متدولوژي دكارت نتايج عظيمي در فرهنگ غرب به بار آورد، نتايجي كه نه فقط در تفكر نظري بلكه در تمام شؤون زندگي غربي متجلي است.

دكتر منوچهر صانعي دره بيدي استاد فلسفه دانشگاه شهيد بهشتي در گفتگو با خبرنگار مهر، با تأكيد بر اين كه آموزه هاي فلسفي دكارت مباني فلسفي عصر جديد شد، گفت : دكارت از مهمترين فلاسفه اروپايي است كه هنوز آراي او محل مناقشه و مناظره است، چرا كه متدولوژي دكارت نتايج عظيمي در فرهنگ غرب به بار آورد. نتايجي كه نه فقط در تفكر نظري بلكه در تمام شئون زندگي غربي متجلي است.

وي با تأكيد بر اينكه يكي از مهمترين آموزه هاي فلسفي سياسي دكارت همين نكته تساوي عقل است گفت : اگر چه در فلسفه سياسي دموكراسي هاي جديد بيشتر نتيجه آراء سياسي جان لاك و مجاهدتهاي نويسندگان دايرة المعارف است، اما مفسران دكارت رشد دموكراسي هاي جديد را نتيجه تفكر دكارت دانسته اند. در واقع دكارت سد ديكتاتوري را شكست و راه را براي نسل بعد از خود باز كرد.

وي در ادامه تصريح كرد : يكي ديگر از آموزه هاي فلسفي دكارت كه مي تواند براي ما محل پژوهش باشد، متد و روش دكارت در تأمين اعتماد به نفس است. دكارت مي گويد هر فرد انساني به عنوان يك موجود عاقل يك منبع شناخت است. انسان مي تواند به گوهر و ذات انساني خود اعتماد و به آن متكي باشد.

دكتر صانعي تصريح كرد : اعتماد به اين نكته كه انسان مي تواند راه زندگي خود را تعيين كند مبداء تمام موفقيتها است و اين اعتماد را دكارت با الگوهاي شناسايي در متدولوژي خود به وجود آورد.

استاد فلسفه دانشگاه شهيد بهشتي همچنين به ترجمه هاي متون فلسفي در كشورمان اشاره كرد و گفت : ترجمه متون فلسفي در ايران از زمان مأمون و در بيت الحكمه آغاز و آثار فلسفي از يوناني ترجمه شد. اين كار يك حركت حكومتي بود كه از آراي فلسفي حمايت مي كرد اما اين اقدام ادامه پيدا نيافت و مورد غفلت واقع شد.

وي افزود : در دوران جديد بسياري از كشورها مانند ژاپن، چين، تركيه و حتي كشورهاي عربي آثار فلسفي را ترجمه كردند و  اكنون نيز اين كار را انجام مي دهند اما در كشور ما از ترجمه هاي فلسفي حمايت نمي شود و اگر كسي اين كار را انجام مي دهد بر اساس ذوق شخصي است.

دكتر صانعي از اين كه اعتراضات و پاسخهاي دكارت پس از بيست سال منتشر شده اظهار خشنودي كرد و گفت : دكارت پژوهي در كشورما نسبت به گذشته بهتر شده است اما بايد اين نكته را مد نظر داشت كه اين پژوهشها در راستاي عطش هاي شخصي است و در نتيجه فرآيندهاي فرهنگي به وجود نيامده است.