ستار اعتمادي در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر ، افزود: باتوجه به نتايج بررسي هاي انجام شده در بخش آسيب هاي اجتماعي ، ارتقاء سطح سواد افراد در پيشگيري از انحرافات اجتماعي موثر است اما به علت ناكافي بودن آگاهي افراد نسبت به مهارت هاي زندگي ، برخي آسيب هاي اجتماعي در جامعه ، روندي صعودي پيدا كرده است.
وي ادامه داد: وقتي سطح سواد افراد يك جامعه افزايش پيدا مي كند به دنبال آن توقعات افراد از نظام هاي اجتماعي حاكم بر آن جامعه افزايش مي يابد ، به طوري كه اين نظام ها پاسخگوي نيازهاي افراد نبوده و در برخي مواقع گرايش به سمت ناهنجاري هاي اجتماعي افزايش پيدا خواهد كرد.
اين استاد دانشگاه تصريح كرد: اگر در دانشگاه ها نسبت به آموزش علوم رفتاري و اعتقادي كم توجهي و يا بي توجهي صورت گرفته و تاكيد بر اعمال هنجارهاي اجتماعي صورت نگيرد ، آسيب هاي اجتماعي همواره روند صعودي خواهد داشت.
اعتمادي يادآور شد: در شرايط معمول ، زمينه بروز آسيب هاي اجتماعي از خانواده هاي متشنج فراهم مي شود. زيرا در اين خانواده ها مسئوليت افراد به درستي مشخص نشده و عواملي چون فقر ، اعتياد و عدم تفاهم زوجين بر افزايش بروز تنش در خانواده مي افزايند.
وي مهم ترين آسيب هاي اجتماعي در جامعه كنوني را طلاق ، بيكاري و شخص معيشت خواند و افزود: متاسفانه هنوز مشكل بيكاري وافزايش سطح رفاه خانواده ها حل نشده است اما جوانان را به ازدواج تشويق مي كنند. همچنين براساس قوانين انجام آزمايشات طبي پيش از ازدواج ضروري بوده اما همچنان ضرورت تطابق رفتار زوجين در مراكز مشاوره امري قانوني به شمار نمي رود.
به گفته اعتمادي ، بايد شرايط مناسبي براي انجام مشاوره و آشنايي زوجين و خانواده هاي آنها فراهم شود تا با سطح آگاهي ازدواج ها صورت گرفته و خانواده هاي جديد شكل بگيرند.
اين استاد دانشگاه در ادامه بر لزوم تناسب نظام هاي اجتماعي حاكم بر مراكز مشاوره با شرايط اقتصادي ، سياسي و اجتماعي تاكيد كرد و گفت: انجام مشاوره هاي فردي و خانوادگي بايد به بطن جامعه رسوخ يابد زيرا تنها در مواقع بروز مشكلات خانوادگي و عواملي چون طلاق، ميزان مراجعات به اين مراكز افزايش يافته و نسبت به مشاوره هاي فردي و خانوادگي اقدام مي شود.
وي در پايان خواستار شد: مشاوران دادگاه هاي خانواده بايد از ميان افراد متخصص ، خبره و كارآزموده انتخاب شوند تا با انجام مشاوره هاي موثر ، از ميزان پديده طلاق بعنوان يك آسيب اجتماعي كاسته و زمينه بروز ديگر آسيب ها در جامعه كاهش يابد.