وي درباره دليل اينكه فيلم با تكيه بر يكي از شخصيت هاي اصلي داستان شكل مي گيرد و تك شخصيتي بودن فيلم احتمال لطمه زدن به ساختار را دارد، خاطرنشان ساخت: "اين مساله به شيوه كار من مربوط مي شود كه با استفاده از شخصيت اصلي و محوري داستان تلاش مي كنم حرف و پيام فيلم را به طريقي بازگو كنم و ساير شخصيت ها فضا و موقعيت لازم را براي بروز ويژگي هاي شخصيت محوري به وجود بياورند. همانند يك تيم فوتبال كه تمامي بازيكنان كمك مي كنند تا بازيكن نوك حمله گل بزند."
كارگردان "شام عروسي" درباره اينكه شخصيت "باهر" كاريكاتورگونه است و با ويژگي واقعگرايانه ساير شخصيت ها هماهنگ نيست، توضيح داد: "همه بازيگرهاي فيلم جز امين حيايي زندگي معمولي شان را مي كنند و تنها شخصيت حيايي است كه شكلي متفاوت و طنز دارد. شخصيت هاي كمدي معمولا يك ضعف مشهود دارند كه همين ضعف آنها را از سايرين متمايز مي كند و در پايان داستان هم كيفر اين ضعف خود را مي بيند. همين ويژگي نيز در "باهر" وجود دارد و موجب تفاوت او با ديگران مي شود."
وحيدزاده درباره شيوه انتخاب بازيگران گفت: "وقتي فيلمنامه را خواندم مانند هر متن ديگري به تجزيه و تحليل نقش ها و تعيين شناسنامه سن و سال و پشتوانه فكري و فيزيك شخصيت ها پرداختم و اينكه چنين شخصيتي را به كدام بازيگر با چه ميزان تجربه بازيگري مي توانم بسپارم. پس از اين مرحله شروع به انتخاب بازيگران كردم. با چند نفر آشنايي قبلي داشتم و تعدادي را هم با تست انتخاب كردم. مارال فرجاد از ميان 11 بازيگر و پويا اميني از ميان 8 بازيگر براي همكاري دعوت شدند. در حالي كه براي بازيگران باتجربه تست دادن خوشايند نيست. اما اميني با سعه صدر اين مساله را پذيرفت."
كارگردان "شام عروسي" درباره كار با ستاره ها و مشكلاتي كه احتمالا در اين زمينه داشته گفت: "ما با اعتقاد به كار گروهي كنار هم قرار گرفتيم تا اثري با كيفيت بسازيم. در اين روند تمامي عوامل توليد ارزشمند و قابل احترامند. در عين حال نوع فعاليت و كار هر كدام از عوامل به طور دقيق تعريف شده و در اين پروژه نيز تمام عوامل بر اساس تخصص و محدوده وظايف خود كار كردند. من در اين كار با نيكي كريمي يا ساير بازيگران مشكلي نداشتم. به عقيده من تا زماني كه افراد حرفه اي عمل مي كنند هيچ تضاد و كشمكشي به وجود نمي آيد و در اين پروژه همه حرفه اي رفتار كردند."
وي درباره رويكرد تازه سينماگران به ژانر كمدي با مضمون اجتماعي توضيح داد: "سينماي كمدي يا جدي مخاطبان خاص خود را دارد، اما توليد اين تعداد فيلم كمدي با توجه به استقبال خوب تماشاگران نشان مي دهد كه جامعه به تماشاي چنين آثاري احساس نياز مي كند و كار سينماگران پاسخ دادن به اين نياز است. جامعه ايران جوان است و ارائه داستان هايي با موضوع ازدواج به خاطر كليشه يا يكدست بودن آثار نيست، بلكه ضرورت و نياز مخاطب است."
وحيدزاده درباره برخي صحنه هاي "شام عروسي" كه با استفاده از وسايل مختلف و شكل هاي ابتكاري ساخته شده توضيح داد: "به اين خاطر كه من با اميررضا معتمدي پيش از اين كار كرده بودم، شناخت خوبي از ميزان توانايي وي و ظرفيت هاي سينماي ايران داشتم. مهمتر اينكه پيش از گرفتن هر صحنه معتمدي پس از خواندن فيلمنامه و بازبيني لوكيشن هر سكانس وسايل مورد نياز را درخواست مي كرد و ما از قبل اين وسايل را فراهم مي كرديم. اين مساله روي گرفتن سكانس هاي مختلف با جلوه هاي ويژه اي موثر بود."
پويا اميني كه در اين فيلم نقش "پارسا" را ايفا مي كند و نخستين تجربه خود را در يك فيلم كمدي پشت سر گذاشته، درباره نقش خود گفت: "به طور كلي اين مساله براي هر بازيگري دشوار است كه شانس حضور در نقش هاي مختلف را پيدا كند. اما وحيدزاده اين شانس را در اختيار من گذاشت و اين ريسك را در كار خود پذيرفت كه چنين نقش متفاوتي را به من واگذار كند. پارسا به نظر من شخصيت جذابي بود و جاي كار زيادي داشت. با اينكه بخش هايي از بازي من در فيلم حذف شد، اما به عقيده من اين شخصيت حرف هاي زيادي براي گفتن دارد."
وي درباره پارادوكس شخصيت پارسا به دليل تربيت ايراني و زندگي در خارج كشور گفت: "در زندگي واقعيت هايي وجود دارد كه شايد بيان آن جالب نباشد. ما گاه دچار مصلحت انديشي هايي مي شويم و خودسانسوري مي كنيم. البته در نسل جديد نوعي رك گويي و بيان بي پرده عقايد وجود دارد كه با شيوه قديمي ترها فرق مي كند و من اين نوع نگاه را مي پسندم. در رفتار "پارسا" نيز همين نوع نگاه هست و حاصل زندگي او در خارج است كه با رعايت ادب، افكارش را بي پرده مي گويد. همين شناخت و نگاه من از اين نوع رفتار موجب شد تفاوت هاي شخصيتي "پارسا " با ساير افراد جامعه را درك كنم."
اميني درباره همراهي با نقش جديد و همخواني جنس بازي او با نوع كاراكتر يادآور شد: "به عقيده من بازيگر بايد بكوشد هر نوع نقشي را به خوبي ايفا كند. مساله اينجاست كه بازيگر بايد توانايي شخصيت شناسي و جامعه شناسي داشته باشد. من در اين نقش سعي كردم تمامي توانايي خود را به كار بگيرم تا شخصيت ملموس و باورپذير باشد. اما اينكه تا چه اندازه جنس بازي من با افكار و رفتار اين كاراكتر همخواني دارد، مساله اي است كه بايد مورد قضاوت بينندگان قرار بگيرد."
مارال فرجاد كه نخستين تجربه حضور در فيلم سينمايي را با "شام عروسي" پشت سر گذاشته، درباره بازشناخت شخصيت "سوگند" گفت: "احساس اين شخصيت بر منطق او غلبه دارد و همين مساله روي تمامي اعمال او تاثير مي گذارد. اما نكته قابل توجهي كه در مورد بازي خود بايد بر آن تاكيد كنم، شيوه رفتار كارگردان است كه به من اعتماد به نفس مي داد و همين مساله شرايطي را به وجود آورد كه از حضور در اين فيلم لذت ببرم. نوع رفتار وي با عوامل توليد و بازيگران بسيار محترمانه بود و همين باعث شد من از نخستين تجربه كاري خود در سينما خاطره خوبي داشته باشم."
وي درباره زندگي "سوگند" در خانواده اي زن سالار و تاثير آن بر نوع رفتار خود و ديگران گفت: "به نظر من "باهر" فردي احساسي است كه بيشتر مواقع به نفع دختر و همسرش كنار مي رود. اين مساله بخشي از جنبه طنز فيلم را هم دربر مي گيرد، چون "باهر" در تمامي شئون با زنان ارتباط دارد و ملك مورد نظرش هم متعلق به پدر همسرش است. به عقيده من در جامعه ما نوعي مردسالاري وجود دارد. در حالي كه زنان امروز جامعه ما تحصيل كرده اند و درك و آگاهي بالايي دارند. داستان فيلم نيز بر اساس همين مسائل شكل گرفته و بازتابي از حقايق امروز جامعه ماست."
فرجاد درباره ما به ازاي بيروني "سوگند" يادآور شد: "من وقتي متن را خواندم شخصيت "سوگند" را تا حد زيادي به خودم نزديك ديدم و شايد حدود 70 درصد از خصوصيات اخلاقي خودم براي بازي در اين نقش استفاده كردم. حتي برخي ديالوگ ها همان حرف هاي من در خانه بود. شرايط جامعه ما هم تا حد زيادي تغيير كرده و بسياري از دخترها رفتاري شبيه "سوگند" دارند و درباره زندگي خود تصميم مي گيرند. "شام عروسي" از دل حرف مي زند و مي تواند براي تمامي اقشار جامعه قابل درك باشد و بخشي از اين خصوصيت به دليل در دسترس بودن شخصيت هاي داستان است."