مسعود امینی‌تیرانی فیلمساز در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به جدیدترین پروژه های خود در حوزه فیلم کوتاه گفت: در حال نگارش یک فیلمنامه فیلم هستم و اگر مشکلی پیش نیاید نیمه اول سال جاری کار جدید خود را آغاز می کنم.
وی ادامه داد: این اثر نیز در همان شکل و فرم فیلم قبلی من «بیداری برای سه روز» است که البته دارای ایده جدید و متفاوتی خواهد بود. در حال حاضر روی ایده این اثر کار می کنیم و امیدوارم بتوانیم هرچه سریعتر این پروژه را جلوی دوربین ببریم.
این کارگردان فیلم کوتاه تاکید کرد: پروژه جدیدم مانند فیلم قبلی براساس یک سری ایده های سیال شکل می گیرد، به همین دلیل نمی توان تا زمان فیلمبرداری تصمیم گرفت که این اثر کجا و در کدام منطقه فیلمبرداری می شود.
امینی‌تیرانی با اشاره به وضعیت اکران فیلم کوتاه در کشور گفت: در حال حاضر و طی ۲ سال گذشته اتفاقات خوبی در زمینه نمایش فیلم های کوتاه در سینمای ایران رخ داده است. ایجاد گروه «هنر و تجربه» بسیار موثر بوده است و طی این مدت به صورت مستمر فیلم های کوتاه را نمایش می دهد و به همین دلیل بخشی از آرزوی بسیاری از فیلمسازان فیلم کوتاه مبنی بر وجود محفلی برای نمایش فیلم هایشان برآورده شده است.
وی تاکید کرد: البته به غیر از گروه «هنر و تجربه»، انجمن سینمای جوانان نیز امکان نمایش فیلم های کوتاه را برای کارگردانان فراهم کرده است. همچنین فرهنگسراها نیز در این زمینه فعال هستند.
کارگردان فیلم کوتاه «خاک حافظه» بیان کرد: معتقدم که حمایت از فیلم کوتاه در مرحله تولید مهم تر از اکران است. نمی توان این نوع از سینما را با مولفه های سینمای بلند بررسی کرد. اگر بخواهیم از چنین مولفه هایی برای اکران فیلم کوتاه استفاده کنیم، باید بگوییم که نمایش فیلم کوتاه همیشه با شکست همراه است.
وی ادامه داد: باید به این مساله فکر کرد که اکران این دو نوع از سینما با هم متفاوت است و هیچگاه فیلم کوتاه نمی تواند اکران گسترده و بزرگی چون فیلم های بلند داستانی داشته باشد. در حال حاضر امکانات نمایشی از جمله پاتوق ها، محفل ها و نمایش های خصوصی می تواند بهترین شکل نمایش فیلم کوتاه باشد.
کارگردان فیلم کوتاه «این راه همیشه بود» توضیح داد: این تصور برای بسیاری از فیلمسازان و مسئولان سینمایی وجود دارد که اکران یک مساله بسیار مهم در حوزه فیلم کوتاه است، این درحالی است که تجربه تاریخی در همه دنیا در زمینه اکران فیلم های کوتاه نشان می دهد که این نوع از اکران با استقبال روبرو نمی شود. یکی از نشانه های استقبال نشدن از اکران فیلم های کوتاه این است که فیلمسازان کوتاه هم چندان علاقه ای ندارند تا آثار دیگر همکاران خود را ببینند و جلسه های نمایش این فیلم ها با حداقل مخاطب برگزار می شود، اما با تمام این شرایط همین اکران های اندک نیز باید ادامه داشته باشد.
امینی تیرانی در پایان گفت: قبل از اکران گسترده فیلم های کوتاه، مسائلی مانند نقد فیلم و آزادی و استقلال در زمان ساخت فیلم کوتاه باید مورد توجه قرار گرفته شود.