خبرگزاری مهر/ گروه بین الملل ـ حنیف غفاری: در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۱۴ میلادی، سران اتحادیه اروپا تلاش زیادی برای افزایش مشارکت عمومی شهروندان برای افزایش اقتدار و مقبولیت پارلمان اروپا صورت دادند، از وعده های رنگارنگ انتخاباتی گرفته تا ترغیب مردم نسبت به مشارکت در آینده سیاسی اروپای واحد. همچنین در این میان شاهد ارائه وعده هایی در خصوص افزایش رفاه اجتماعی، معیشت اقتصادی و افزایش امتیازات اعتباری به سود شهروندان اروپایی بودیم اما هیچ یک از آنها نتوانست بیش از نیمی از ساکنان اروپای واحد را پای صندوق های رأی بکشاند.
در نهایت، میزان مشارکت در انتخابات پارلمانی اروپا در سال ۲۰۱۴ میلادی از ۴۳ درصد بالاتر نرفت، البته در میان این ۴۳ درصد نیز حدود ۲۰ درصد آرا به سود احزاب راست و چپ افراطی که ساختار منطقه یورو و اروپای واحد را در عمل قبول ندارند به گردش در آمد.
این آمار و ارقام نشان داد که میزان مقبولیت اتحادیه اروپا نزد ساکنان قاره سبز تنها حدود ۳۵ درصد است و هر اندازه که زمان می گذرد، اتحادیه اروپا مقبولیت خود را در بین شهروندان اروپایی بیشتر از دست می دهد. اگرچه وقوع بحران های اقتصادی، امنیتی و اجتماعی در این خصوص موثر بوده، اما رویگردانی شهروندان اروپایی از نهادهای غربی موضوعی ریشه دار و عمیق محسوب می شود.
واقعیت امر این است که نهادهای اروپایی طی سال های اخیر نتوانسته اند ارتباطی مبنایی و عمیق با شهروندان خود برقرار کنند. در جریان تصویب پیمان مهم هم لیسبون شاهد بودیم که این پیمان بدون مراجعه به افکار عمومی در سال ۲۰۰۹ میلادی به تصویب رسید. حتی در تنها موردی که در این خصوص همه پرسی برگزار شد، اتحادیه اروپا با رای منفی مردم ایرلند مواجه شد، اما این رای منفی اتحادیه اروپا را بر آن ساخت تا با زبان تهدید و زور ملت ایرلند را به برگزاری همه پرسی دوباره و دادن رای مثبت به پیمان جمعی اروپا وادار سازد.
در جریان برگزاری دو انتخابات سراسری یونان در سال ۲۰۱۵ میلادی نیز سران اروپای واحد عملا ملت یونان را درباره رای دادن به حزب «سیریزا» ـ حزب ضد ریاضتی و چپ گرای یونانی ـ تهدید کردند. آنها حتی یونانی ها را نسبت به خروج از منطقه یورو و اتحادیه اروپا تهدید نموده و از آنها خواستند تا به احزاب طرفدار طرح های ریاضتی دیکته شده از سوی اروپا رای دهند. با این حال مردم یونان در مقابل تهدیدات سران اتحادیه اروپا ایستادگی کرده و هر دو بار آرای خود را به سود سیریزا به صندوق ریختند.
همان گونه که مشاهده می شود، سران اتحادیه اروپا به طور کلی در رابطه ای کاملا از بالا به پایین و یک طرفه، خود را غالب بر ملت های خود فرض کرده و در مواقع حساس، از جمله همه پرسی های تعیین کننده و... روی به تهدید شهروندان می آورند. از این رو در زمان برگزاری انتخابات پارلمانی اروپا که در آن اراده فردی شهروندان به طور طبیعی بیشتر دخیل است، شاهد رویگردانی آنها از نهادها و مقامات اروپایی هستیم.
اینها همه در حالی است که امروز جمعه هفتم اسفند ۹۴ در جریان دو انتخابات مهم در کشورمان، از همان ساعات اولیه شاهد حضور پرشور و گسترده ملت ایران پای صندوق های رای هستیم و این حضور پرشور در راستای بیعت با نظام جمهوری اسلامی ایران است.
بدیهی است که چنین حضور گسترده ای حسرت سران کشورهای غربی و اروپایی را برانگیخته و در شوک عمیقی فرو می برد، به ویژه آنکه زحمات آنها برای ارائه چهره ای سیاه، ضد حقوق بشری و ضد مردمی از جمهوری اسلامی ایران را به باد داد و این سناریو نیز مانند قبلی ها سوخت شد.
به بیان بهتر؛ پیوند عمیق و مبنایی برقرار شده میان ملت و نظام جمهوری اسلامی ایران همواره خود را در آوردگاه های مهم سیاسی نشان داده و این قاعده در خصوص انتخابات اخیر نیز صادق است. انتخاباتی که غرب چاره ای جز تعظیم در برابر عظمت آن نخواهد داشت.