقاد دارند كه خرمشهر در ادبيات پايداري منعكس نشده ، مسلما از اين نوع ادبيات توقع بالايي دارند ، در نتيجه آثار فعلي را خور اين نوع ادبيات نمي بينند چراكه حماسه خرمشهر چند آيتم را در بر مي گيرد .
در 200 سال اخير هميشه در جنگ هاي مختلف بخش هايي از مملكت به طرف مقابل واگذار شده و عراق هم در تجاوز خود خرمشهر را كه نقطه عطف مي دانست ، اشغال كرد و ما نيز دفاع از خرمشهر را نقطه عطف مي دانستيم كه باز پس گرفتن آن يك غرور بزرگ ملي بود.
وي ياد آور شد : سرنوشت جنگ هشت ساله در اين مقطع (خرمشهر) قلم زده شد و به همين دليل اهميت فتح خرمشهر در كل جنگ خود را نمايان ساخت و نويسندگان و مطبوعاتي ها بايد از دو ديدگاه به حقيقت خرمشهر نگاه كنند ، يكي اينكه فتح خرمشهر غرور جريحه دار شده تاريخي ما را ترميم كرد و انقلاب اسلامي و نظام جمهوري اسلامي اولين نظامي است كه در تاريخ بعد از صفويه هيچ وجبي از خاك ايران را دست نداده واين مسئله به ملت ما يك اعتماد به نفس و غروري داد كه وصف نشدني است، يعني اگر اين آزادي را هم تنها يك مرهمي بر غرور جريحه دار شديمان ببينيم ، اتفاق بزرگي است.
دبير مجمع خبرنگاران و نويسندگان مطبوعاتي دفاع مقدس خاطرنشان كرد : واقعه خرمشهر به يك پديده تاريخي منجر مي شود و بايد يك نگاه تاريخي به اين قضيه داشته باشيم كه نگاه تاريخي نياز به پژوهش تاريخي دارد ، به طوري كه ما در زمينه عاطفي خرمشهر بسيار خوب عمل كرده ايم اما از لحاظ تاريخي هنوز جاي كار دارد .
وي ادامه داد : خرمشهر كانون عاطفه ايران بود، در خصوص بحث عاطفي كما بيش آثاري توليد شده اما در بحث تاريخي نويسندگان حتي قدم اوليه را هم برنداشته اند، يعني در تبيين تاريخي فتح خرمشهر نياز به پژوهشهاي عميق است ، مثلا جوانان مي پرسند كه علت ادامه جنگ بعد از فتح خرمشهر چيست كه بايد منطقي پاسخ داده شود .
اين نويسنده در پايان اظهار داشت : براي به تصويركشيده حماسه خرمشهر و ادبيات پايداري بايد از فرماندهان تصميم گيرجنگ كه حضور دارند بهره گرفت ، زمان به ضرر ما مي گذرد و با از دست دادن چنين چهره هاي برجسته تاريخي منابع مهمي براي پژوهشگران نويسنده را از دست مي دهيم ، ما بايد با رجوع به اين منابع اين مسائل را در ادبياتمان تبيين كنيم .