خبرگزاری مهر، گروه بین الملل- عبدالحمید بیاتی: رژیم صهیونیستی که روزی دشمن شماره یک اعراب محسوب می شد اکنون تبدیل به شریک آنها شده و شیخ نشین های حاشیه خلیج فارس دیگر ابایی از علنی شدن رابطه خود با تل آویو ندارند.
«جبهه شرقی اعراب» که زمانی بزرگترین تهدید امنیتی رژیم صهیونیستی به حساب می آمد امروز دیگر موضوعیت خود را از دست داده است. زمانی «بن گورین» اولین نخست وزیر رژیم صهیونیستی می گفت از ترس حمله دسته جمعی اعراب شبها خواب ندارد. اما امروزه رویکرد اعراب به گونه ای است که بن گورین در گور هم نگرانی از حمله جبهه شرقی اعراب نخواهد داشت!
در روزهای اخیر اخبار متعددی درباره دیدار مقامات دو طرف و یا اظهار نظرهای مقامات کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی درباره لزوم ارتباط میان آنها منتشر می شود.
در همین رابطه در جدیدترین اظهار نظر، «شیخ حمد بن عیسی آل خلیفه» پادشاه بحرین در دیدار با «مارک اشنایر» یک خاخام صهیونیست اعلام کرد: برقراری روابط دیپلماتیک میان برخی کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی تنها نیازمند زمان است. اسرائیل نه تنها توان دفاع از خود را دارد بلکه می تواند از کشورهای عربی میانه رو نیز دفاع کند.
در همین رابطه مدیر کل وزارت امور خارجه رژیم صهیونیستی اذعان کرد که این رژیم با کشورهای عربی به صورت محرمانه ارتباط برقرار کرده است. بنا بر اعلام این مقام صهیونیست، مسئولان تل آویو می توانند با اغلب کشورهای عربی رابطه برقرار کنند.
در همین راستا «یووال اشتینیتز» وزیر انرژی رژیم صهیونیستی چند روز پیش از سفر محرمانه خود به کشورهای حاشیه خلیج فارس از جمله امارات خبر داده بود. سفر اشتینیتز به ابوظبی تحت تدابیر شدید امنیتی انجام شد و این اقدام همزمان با اجرای برجام و رفع تحریم های اقتصادی ایران صورت گرفت. رسانه های رژیم صهیونیستی در این رابطه اعلام کرده اند که وزارت خارجه این رژیم سعی دارد نمایندگی خود را در ابوظبی افتتاح کند و تل آویو به دنبال برقراری روابط با کشورهای عربی به اصطلاح میانه رو در منطقه خلیج فارس است.
«بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، نیز در نشست سال جاری داووس در خصوص تأثیر برجام بر ارتباطات و حتی نیازهای مالی تمام‌ناشدنی رژیم متبوعه‌اش سخن رانده و ابتدا به دوستان جدید اسرائیل اشاره کرد و گفت: «عربستان سعودی این مسئله را پذیرفته که اسرائیل (برای ریاض) بیشتر یک متحد است تا یک دشمن و این به خاطر دو تهدید جدی پیش روی این کشور است یعنی ایران و داعش.»
نتانیاهو در ادامه در میان کشورهای منطقه بر اساس مذهب، خط‌کشی کرد و گفت: «چه کسی می‌تواند به ما کمک کند؟ آنها این را از ما می‌پرسند. (پاسخ ما این است که) مشخصاً اسرائیل و دولت‌های عربی سنی‌مذهب با هم در تضاد و اختلاف نیستند.»
نتانیاهو در خصوص عوض شدن معادلات در روابط اسرائیل و اعراب باز هم سخن گفت و افزود: «یک تغییر بزرگ در حال رخ دادن است؛ ما قبلا فکر می‌کریم که اگر مناقشه اسرائیل- فلسطینی‌ها حل شود، مناقشه ما با اعراب هم حل می‌شود. وقتی بیشتر در این خصوص دقت می‌کنم، می بینم که گویا اوضاع جور دیگری است. حالا روابطی که در حال شکل‌گیری میان ما و جهان عرب است می‌تواند به حل مناقشه فلسطین و اسرائیل کمک کند.»
در مورد رابطه عربستان با رژیم صهیونیستی نیز به می توان به این مورد اشاره کرد که یک هیئت بلندپایه اسرائیلی چند هفته پیش به ریاض سفر کرده است. به جزئیات سفر هیئت اسرائیلی به ریاض اشاره ای نشده چرا که این امر آسان نیست.
دلیل نزدیکی اعراب با اسرائیل چیست؟
اما چرا یکباره اعراب تصمیم به آشکار کردن رابطه ای کرده اند که زمانی از بزرگترین «تابو»های موجود در خاورمیانه محسوب می شد؟ به گفته برخی تحلیلگران آغاز مذاکرات هسته ای با ایران و به نتیجه رساندن آن و همچنین آغاز اجرای برجام و لغو تحریم های ایران یکی از اصلی ترین عوامل تاثیرگذار در افزایش همکاری های اعراب با اسرائیل بوده است.
اعرابی که در سال های گذشته آمریکا از ایران برای آنها یک دشمن بزرگ ساخته بود، گزینه اول صهیونیست ها برای ایجاد ارتباط است. پس طبیعی است که با وارد شدن رژیم صهیونیستی به مناسبات شیخ نشین های خلیج فارس با ایران، شاهد شدت گرفتن تنش های میان تهران و اعراب باشیم نه کشورهای عربی و نه رژیم صهیونیستی هیچ یک از مذاکرات هسته ای ایران و ۱+۵ حمایت نکرده و در طول مدت زمان انجام گفتگوها به هر حربه ای متوسل شدند تا از به نتیجه رسیدن این مذاکرات جلوگیری کنند و حتی اعراب و صهیونیست ها با استفاده از لابی های قدرتمند خود در آمریکا و صرف پول های زیاد تلاش کردند تا از تصویب برجام در کنگره آمریکا جلوگیری کنند که البته توفیقی در این راه کسب نکردند و همین امر عاملی شد تا اعراب و صهیونیست ها در دشمنی با ایران به یکدیگر نزدیک شوند.
عامل دیگر را می توان روند تحولات خاورمیانه بویژه بحران سوریه دانست. روند تحولات در این کشور به گونه ای است که هم اکنون جریان مقاومت در آن دست برتر را در اختیار دارد و این عامل موجب شده تا تلاش های پنج ساله کشورهای عربی و البته صهیونیست ها برای براندازی حکومت قانونی سوریه و ضربه زدن به محور مقاومت با شکست همراه شود.
اعراب و اسرائیل ادامه روند تحولات سوریه بدین شکل را گسترش نفوذ ایران در منطقه تصور می کنند از همین رو با یافتن منافع مشترک در صدد هستند تا اجازه رشد ایران را ندهند و همین امر موجب نزدیکی آنها شده است.
در همین رابطه «موشه یعلون» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی نیز اعلام کرد: تل آویو آماده توسعه روابط راهبردی با برخی کشورهای عربی به ویژه درباره اوضاع سوریه است. من نسبت به اجرای آتش بس در سوریه بدبین هستم.
یعلون مدعی شد: اسرائیل به سیاست عدم دخالت در بحران سوریه پایبند است اما دارای خطوط قرمزی است که هرگز به هیچ طرفی اجازه نخواهد داد این موضوع را نادیده بگیرند و به حاکمیت اسرائیل خدشه وارد کنند.
اروپا در مسیر بازگشت
اما نزدیکی رژیم صهیونیستی به اعراب در زمانی اتقاق می افتد که تل آویو در حال از دست دادن تدریجی یکی از متحدان اصلی خود یعنی اتحادیه اروپا است و کشورهای قاره سبز بعد از اقداماتی همچون به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطین، از مدتی قبل روی به تحریم کالاهای ساخت اسرائیل آورده اند.
در همین رابطه نتانیاهو در نشست داوس با اشاره به اختلاف اخیر میان رژیم متبوعه‌اش و اتحادیه اروپا بر سر تحریم محصولات تولید شده در شهرک‌های صهیونیست‌نشین هم اشاره‌ای داشت و برای اروپایی‌ها پیامی نصیحت‌آمیز ارسال کرد و گفت: «(از اتحادیه اروپا) یک درخواست دارم، اتحادیه اروپا در سیاست خود در برابر اسرائیل و فلسطینی‌ها، سیاست غالب اعراب در برابر اسرائیل و فلسطین را منعکس کند.»
اتحادیه اروپا از دوسال قبل به صورت تدریجی مواضع خود در قبال اسرائیل را تغییر داده و روی به انتقاد و حتی در برخی اوقات تحریم کالاهای ساخت اسرائلی آورده است. اوج این تنش ها مربوط به شهرک سازی های غیرقانونی صهیونیست ها در مناطق فلسطینی می شود که انتقادات اروپا موجب واکنش رژیم صهیونیستی شد.
نتیجه آنکه رژیم صهیونیستی از دوسال قبل با سیر نزولی روابط خود با اروپا از یک سو و تغییر مناسبات خود با آمریکا به دلیل مذاکرات هسته ای ایران و به نتیجه رسیدن آن مواجه بوده است از همین رو با دلایل مختلف از جمله حفظ امنیت و حیات خود نیازمند یافتن متحدانی جدید است که با آنها منافع مشترکی نیز داشته باشد از همین رو اعرابی که در سال های گذشته آمریکا از ایران برای آنها یک دشمن بزرگ ساخته بود، گزینه اول صهیونیست ها برای ایجاد ارتباط است. پس طبیعی است که با وارد شدن رژیم صهیونیستی به مناسبات شیخ نشین های خلیج فارس با ایران، شاهد شدت گرفتن تنش های میان تهران و اعراب باشیم و در این میان حتی ممکن است بحران های مصنوعی نیز از سوی صهیونیست ها برای بدتر کردن جو موجود میان ایران و کشورهای عربی، طرح ریزی و به اجرا گذاشته شود.