حميرا قادري - دبير انجمن هنرمندان و فرهنگيان افغانستان در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، ضمن بيان اين مطلب افزود: نمايشگاه هاي كتابي كه از سوي رايزني يا سفارت ايران در افغانستان برپا مي شود طرفداران بسياري دارد و مردم از آنها استقبال خوبي مي كنند ولي معمولا قيمت كتاب ها در اندازه اي است كه دانشجويان و علاقه مندان واقعي كتاب قدرت خريد چنداني ندارند.
وي به تاثير نمايشگاه هاي كتاب فارسي در افغانستان اشاره كرد و يادآور شد: كتابي كه سيصد روپيه قيمت دارد در ايران شش هزار تومان است و اين با سطح درآمدهاي خانواده ها در دو كشور چندان همخواني ندارد. شايد ايراني ها با درآمدهاي دويست و سيصد هزار توماني مشكلي در اين رابطه نداشته باشند ولي افغان ها قادر به تامين هزينه كتاب با اين قيمت ها نيستند.
قادري ادامه داد: درآمد متوسط ماهيانه خانواده افغاني تقريبا چهار هزار روپيه است كه هشتاد هزار تومان ايران مي شود و با اين ميزان درآمد نمي توان توقع خريد كتاب را از مردم داشت. به جرات مي توان گفت اگر كتابي از ايران به افغانستان برود و آنجا فروش نكند تنها دليلش قيمت بالاي آن است. اين در حالي است كه افغان ها بسيار اهل كتابخواني هستند و اگر بضاعت مالي داشته باشند در خريد كتاب كوتاهي نمي كنند.
دبير انجمن هنرمدان و فرهنگيان افغانستان تصريح كرد: افغانستان امروز نيازمند كتاب است. كتابخانه هاي ما سوزانده شدند و دانشجويان احتياج مبرمي به كتاب هاي روز به ويژه در حوزه هاي زبان انگليسي و كامپيوتر و همين طور آثار كودكان و نوجوانان دارند.
وي عدم حضور باثبات ناشران و نمايشگاه هاي كتاب هاي فارسي ايراني و نيز برخي سوءاستفاده هاي ناشران افغان را مورد توجه قرار داد و گفت: كساني يافت مي شوند كه آثار تاليفي در افغانستان را به ايران - بالاخص شهر مشهد - مي برند و در آنجا از تسهيلات چاپ استفاده مي كنند و با همان قيمت پشت جلد كتاب ها را در افغانستان به معرض فروش مي گذارند.
حميرا قادري در پايان تصريح كرد: در شرايطي كه آمريكايي ها و انگليسي ها به دليل عدم تطابق زباني شان اقدام هاي كلان و موثري را براي چاپ و نشر كتاب در افغانستان صورت نداده اند ايران مي تواند پيشقدم شود و حضور فرهنگي خود را تثبيت نمايد.