نیما جوان مدیر مرکز نشر و پخش جوان که طی سال‌های اخیر آثار متعددی را در حوزه موسیقی نواحی منتشر کرده است درباره مسایل مبتلابه موسیقی نواحی و بومی ایران به خبرنگار مهر گفت: موضوع لزوم شنیدن آثار موسیقایی مرتبط با موسیقی نواحی نیاز به اثبات ندارد چراکه این موضوع امری کاملا بدیهی و ضروری است و به هیچ عنوان بی توجهی به آن قابل اغماض نیست. به اعتقاد من شنیدن نغمات مرتبط با موسیقی نواحی امری ضروری است و در تمام دنیا به این ماجرا به عنوان یک اصل نگاه می کنند؛ موضوعی که متاسفانه آنچنان جایگاهی میان مخاطبان ما ندارد.
وی ادامه داد: من یاد گفتاری از استاد محمدرضا درویشی می افتم که زمانی از او برای حضور فعالش در عرصه موسیقی نواحی پرسیدند که این هنرمند به آنها پاسخ داد «من هویت خودم را گم کردم. حالا هم سراغ موسیقی نواحی می‌روم که هویت گمشده ام را پیدا کنم». این موضوع بسیار مهمی است و اگر کمی با دقت بیشتری به آن توجه کنیم متوجه خطر بزرگی که در حوزه هویت شناسی ما وجود دارد، می شویم. به اعتقاد من نشنیدن و گوش ندادن به موسیقی نواحی میان مردم به دلیل این نیست که موسیقی نواحی ما ظرفیت کافی ندارد، اما وقتی حوزه موسیقی نواحی تقریبا از صدا و سیما حذف شده دیگر چه انتظاری می توان داشت که این گونه ارزشمند موسیقایی در میان مردم شنیده شود.
صدا و سیما موسیقی نواحی را حذف نکند
این تهیه کننده آثار موسیقایی بیان کرد: وقتی سن کمتری داشتم از زنده یاد غلامعلی پورعطایی نوازنده و آهنگساز جهانی منطقه تربت جام کلیپی با بازی رویا نونهالی از تلویزیون پخش می شد که همه مردم آن را دوست داشتند. آیا این خود نشان دهنده اقبال و علاقه مردم به موسیقی نواحی نیست؟ آیا همین گروه «رستاک» و مجموعه هایی از این دست که از نظر خیلی ها سایه ای از موسیقی نواحی را همراه خود دارند نتوانسته اند مردم را به موسیقی نواحی نزدیک کنند؟ قطعا پاسخ مثبت است. ما در همین ابتدا نیازی به سرمایه گذاری های آنچنانی در عرصه تولید موسیقی اقوام ایران نداریم فقط اگر بیاییم و یا تنظیم های جدید، فنی و به‌روز موسیقی نواحی ایران را به جوان‌ها و نوجوانان ارائه کنیم قطعا در کوتاه مدت و بلندمدت تاثیرات مثبت ماجرا را می بینیم.
جوان در بخش دیگری از صحبت های خود گفت: من به شما قول می دهم اگر فقط کمی به جریان موسیقی نواحی ایران توجه بیشتری کنیم اتفاقات خوبی برای سبد شنیداری مخاطب می افتد، اما وقتی خیلی از مردم نمی دانند تعدادی از استادان و پیشکسوتان موسیقی نواحی ایران لقب «سِر» دارند، وقتی نمی دانند شیر محمد اسپندار، حاج قربان و غلامعلی پور عطایی چه کسانی هستند واقعا نمی توان به شرایط امیدوار بود.
وی ادامه داد: قطعا در حوزه نشر آثار موسیقایی برگشت سرمایه موضوع مهمی است و صد البته این موضوع برای ناشران کوچک از درجه اهمیت بیشتری برخوردار است، اما تولید آثار موسیقایی نواحی نیز فرمول دارد که ما با یک حساب دقیق و برنامه ریزی شده می توانیم به فضای مطلوب دست پیدا کنیم. موضوع برنگشتن سرمایه در حوزه تولید آلبوم‌های موسیقی نواحی کمی غیرمنطقی است و اگر فرمول آن را بدانیم مشکلی در زمینه بازگشت سرمایه نخواهیم داشت. اینها دردهای بزرگی هستند که هنوز آنها را حس نکردیم و اگر فقط کمی حس کنیم که بی توجهی به موسیقی اقوام ایرانی چه تبعاتی در فرهنگ ما خواهد داشت قطعا خودمان با هر شرایطی که شده بودجه محدودی را در نظر می گیریم و کارهایی را تولید می کنیم.
مدیر مرکز نشر و پخش جوان با بیان اینکه بسیاری از ناشران آثار موسیقایی نگاه محتاطانه ای دارند، تصریح کرد: به اعتقاد من اگر این نگرش در برخی از ناشران ما تغییر پیدا کند و این عزیزان درد را حس کنند آنوقت به قول آقای درویشی ۳۰ سال آب شدن موسیقی نواحی را نمی بینیم. من بر این باورم توجه به موسیقی نواحی نیازی به بودجه کلان ندارد بلکه مهم ترین دلیلش این است که هنوز درد را حس نکرده‌ایم و اگر بدانیم بزرگان این عرصه در حال رفتن از میان ما هستند، آن وقت این آثار را حتما در سبد شنیداری خود قرار خواهیم داد.