به گزارش خبرگزاری مهر، مجموعه چهارم از تصانیف زنده یاد پرویز مشکاتیان نوازنده و آهنگساز پیشکسوت موسیقی ایرانی با گردآوری، نگارش نت و آوا نگاری علیرضا جواهری و ویرایش نهایی مازیار شاهی توسط انتشارات «چکاد هنر» منتشر شد.
«گنبد مینا» در آواز دشتی با شعر حافظ، «سرو آزاد» در آواز دشتی با شعر هوشنگ ابتهاج، «گون در آواز دشتی» با شعر استاد محمدرضا شفیعی کدکنی، «ای مردم آزاده کجایید» در آواز دشتی بر اساس شعری از محمد دهخدا، «پنهان چو دل» در آواز دشتی و دستگاه ماهور با شعر مولوی، «واژۀ آزادی» در آواز دشتی بر اساس شعری از سیاوش کسرایی، «محبوب من وطن» در آواز دشتی به ترانه سرا برزین آذر مهر، «بهارا در آواز بیات ترک» بر اساس شعری از هوشنگ ابتهاج، «ایرانی» در دستگاه ماهور به ترانه سرایی جواد آذر، «جان عشاق» در آواز اصفهان با شعر حافظ، «رزم مشترک» در آواز اصفهان به ترانه سرایی برزین آذرمهر، «مقدمۀ ققنوس و ققنوس» بر اساس ترانه ای از زنده یاد پرویز مشکاتیان مجموعه تصانیف جلد چهارم کتاب «مجموعه تصانیف» هستند. این کتاب بر اساس آخرین آثار باقی مانده از زنده یاد پرویز مشاتیان گردآوری و آوانگاری شده است.
علیرضا جواهری گردآورنده این مجموعه تصانیف در یادداشتی آورده است: «از تصانیف زنده یاد پرویز مشکاتیان چند اثر دیگر بنا به دلایل مختلف هنوز گردآوری و آوانگاری نشده اند، امید است در آیندۀ نزدیک شرایطی جهت نگارش و انتشار آنها مهیا شود تا علاقمندان بتوانند به این آثار ارزشمند نیز دسترسی داشته باشند. تصانیف مورد نظر به شرح زیر هستند:
عقاب – منظومه ایست کامل و حدود ۵۵ دقیقه روی شعری از دکتر پرویز ناتل خانلری که در ابتدا قرار بود برای ترکیبی از سازهای ارکستر سمفونیک و سازهای تکنواز ایرانی با همراهی سه خواننده با نقش های راوی، کلاغ و عقاب در سال ۱۳۸۳ اجرا شود که متاسفانه شرایط اجرای صحنه ای آن مهیا نشد و این مجموعه در مراحل مقدماتی تنظیم برای ارکستر متوقف شد. مطلع این تصنیف به این صورت است: گشت غمناک دل و جان عقاب/ چو از او دور شد ایام شباب
دماوند – این تصنیف با شعری از ملک الشعرا بهار در دستگاه چهارگاه و آواز دشتی تنظیم شده بود و قطعۀ معروف چکاد قرار بود مقدمۀ این تصنیف باشد. مطلع این تصنیف به این صورت است: ای دیو سپید پای دربند/ ای گنبد گیتی ای دماوند
نرگس مست – تصنیفی است در دستگاه چهارگاه و روی غزلی از حافظ با این مطلع: غلام نرگس مست تو تاجدارانند/ خراب بادۀ لعل تو هوشیارانند. و چند تصنیف با گویش مشهدی بر روی اشعاری از ملک الشعرا بهار در دستگاه ماهور و گوشه های عراق، محیر، راک و نهیب»