به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از خبرگزاری تاس، «اورزولا فون در لاین» وزیر دفاع آلمان روز سه شنبه در گفتگو با خبرنگاران در برلین اظهار داشت که در نسخه جدید سند راهبرد امنیتی آلمان موسوم به «برگه سفید» روسیه به عنوان یک رقیب یا متخاصم درنظر گرفته نخواهد شد.
در «برگه سفید» آلمان خلاصه خط مشی دولت در حوزه توسعه نیروهای مسلح و راهکارهای امنیتی تصریح می شود. نسخه کنونی این سند دولتی که در سال ۲۰۰۶ به تصویب رسید، روسیه را «شریک و یاری حائز اهمیت» می خواند. پیش بینی می شود که نسخه به روز رسانی شده این سند در سال میلادی جاری ارائه شود.
اما روزنامه آلمانی «دی ولت» روز شنبه گزارش داد که در نسخه جدید راهبردهای امنیتی آلمان، از روسیه به عنوان یکی از ده تهدید جدی نام برده شده است. در این گزارش آمده است: «روسیه دیگر یک شریک نیست، بلکه به یک رقیب بدل شده است».
گفتنی است که «دیمیتری پسکوف» سخنگوی رئیس جمهور روسیه روز دوشنبه اعلام کرد کرملین نگران آن است که نسخه جدید راهبردهای امنیتی آلمان به تقابل دو طرف بیانجامد. پسکوف در ادامه افزود: «در صورت صحت داشتن این خبر، بسیار جای تأسف خواهد بود زیرا موضع روسیه همواره خلق فضای تعامل و همکاریهای سودمند متقابل در قاره اروپا بجای مقابله است».
آلمان در تلاش است تا با رهایی از «وابستگی فراآتلانتیکی» خود به آمریکا و تبدیل آن به «مشارکت آتلانتیکی»، به تقویت جایگاه منطقه‌ای خود بپردازد. در همین راستا، تحکیم روابط با روسیه از اهمیت و جایگاه ویژه ای برای این کشور برخوردارست تا آنجا که مقامات آلمانی علاوه بر سکوت اختیار کردن در برابر اقدامات پوتین در عرصه سیاست داخلی، به سادگی از کنار سیاست‌های هژمونیک روسیه در اروپای شرقی می گذرند تا در عمل نفوذ روسیه در منطقه خارج نزدیک را به رسمیت بشناسد.
این گرایش آلمان به نزدیکی با روسیه تا آنجایی پیش رفت که «گرهارد شرودر» صدراعظم سابق آلمان از روسیه به عنوان «یک شریک استراتژیک» یاد کرد. حتی مخالفتهای هر دو کشور با تهاجم نظامی آمریکا به عراق با آنکه از دلایل ریشه ای متفاوتی سرچشمه می گرفت، اما محصول یک نگرش استراتژیک بود و آن بازتعریف و تثبیت جایگاه بین‌المللی خود به عنوان دو قدرت بزرگ در یک ساختار بین‌المللی یک – چندقطبی است.
افزون بر این نگاه استراتژیک، گسترش روز افزون تعاملات تجاری و اقتصادی دو کشور از دهه ۱۹۹۰ میلادی به بعد درب دیگری را به روی افزایش وابستگی متقابل آلمان و روسیه گشود و بتدریج زمینه را برای شکل گیری محور سیاسی برلین- مسکو فراهم ساخت.
در ماههای اخیر نیز آلمان به سختی می کوشد تا با اتخاذ مواضع نسبتاً خیرخواهانه نسبت به روسیه، دلخوری و رنجش ناشی از وضع تحریمها علیه روسیه را تا حدودی کاهش دهد. در همین راستا، این کشور با دوری گزینی از سیاست صفر و صد رفع گام به گام تحریمهای روسیه را در صورت مشاهده پیشرفت این کشور در اجرای موافقتنامه مینسک- و نه اجرای کامل آن- امکانپذیر می داند، اما در مقابل با مقاومت دولت اوکراین روبروست که رفع تحریمها را مشروط به اجرای کامل تعهدات مندرج در این توافقنامه می داند.
افزون بر این تلاشهای سیاسی، «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان نیز جمعه گذشته با استقبال از برقراری تدریجی روابط حسنه میان اروپا و روسیه از تمایل خود برای تأسیس یک «منطقه مشترک اقتصادی میان اتحادیه اروپا و روسیه» که از ولادی وستک در روسیه تا لیسبون در پرتغال را دربربگیرد، سخن گفت.
حال باید دید که آینده روابط دو جانبه آلمان و روسیه در زیر سایه سنگین تحریمهای اتحادیه اروپا از یکطرف و نیازمندیهای متقابل دو کشور- آلمان بزرگترین شریک تجاری روسیه و روسیه بزرگترین شریک انرژی این کشور- چه سمت و سویی خواهد گرفت.