مجله مهر: اینجا سفره‌ای پهن است که یک طرف آن نیازمندان نشسته‌اند و طرف دیگر آن خیرینی که با «یه لقمه مهربونی» افطار می‌کنند. پویش یه لقمه مهربونی، رمضان امسال محله به محله در مناطق فقیرنشین تهران سر می‌زند و دل به دل آنها می‌دهد و با آنها سر یک سفره می‌نشیند. از عمر این پویش که به همت شهرداری تهران راه افتاده است، تقریبا یک سالی می‌گذرد. «زینب نصیری» معاون سازمان خدمات اجتماعی شهرداری، برای ما از صفر تا صد این کمپین می‌گوید.
از محرم سال گذشته تا رمضان امسال
فاز اول یه لقمه مهربونی سال گذشته، در فروشگاه‌های شهروند و ایستگاه‌های مترو راه افتاد که آن موقع جامعه هدف، افراد بی‌خانمان شهر تهران بودند. «در محرم سال گذشته حدود ۶۰ هزار پرس غذا از هیئت ها و گروه‌های مختلف مردمی، به طرح اهدا و بین افراد بی‌خانمان تقسیم شد. این طرح کم کم گسترش پیدا کرد. طرح یه لقمه نون در واقع یک طرح مشارکتی در سطح تهران است که ظرفیت های مختلف مردمی را می‌تواند راهبری کند و کمک کنند به مردم که هم حال خودشان بهتر شود و هم به نیازمندان خدمات ارائه شود. پیش از رمضان امسال هم با اضافه کردن چند درگاه به کمپین یه لقمه مهربونی، کار توسعه پیدا کرد. با توجه به اینکه ماه مبارک رمضان است و مسلمانها و ما ایرانی ها دوست داریم سفره افطاری پهن کنیم، مشارکت مردم و تمایلشان برای کمک کردن در این ماه مبارک بالا می‌رود».
ما حلقه وصل خیرین و نیازمندان هستیم
کار ابتدا با شناسایی محله‌های فقیرنشین آغاز می‌شود. « در طرح ما، اول تمام نیازمندان شهر تهران شناسایی شده و وارد سامانه «حامی» شدند. حامی دو بخش دارد. یکی بخش خیرین است و دیگری بخش نیازمندان و به این وسیله حلقه وصل این دو گروه می‌شود. الان این شناسایی یک سال است که شروع شده و هنوز هم ادامه دارد. بر اساس این شناسایی‌ها، یک سری کلونی‌های فقیرنشین مشخص شدند و نقاطی که قرار است تا آخر ماه رمضان سر بزنیم، کاملا معلوم است. ما در طول ماه مبارک رمضان تقریبا ۶۰ کلونی فقیرنشین شهر تهران را پیش‌بینی کردیم. که با شروع طرح عده‌ای محله‌هایی که ما شناسایی نکردیم را به معرفی کردند و به جامعه هدف ما اضافه شدند. مدل کار به شیوه ای است که از مردم از طریق درگاههایی می‌توانند با طرح مشارکت کنند. این مشارکت هم به صورت غیرنقدی است؛ یعنی خودشان غذا اهدا می‌کنند که خیلی از رستوران‌ها و تالارها و حتی خود مردم تمایل داشتند وعده غذایی را به دست ما برسانند. هم به صورت نقدی کمک کنند. درگاه‌های کمک به این پویش: تماس با سامانه ۴۳۷۹، کانترهای یه لقمه مهربونی که همین الان در ۲۰ ایستگاه متروی شهر تهران مستقر شده است. در این کانترها بن‌های ده هزار تومانی تهیه شده که با خرید هر یک از آنها، افطاری یک نیازمند تهیه می‌شود. مراجعه به سایت www.fundorun.com، مراجعه به سایت خدمات اجتماعی hami.tehran.ir و کد دستوری #۴۳۷۹*۹۷*۷۸۸*»
سفره افطاری بهانه است
یه لقمه مهربونی فقط به دنبال تقسیم کردن غذای خود با نیازمندان نیست و در واقع این سفره افطاری، بهانه‌ای است برای آشنایی خیرین با این مردم. «نکته بسیار مهمی که در طرح مد نظرماست، این است که ما فقط مشارکت مادی مردم را نمی‌خواهیم. ما می‌خواهیم خودشان در این محله‌های فقیرنشین حضور پیدا کنند و از آنها دعوت می‌شود در این مراسم‌های افطاری شرکت کنند. این کار باعث می‌شود از نزدیک به محله‌های این نیازمندان سرکشی کنند و اینکه در زمان افطار در کنارشان حضور پیدا کنند. همین کار برکت‌های زیادی دارد. در همین چند روزی که این پویش اجرا می‌شود، بسیاری از نیازمندان مشکلات خود را با مردم در میان می‌گذارند. بسیاری مشکلات بیکاری یا حقوقی داشتند که در این افطاری با خیرین وصل میشوند و خیرین حامیان این افراد میشوند. و از اینجا به بعد این ارتباط برقرار شده و در چهارچوب غیر از پویش هم امدادرسانی انجام می‌شود. از طرف دیگر وقتی خیر در این فعالیت شرکت می‌کند، بهتر اعتماد می‌کند و به چشم خودش می‌بیند که دست نیازمندی را گرفته است».
یه لقمه مهربونی تمام تلاشش را می‌کند که به طور سنتی سفره افطاری پهن کند و خیرین و نیازمندان را کنار هم دور سفره بنشاند. «هر روز به چندین منطقه سر می زنیم و حتی الامکان ترجیح می‌دهیم که در این محله‌ها سفره افطاری بیندازیم. این سفره انداختن بستگی به فضای آن محله دارد. مثلا در محله‌‌ای در منطقه ۱۵ به یکی از خانه‌های قدیمی رفتیم که چند خانواده در آن زندگی می‌کردند. در حیاط این خانه سفره پهن کردیم و مردم و نیازمندان کنار هم دور این سفره‌ها نشستند. اگر امکان پهن کردن سفره نباشد، با کمک مسئولین و خود خیرین به درب منازل مردم می‌رسانیم».
کمک‌های مردمی سه برابر انتظار ما بود
خانم نصیری می‌گوید استقبال مردم از پویش بیشتر از حدی بوده که انتظار آن را داشته‌اند. «ما پیش‌بینی کرده بودیم که تا پایان ماه مبارک، حدود ۱۰ میلیون تومان از مردم وجه نقد دریافت کنیم؛ اما فقط تا روز نهم این ماه مردم بیش از ۳۳ میلیون تومان کمک نقدی ارسال کرده‌اند. این وجه نقد هم غیر از بسته‌های مواد غذایی است که هر روز برای ما می‌فرستند. یعنی روزی حداقل هزار بسته غذایی از گروه‌های خیریه و مردمی که با ما تماس می‌گیرند، دریافت می‌کنیم».
مردم با دیدن مناطق فقیرنشین شوکه میشوند
بیشتر خیرین در مواجهه با محله‌های فقیرنشین تهران، غافلگیر میشوند. «مردم وقتی خودشان در افطاری‌ها شرکت می‌کنند تقریبا بیشتر آنها شوکه میشوند و توقع ندارند در تهران چنین خانه‌‌ها و محله‌هایی ببینند و تصور نمی‌کنند در کلان شهری که روزانه کلی مواد غذایی دور ریخته می‌شود و آمار بالای رفتن به رستوران داریم، فردی باشد که چند روز نان نخورده باشد.تقریبا هیچ مراسمی نبوده که خیرین در آن حضور نداشته باشند. خیرین هم خیلی آدمهای عجیب‌وغریبی نیستند. از دانشجوهای ۱۹-۱۸ ساله گرفته تا مسئولانی که پست و مقام دارند و افراد سن و سال داری که ما توقع نداریم این زحمت را به خودشان بدهند و از منطقه یک به منطقه ۲۰ بیایند. یه لقمه مهربونی، صرفا افطاری دادن نیست. وقتی این گردهمایی صورت می‌گیرد، متوجه میشوند، یکی کار ندارد. دنبال کار برای او می‌گردند. یا در خانواده‌ای فرد معتادی وجود دارد؛ کمک می‌کنند ترک کند. یعنی همه آدمها وقتی می‌آیند درگیر میشوند و تلاش می‌کنند که اتفاق خوبی بیفتد. خود این آدم ها هم حالشان خوب می‌شود. شاد کردن به اندازه شاد شدن لذت‌بخش است».