تئاتر دوره مشروطه يك پديده مجلل، غربي و دور از فرهنگ مردم ما نبوده، چرا كه به محض اجراي تئاتر براي مردم، آن تئاتر كاملا در بين مردم پذيرفته شده است.

به گزارش خبرگزاري "مهر"، محمود استادمحمد در گفتگو با ستاد خبري نخستين همايش نقالي و تئاتر ميداني مشروطه با بيان اين مطلب افزود: "حال اگر اين وجه و شخصيت تئاتر تاريخي يا تئاتر مشروطه كاويده و معرفي شود، خود به خود نسل امروز به آن تئاتر به عنوان عتيقه نگاه نكرده و به شكل پديده اي قابل كنجكاوي و قابل كشف دنبال آن مي گردد."

اين نويسنده و كارگردان پيش كسوت تئاتر شرط اساسي ايجاد انگيزه در جوانان براي پرداختن به تاريخ و تحقيق درباره آن را وجود اساتيد زبده و علاقمند دانست و گفت: "ما براي داشتن يك تئاتر زنده، موثر و كارساز در زمان حاضر و استفاده از تاريخچه تئاتر به اراده اي توام با عشق مديريتي احتياج داريم و به جمعي نمايشگر عاشق به معناي مطلق كلمه. تا آن اراده مديريتي و اين عشق كارورزان تئاتر به وجود نيايد، نه تئاترآموزان به سر و سامان مي رسند و نه از پيشينه و تجربه هاي تئاترمان مي توانيم بهره لازم را ببريم."

استادمحمد در پايان برپايي همايش هاي تئاتر با موضوع مشروطه را گامي تاثيرگذار در گسترش اين نوع حركت ها دانست و افزود: "اين حركت زماني موثر است كه اجراها با تعاريف ثابت شده نمايش هاي خياباني منطبق باشند، يعني جزئيات، ابزار و موقعيت هاي لازم براي نمايش خياباني فراهم شود."