خبرگزاری مهر، گروه جامعه – مسعود بُربُر: شرکت عمران رفسنجان با نادیده گرفتن قوانین و بدون انجام مراحل ارزیابی زیستمحیطی و اخذ موافقتها و مجوزهای لازم، وارد شهرستان بروجن در استان چهارمحال و بختیاری شده و با شروع تجهیز کارگاه احداث سد، درصدد است سالانه میزان ۲۰۰ میلیون مترمکعب آب از رودخانه ونک و سرشاخههای کارون به دشت رفسنجان انتقال دهد.
دهها تشکل زیست محیطی از سراسر کشور در نامهای به رئیس جمهوری که رونوشت آن برای وزیر نیرو و رئیس سازمان محیط زیست هم ارسال شده اعتراض خود به این موضوع اعلام کردهاند.
این فعالان معتقدند خشکسالیهای پیدرپی سالهای اخیر، سدسازیهای بیرویه و پروژههای انتقال آب بین حوضهای از سرشاخههای کارون به فلات مرکزی، آورد این رودخانه را بهشدت کاهش داده و پسابهای کشاورزی و صنعتی و خانگی، تنها رودخانهی قابل کشتیرانی در ایران را به فاضلابی بزرگ تبدیل کرده است.
«محیط زیست» شعار انتخاباتی دولت یازدهم بود
یک کارشناس منابع طبیعی در این باره به خبرنگار مهر میگوید: بدون شک یکی از شاخصهای مردم و به خصوص فعالان و دغدغهمندان محیطزیست در یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری، شعارها و برنامههای محیطزیستی انتخاباتی آقای روحانی در این دوره ریاست جمهوری بود.
هومان خاکپور با یادآوری اینکه حسن روحانی دولت خود را دولتی محیطزیستی نامیده بود تصریح میکند: شوربختانه اتفاقاتی که در حوزه محیطزیست به خصوص در حوزه سدسازی و پروژههای انتقال آب از سرشاخههای کارون بزرگ و دیار زاگرس در حال رخ دادن است ما را سخت نگران کرده است.
این فعال محیط زیست با بیان اینکه «هنوز سایه سیاه و نگرانکننده پروژههای انتقال آب گلاب و بهشتآباد و سبزکوه و ... بر سر طبیعت و منابع آبی فاجعهبار این دیار گسترده است» هشدار میدهد: ناباورانه خبرهای نگرانکنندهتری از کلید خوردن پروژه انتقال آب دیگری برای نجات بخشی دشت رفسنجان به گوش میرسد.
ظرفیت سدها بیش از آورد کارون است
در نامهای که امضای شبکهتشکلهایمحیطزیستی ۱۲ استان پای آن به چشم میخورد در این باره آمده است: در روزهای اخیر شاهد آغاز تجهیز کارگاه انتقال آب بین حوضهای دیگری از سرشاخههای کارون در چهارمحال و بختیاری هستیم. سد و انتقال آب از رودخانه ونک در چهارمحال و بختیاری به دشت رفسنجان، پروژهای غیرکارشناسی و فاقد مجوزهای قانونی ارزیابی اثرات زیستمحیطی است که برخلاف رویکردها و دیدگاههای کارشناسانه و دوراندیشانه دولت تدبیر و امید، قرار است سالانه بیش از ۲۰۰ میلیون مترمکعب آب را منتقل کرده و شتاب روند نابودی کارون بزرگ را شدت بخشد.
نویسندگان این نامه درباره وضعیت کنونی رودخانه کارون توضیح دادهاند: در حال حاضر ظرفیت ذخیره و نگهداری سدهای موجود بر روی کارون برابر ۱۴ میلیارد مترمکعب است که در شرایط نرمال میتوانند بیش از تمامی آورد رودخانه را ذخیره کنند. در شرایط خشکسالی حاضر، میانگین آب ذخیرهشده در این سدها حدود ۱۱ میلیارد مترمکعب است که تولید برق آنها بهشدت کاهش پیداکرده است و تلختر آنکه در چنین شرایطی، آب جریان داشته در رودخانه به کمتر از یکسوم حقآبه زیستی (دبی پایه) آن کاهش پیدا کرده است.
به گفته این فعالان اگر سدها و پروژههای انتقال آب در دست اجرا مانند خرسان ۳ و بهشتآباد و حدود ۲۰ سد مطالعه شده را هم به این سیاهه اضافه کنیم، ابعاد فاجعهبار نابودی کامل کارون عیانتر خواهد شد.
دولت، پروژه غیرقانونی را متوقف کند
پروژه سد و انتقال آب ونک نه برای تأمین آب شرب، بلکه صرفاً با توجیه تعادل بخشی دشت رفسنجان و به کام بخش کشاورزی و با سرمایهگذاری شرکت عمران رفسنجان کلید خورده است. نویسندگان این نامه معتقدند که این پروژه در صورت اجرایی شدن، نهتنها منجر به خسارتهای زیستمحیطی گسترده در حوضه آبخیز کارون بزرگ خواهد شد بلکه سبب بروز نارضایتیهای اجتماعی، ناامیدی فعالان و دوستداران محیطزیست و کاهش اعتماد اهالی کارون بزرگ بهعنوان سرمایههای اجتماعی به شعارها و برنامههای دولت یازدهم خواهد شد.
فعالان محیط زیست در نامه خود به روحانی از او خواستهاند اجرای این پروژه انتقال آب در سرشاخههای کارون را به لحاظ خسارتهای زیستمحیطی و اجتماعی ناشی از اجرای آن و غیرقانونی بودن آن به لحاظ نداشتن مجوزهای قانونی ارزیابی اثرات زیستمحیطی و اجتماعی، متوقف کند.
اکنون باید دید دولتی که در انتخابات ریاست جمهوری گذشته با شعار محیط زیست بر سر کار آمد و اکنون فهرستی از ۱۰۴۱ سد غیرمرزی روی درگاه اینترنتی وزارت نیرو پیش چشم بازدیدکنندگان گذاشته است، وقعی به اثرات مخرب این پروژه غیرقانونی بر چندین استان کشور خواهد نهاد یا حال و روز کارون بزرگ که از سرشاخههای زردکوه بختیاری و دنا سرچشمه گرفته و نخستین خاستگاه تمدن بشری را در دیار خوزستان به وجود آورده است، از این نیز اندوهناکتر و تلختر خواهد شد.