علي معلم دامغاني تصريح كرد : در دوراني كه بي دانشي مدرنيته وپسامدرنيته اتفاق افتاده وانسانهاي جاهل امروزي مركزيت جهان را انكاركرده اند وكلمه توحيد وتوحيد كلمه اي از ميان برداشته شده است ، قرآن هاي منظوم اتفاق مي افتد ، قرآن هاي منظوم در روزگاري اتفاق افتاده است كه تاريخ ، دوران عدم باورپذيري وناداني خودرا طي مي كند واين از گرفتاري هاي آخرالزمان است .
وي كه به عنوان چهره ماندگار ادبيات از سوي سازمان صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران مورد تجليل قرار گرفته است ، يادآور شد : انگيزه هايي ازجنس منافع وسود طلبي باعث مي شود كه انسان چنين فكرهايي (منظوم كردن قرآن ) را بكند و اين خود خلاف آيات قرآن بوده ووعده شيرين روزي شما با خدا را زير سوال خواهد برد .
معلم ادامه داد : كساني كه دين وقرآن را بهانه روزهاي خود كرده اند بايد اين حيا وشرم را داشته باشند وبراي روزي محتوم واز پيش تعيين شده نسبت به ساحت مقدس خدا وقرآن ، از جاده ادب وتربيت خارج نشده ومايه رنجش خدا وپيامبر اكرم (ص) را فراهم نياورند .
شاعر مجموعه " رجعت سرخ ستاره " قرآن هاي منظوم را زاييده ناداني وجهل انسان امروز دانست وتصريح كرد : اگر شما حضور يك نويسنده توانا را تاييد كنيد ديگر دليلي برنوشتن نظريه اي بر كتاب اونداريد وبا كمي تفكر درباره قرآن و وجود ذات الهي ، هيچ گاه وارد چنين اقاليمي نخواهيد شد .
وي وجود قرآن منظوم را عاري از نگراني دانست وتاكيد كرد : اگر صادقانه نگاه كنيم ، خواننده هاي اين آثار نيز از جنس نگارنده هاي آن هستند واز آنجا كه در مثل فارسي سزاي مغز كافر را پتك ملحد دانسته اند ، خيلي جاي تاسف نداشته وهيچ نگراني اي ايجاد نمي كند .
معلم درادامه بحث مخاطب شناسي را از مباحث دنياي امروز ادبيات دانست وتصريح كرد : مخاطب شناسي زائيده رسانه هاي غربي است واز آن جا كه سخن همگاني در آن وجود ندارد به طبقه بندي مخالفان از لحاظ سني وانديشه اي پرداخته وادبيات كودك ونوجوان وادبيات بزرگ سالان را ايجاد مي كنند واين در حالي است كه قرآن يك سخن همگاني وجهاني است وبايد فارغ از رده هاي سني وسبك ها وانديشه هاي گروهي باآن برخورد كرد .
وي پيامبر(ص) را زاييده دوران آبسالي سخن در ميان اعراب خواند وگفت : پيامبر اكرم (ص) درزماني ظهور كرد كه شعر عرب در اوج اقتدار وتوانايي خويش بوده واز بازار " اكاز" مكه تا " آل منظر در عراق و" قصانيان " در سوريه خريدار شعر بوده وخيمه هايي از چرم سرخ برپا مي كردند تا "حوليات عرب " را كه شاعران در طول يك سال سروده اند، خوانده ونوشته هاي خود را به رخ قبايل ديگر بكشند ودر خطابه وسخن نيز اعراب به گونه اي بودند كه بزرگان يونان براي آموزش بلاغت به ميان آنها مي آمدند .
معلم افزود : بسياري از كلمات امروز خطيبان ما يادگار آن روزگار است وبا ظهور قرآن در چنين دوره اي جلوه هاي اين كتاب آسماني اعراب را خيره كرده واز همان قدم هاي نخست ديگرگونه بودن خود را نشان مي دهد .
وي دليل تفاوت هاي قرآن با كلام واشعار بشري اعراب را در ويژگي هاي منحصر به فرد اين كتاب آسماني دانست وگفت : كلام قرآن در لغت پايبند قبيله ي خاصي نيست واز تمام كلماتي كه در ميان قبايل مختلف عرب جاري بود ، استفاده مي كند واين خلاف مقررات است ودر تركيب نيز مقيد نبوده وبه گونه اي است كه در اوج فصاحت وبلاغت اعراب با آن بيگانه است ؛ زيرا چنين زيبايي را هيچ گاه در گذشته نديده است .
استاد معلم ادامه داد : قرآن براي اولين بار از مسايل متفاوت واقوامي سخن مي گويد كه از هيچ كتاب ونوشته ديگري سرچشمه نگرفته واوج اهميت آن زماني اتفاق مي افتد كه پيامبر (ص) اعلام مي كند كه هيچ قريحه ي شاعرانه اي نداشته وقرآن نيز شعر نيست .
علي معلم دامغاني با اشاره به اين كه پيامبر اكرم (ص) قرآن را از خطبه ها نوشته ها وكتابت هاي عرب جدا كرده وبا ساخت وبافت بسيار مرموزي در نظر اعراب ارائه مي دهد ، گفت : قرآن كلام منظومي است كه اگر به گونه شاعران عرب ، از عروض واجراس عرب بهره نمي گيرد ولي نسبت به هردوره اي بحري را پشتوانه بلاغت وكلام خود ساخته ودر نهايت لطافت وزيبايي از اين بحر ووزن ها استفاده مي كند .