مجله مهر: گرمای تابستان را که کنار بگذریم،به طولانی ترین روزهای سال هم اگر فکر کنیم و ۱۶ ساعت روزه داری را هم در نظر بگیریم به این می‌رسیم که تجربه کردن همه ویژگی های بالا برای گروهی یک«اولین»به حساب می‌آید، گروهی که در اصطلاحات خودمانی این روزهایمان صدایشان می کنیم «روزه اولی»، اتفاقی که تجربه کردنش برای کودکان احتمالا کمی سخت خواهد بود. برای همین طی چند سال اخیر تلویزیون برای شیرین‌تر کردن طعم روزه‌داری در تهیه و تدارک ویژه برنامه هایی از این دست برای بچه های کم سن و سال و روزه اولی بوده است. اما در بین همه این برنامه ها امسال شبکه نهال برای بیدار کردن و بیدار ماندن بچه ها برنامه سر و شکل داری را برای سحرگاه کودکان فراهم کرده است.«سر سفره خدا» برنامه ای است که با بخش های مختلف و مهمان های هر روزه اش حال و هوای کودکانه ای را به سفره های سحری این روزهای خانواده ها داده است و طبق گفته تهیه کننده اش«حمید رضا عطارد»باعث شده تا در بعضی موارد این بار بچه ها بزرگترها را برای نشستن سر سفره های سحری بیدار کنند.
ایده برنامه از کجا شکل گرفت؟
«حمیدرضا عطارد»تهیه کننده برنامه«سر سفره خدا» می گوید که قبل از شروع ماه مبارک رمضان خواست شبکه نهال مبنی بر این بود که امسال برنامه ای برای روزه داری و بیدار نگه داشتن بچه ها موقع سحر داشته باشیم «بیدار شدن و بیدار ماندن در سحر همیشه برای بزرگترها هم سختی های خاص خودش را داشته است دیگر چه برسد برای بچه ها،برای همین امسال قرار شد تا برنامه ای برای سحری بچه ها در نظر داشته باشیم. در ابتدای کار هم ما طرح پر و پیمانی در راستای همین موضوع تحویل شبکه دادیم و قرار بود برنامه را تولیدی کار کنیم که نهایتا بعد تر برای جلوگیری از خستگی و خمودگی بچه ها هم بخش هایی از طرح های اولیه حذف شد و هم برای سرزنده بودن و با طراوت بودن برنامه،«سر سفره خدا» از حالت برنامه تولیدی به برنامه زنده تغییر کرد.»
دعاهایی که برای بچه ها عربی خوانده نمی شود
یکی از ویژگی هایی که همیشه باید برای برنامه های حوزه کودک در نظر گرفت،ساده سازی مفاهیم و چیزهایی است که شاید در ظاهر و حالت اولیه برای بچه ها کمی صقیل و پیچیده به نظر برسد.ویژگی ای که می شود گفت به خوبی در برنامه سحرگاهی شبکه پویا رعایت شده است. یکی از کارهایی هم که با توجه به همین موضوع در این برنامه صورت گرفته بازخوانی و بازنویسی دعاهای ماه مبارک برای بچه هاست طوری که در این برنامه دعاهای روزانه ماه نه به زبان عربی که به زبان فارسی توسط خود بچه ها برای مخاطب کودک خوانده می شود. «خانم سقلاطونی که خودشان هم در حوزه کودک و هم در حوزه دین و معارف اسلامی تخصص دارند زحمت نوشتن متن دعاها را در برنامه ما کشیدند. کاری که ما در خواندن دعاها کردیم این بود که متن عربی را حذف کردیم و به سراغ متن فارسی رفتیم بعد خود اصل ترجمه را هم برای بچه ها استفاده نکردیم چون باز متن آن هم درکش برای بچه ها سخت بود. کاری که ما در ترجمه انجام دادیم این بود که یک ما به ازای کودکانه برای دعاهای روز در نظر گرفتیم که خب کار سختی هم بود چون هم باید قابل فهم می بود و هم با متن اصلی خود دعا مطابقت می داشت و از طرفی هم برای اینکه مخاطب کودک با آن ارتباط بهتری برقرار کند تصمیم گرفتیم که این متن های را خود بچه ها بخوانند.»
هر برنامه یک موضوع برای کودکان
یکی دیگر از کارهایی که در برنامه «سر سفره خدا»در نظر گرفته شده است این است که در این برنامه سحرگاهی هر روز یک موضوع اخلاقی در حوزه کودکان و آموزش به آنان مطرح می شود.این ایده به شکلی بود که طبق صحبت های تهیه کننده برنامه در ابتدا قرار بر این بوده که موضوع هر روز برگرفته از دعاهای سی روز ماه مبارک رمضان باشد«ا پیاده کردن چنین ایده ای احتیاج به پژوهش مفصلی داشت ولی چون ما زمان کوتاهی برای ساخت داشتیم این اتفاق نیفتاد،که در عوض ما برای انتخاب موضوع از حدیث ها و ادعیه ها کمک گرفتیم و یک سری موضوعات را هم با کمک شبکه به آن رسیدیم و بعضی موضوعات دیگر را هم به عهده خود نویسنده گذاشتیم تا اینکه شکل و شمایل کار به دست آمد؛ ولی از ابتدا قرار بر این بود که محتوای برنامه برآمده از مولفه های اصلی ای باشد که در فلسفه ماه مبارک رمضان وجود دارد.»
یک مهمانی با حضور مهمان های کودک و خانواده هایشان
از سختی های یک برنامه سحرگاهی که بینندگانش در آن ساعت از شبانه روز قرار است کودکان باشند انتخاب مهمان است. مهمان هایی که طبق گفته های تهیه کننده برنامه قرار بود کودک باشند یا در این حوزه کار کرده باشند و با کودکشان در برنامه حضور پیدا کنند. اگر نگاهی به قسمت های پخش شده این برنامه بیندازید در لیست مهمان ها به افراد مختلفی بر می خورید از حسین رفیعی و ابراهیم شفیعی گرفته تا عروسک«چرا» ، آرمیتا رضایی نژاد و بچه های شهدای مدافع حرم«ما در انتخاب مهمان هایمان با اتفاقات مختلفی رو به رو بودیم به عنوان نمونه ما امسال حتما دلمان می خواست از فرزندان شهدای مدافع حرم در برنامه مهمان داشته باشیم بچه هایی که شاید ماه رمضان های گذشته پدرشان در کنارشان بوده ولی امسال از این نعمت محروم اند در برنامه های معمولی وقتی از این خانواده ها دعوت می کنند اصولا فضای برنامه همیشه با اشک و آه همراه است یا حتی بچه ها را مجبور به این می کنند که درباره پدرشان خاطره تعریف کنند ولی چیزی که ما مد نظر داشتیم این بود که فضای شاد و متفاوتی را برای این بچه ها رقم بزنیم برای همین حتی تا دقایق پایانی برنامه موقع زیر نویس کردن اسم بچه ها از عبارت فرزند شهید استفاده نکردیم و همین رویکرد برنامه هم باعث می شد که مهمان ها بعد از برنامه احساس رضایت داشته باشند. مثلا اتفاق جالبی که در دعوت آرمیتا افتاد و برای خودمان هم جالب بود این بود که ما چند شب اول برنامه کاملا به اصطلاح چراغ خاموش جلو می رفتیم و هیچ تحقیقی در باره میزان مخاطب برنامه نداشتیم و یک جورهایی محکوم به شکست هم بودیم چون خیلی ها می گفتند مگر ساعت۳شب کودک از خواب بلند می شود بشیند پای برنامه شما ولی وقتی ما تماس گرفتیم برای دعوت آرمیتا مادر آرمیتا چیزی گفت که برای ما خیلی جذاب بود؛ او می گفت آرمیتا امسال با برنامه شما بیدار می شود و سر سفره سحری می نشیند،برنامه ای که خب هیچ تبلیغی هم قبلش برای آن صورت نگرفته بود.»