به گزارش خبرگزاری مهر، اکثر کشورهای در حال توسعه امروز مانند آرژانتین، برزیل، کره جنوبی و بسیاری دیگر از این دست، معمولا پس از آزادی از چنگ استعمار، در دام دیکتاتوری های نظامی افتادند.
این موضوع در کشورهای آمریکای لاتین، مانند دیکتاتوری «ژنرال پینوشه» در شیلی، کمی محسوس تر است. اما به طور یقین، کره جنوبی نیز یکی از همین دست کشورهاست که بیش از یک قرن متحمل دیکتاتوری نظامی شد.
بخش عمده ای از این دیکتاتوری البته به زمان اشغال کره توسط ژاپن بر می گردد و بخش مهمتر آن به دوران حکومت «ژنرال پارک چونگ هی»، دیکتاتور معروف کره و البته پدر نوسازی این کشور مربوط می شود.
«پارک چونگ هی» در دوران حکومتش، سیاست «دموکراسی هدایت‌شده» را دنبال کرد که به محدودیت آزادی‌های فردی، سرکوب مطبوعات و احزاب مخالف و کنترل نظام قضایی و دانشگاه‌ها انجامید. او سازمان اطلاعات و امنیت مخوف کره جنوبی به نام کِی‌سی‌آی‌اِی (KCIA) را سازماندهی نموده و گسترش داد و مدعی بود که تمامی اقداماتش برای مبارزه با کمونیسم لازم و ضروری است.
در زمینه سیاست خارجی، پارک به روابط نزدیکش با ایالات متحده آمریکا مانند قبل ادامه داد و بیش از 300000 نفر از نیروی ارتش کره جنوبی را برای جنگیدن در کنار نیروهای آمریکایی به جنگ ویتنام اعزام داشت. برنامه‌های اقتصادی ابداعی «پارک»، کشورش را به یکی از کشورهای با سریعترین رشد اقتصادی در جهان تبدیل کرد و در واقع آنچه «معجزه اقتصادی» کره جنوبی نامیده می شد، بیشتر مدیون برنامه‌های او بود که می خواست با الگو قراردادن ژاپن، کره را به یک جامعه سرمایه‌داری پویا در آسیا تبدیل کند. با اینحال این پیشرفت به قیمت دستمزد کم کارگران، ساعات کاری بالا و سرکوب مخالفتها، حاصل شد.
در ۱۷ اکتبر ۱۹۷۲، پارک حکومت نظامی اعلام کرد و مجلس و قانون اساسی را منحل نمود. یک ماه بعد، قانون اساسی جدیدی به نام «یوسین» به همه‌پرسی گذاشته شد و با تقلب گسترده در رای‌گیری، رای مثبت آورده و تصویب شد.
قانون جدید به پارک، قدرت سیاسی وسیعی می‌بخشید. برخورد او با مخالفان سیاسی، شدید بود و او دو بار در سالهای ۱۹۶۸ و ۱۹۷۴ مورد سوءقصد قرار گرفت که بار دوم، هنگام سخنرانی در تئاتر ملی، گلوله به جای اصابت به او، به همسرش برخورد کرده و موجب مرگ او شد.
پارک در سال ۱۹۷۹، رهبر محبوب یکی از جریانهای سیاسی مخالف را، از هیات قانونگذاری اخراج کرد که تظاهرات و آشوب شدیدی را در کره جنوبی در پی داشت. او در همان سال توسط «کیم جائه کیو»، دوست قدیمی خود که ریاست سازمان امنیت کشور را به عهده داشت و پارک را مانعی بر سر راه دموکراسی می‌دید، پس از مشاجره‌ای به ضرب گلوله کشته شد. کیم، هفت ماه بعد به جرم این ترور، اعدام شد.
«کارتر جی. اکرت»، نویسنده کتاب «پارک چونگ هی و کره جنوبی نوین» که توسط انتشارات دانشگاه هاروارد منتشر شده، در جلد اول این کتاب، به بررسی تاریخ دیکتاتوری نظامی در این کشور از سال 1945-1866 پرداخته است.
هدف وی از نوشتن کتاب حاضر، بیان تاثیرات مثبت و منفی حکومت نظامیان در کره جنوبی است. وی ضمن اقرار به این مساله که «ژنرال هی»، دیکتاتوری سختگیر بوده اما به این مهم نیز اذعان دارد که فرآیند مدرن شدن کره جنوبی تماما به دست وی حاصل شد.
«اکرت» که سالهای بسیاری از عمر خود را به عنوان پروفسور تاریخ کره، صرف انجام مطالعات سیاسی بر روی شبه جزیره کره کرده، معتقد است دو دهه 60 و 70 میلادی، که مصادف بود با سقوط جمهوری دوم کره به دست «ژنرال هی» و روی کار آمدن وی، بدترین و بهترین سالهای زندگی مردم کره جنوبی به حساب می آید.
به اعتقاد وی، اگرچه «ژنرال هی»، با کودتا روی کار آمد و با تخلفات قانونی خود منجر به تضییع حقوق میلیونها نفر از شهروندان کره ای شد، اما اقدامات وی در راستای نوسازی کره آن چنان سریع بود، که بسیاری از محافل علمی جهان، نوسازی کره را با سرعت و شدتی در حد معجزه ارزیابی می کنند.