"نسيم وحي در مثنوي عشق، پژوهشي در مباني و روشهاي تفسير قرآن كريم در مثنوي" اثر مهدي ابراهيمي در شمارگان 2000 نسخه و 340 صفحه منتشر شد.

به گزارش خبرنگار مهر ، مولوي از معدود شخصيتهايي است كه تأثير شگرفي بر عارفان و انديشمندان بعد از خود داشته و مولوي شناسان بي شماري درباره آثار و انديشه هاي او به بحث و بررسي پرداخته اند. هر يك از شرح هايي كه بر مثنوي نوشته شده در جاي خود و در حد خويش در خور اهميت است.  مباني تفسيري در اين كتاب عبارت است از كليه زمينه هاي فكري و مباني علمي و آراي تفسيري كه در تكوين تفكر تفسيري مولوي نقش داشته اند.

روش هاي تفسيري در اين كتاب به قالب هاي فكري كه در تفسير آيات تأثير گذار هستند و تفسير قرآن را با رنگ خاصي ارائه مي دهند اطلاق مي شود. در اين زمينه از اصطلاح رايج در علوم قرآني پيروي شده و روش تفسيري به ماثور و اجتهادي تقسيم شده و در روشهاي اجتهادي گرايش هاي مختلف مفسران مورد بحث قرار گرفته است.

موضوع كتاب حاضر از چند جهت حائز اهميت است. نخست اينكه شخصيت مولوي در عرصه فرهنگ و ادب و علم و عرفان چنان عظيم است كه بر صاحبنظران پوشيده نيست، به طوري كه اگر در اين زمينه آراء و نظرات انديشمندان را درباره او جمع آوري كنيم مجموعه مفصلي خواهد شد.

ديگر آنكه كتاب مثنوي در بين آثار مولوي از جامعيت خاصي برخوردار است. تنوع مطالب آن در بعد عرفاني، اخلاقي، كلامي در قالب حدود بيست و شش هزار بيت، به اين كتاب امتياز ويژه اي بخشيده است. 

آشنايي با روش و گرايشهاي تفسيري مولوي در كتاب مثنوي، آشنايي با مباني فكري و ميزان تأثيرپذيري مولوي از آراي تفسيري از اهداف اين پژوهش است .