به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «جستارهایی در قصه شناسی» نوشته محمد پارسانسب به تازگی توسط نشر چشمه منتشر و راهی بازار نشر شده است.
پیدایش نظریه ها و رویکردهای نوین نقد ادبی باعث شده تا شناخت عمیق تری از آثار داستانی به دست بیاید و راه برای عرضه خوانش ها و یافته‌های نو از متون ادبی، هموارتر شود.
کتاب «جستارهایی در قصه شناسی» شامل ۲۰ مقاله کوتاه و بلند است که طی دو دهه گذشته درباره ادبیات روایی فارسی در نشریات دانشگاه کشور به چاپ رسیده‌اند. این نشریات معمولا در شمارگان کم چاپ شده و می شوند و عموما از دسترس مخاطبان عام دورند. بخش زیادی از حجم نوشته های این کتاب، به قصه‌های سنتی، به ویژه حکایت‌های مثنوی و البته تعداد دیگر، به رمان های معاصر فارسی اختصاص دارند.
نام این کتاب با توجه به روح غالب نوشته‌ها و تعداد بیشتر مقالاتی که مربوط به قصه می شوند، انتخاب شده است.
در قسمتی از این کتاب می‌خوانیم:
باری؛ سنایی پس از معرفی دو شخصیت اصلی مناظره، بلافاصله تنها پرسش حکایت را به طرزی فشرده و بسیار کوبنده، مطرح می‌کند «...: نقشت همه کژ است چرا؟» و با متصل کردن ضمیر «ت» به نقش (= نقش تو)، استخدام قید «همه» و آوردن کلمه پرسشی «چرا»، ستیهندگی لحن پرسش و جنبه تاکیدی آن را مضاعف کرده است. حضور «ابله» در حکایت، در همین جا و با طرح همین پرسش کوتاه، اما موثر، به پایان می رسد و البته، او در جایگاه خود، کار خویش را انجام داده، و به تعبیری، سنگ اعتراضی را که باید در چاه تسلیم شتر بیندازد انداخته، تا آن شخصیت دیگر با هزار گونه حجت شرعی و بیان عرفی و تمثیل ادبی، به بیرون آوردن آن، مشغول شود. از این رو، مابقی حکایت را یکسره شتر به شیوه های گوناگون کلامی (امر، نهی، تحذیر و تهدید، عجز و لابه، استدلال و مجادله و ...) پیش می برد و ما در ادامه مطلب، به بررسی فحوای کلام، سیاق سخن و نحوه رویارویی شتر با این پرسش، می پردازیم. به راستی آیا پرسشی بدان فشردگی، این همه تهدید و طعن و تمسخر و امر و نهی نیاز دارد؟ و اما پیش از شرح موضوع یادشده، بی مناسبت نخواهد بود اگر پاسخ های مقدور و برخاسته از نظام های گفتمانی متفاوتی را که امروزه می توان در برابر این پرسش مطرح کرد، از نظر بگذرانیم...
این کتاب با ۳۰۱ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۲۰۰ هزار ریال منتشر شده است.