به گزارش خبرنگار مهر، انجمن خوشنویسان یکی از پویاترین انجمن های هنرهای تجسمی است و در حالی که اکثر انجمن های تجسمی با بی تدبیری مدیریتی و عدم فعالیت اعضا رو به رو هستند این انجمن توانسته در سراسر ایران فعال باشد.
انجمن خوشنویسان ایران به عنوان پرسابقه ترین و موثرترین انجمن های هنرهای تجسمی بیش از ۶۰ سال است که فعالیت می کند و تربیت چندین نسل از خوشنویسان ممتاز و فوق ممتاز از مهمترین کارهای این انجمن در این سال ها بوده است و نقطه عطفی در تاریخ خوشنویسی معاصر ایران به حساب می آید.
انجمنی که جوان و پیشکسوت عضو آن هستند و توانسته در جذب حداکثری موفق عمل کند. هر چند همین انجمن با سابقه، طی چند سال گذشته و به دنبال اختلافی که میان پیشکسوتان این عرصه و نحوه مدیریت آن و البته با دخالت های دولتی رخ داد، تقریبا به حالت نیمه فعال درآمد تا بالاخره دوباره توانست مشکلات را پشت سر بگذارد.
انجمن خوشنویسان ایران ساختار منسجمی دارد. هم شورای عالی دارد و هم شورای ارزشیابی. جلسات ارزشیابی برای فوق ممتازها و درجه استادی هم به صورت مرتب در این انجمن برگزار می شود.
علی شیرازی، خوشنویس با سابقه و عضو شورای ارزشیابی این انجمن درباره فعالیت و پویایی این انجمن که شاید بتواند الگویی برای سایر انجمن های تجسمی باشد به خبرنگار مهر گفت: اول این را بگویم که هنرمندان حوزه تجسمی به واسطه کارشان، هنرمندانی فردگرا هستند. اکثر شاخه های تجسمی جزو هنرهای انفرادی است و هنرمندانش دوست دارند گوشه خلوتی بنشینند و تمرکز کنند تا اثری خلق کنند.
وی ادامه داد: وقتی ما می آییم تشکلاتی را شکل می دهیم شاید در وهله اول با این روحیه سازگار نباشد. اما خوشبختانه انجمن خوشنویسان ایران توانسته در این سال ها این گونه هنرمندان را با سنین مختلف و علایق مختلف دور هم جمع کند و به نظرم این کار بزرگی است که انجمن توانسته انجام دهد. نتیجه اش هم این است که شما می بینید الان خوشنویسی به همه خانه ها ورود پیدا کرده است و یکی از فراگیرترین هنرها است.
این خوشنویس در ادامه با اشاره به اینکه امروزه مردم عادی هنرمندان درجه یک این رشته را می شناسند، این نکته را حائز اهمیت بسیار دانست و درباره دلیل موفقیت انجمن گفت: من از سال ۵۷ تا کنون افتخار دارم عضو این انجمن هستم و چه آن زمانی که عضو ساده بودم، چه زمانی که رییس انجمن اصفهان شدم و یا در شورای عالی انجمن بودم تا امروز که عضو شورای ارزشیابی هستم می توانم بگویم یکی از رازهای موفقیت انجمن این است که بر اساس شایسته سالاری بنا نهاده شد.
شیرازی ادامه داد: ببینید مشکلاتی که در کل مملکت وجود دارد روی فعالیت های صنفی قطعا تاثیر می گذارد. حتی شما می بینید یک دوره اختلاف سلیقه در انجمن و در حالیکه از بیرون به انجمن تحمیل شد، چندین سال فعالیت انجمن و پویایی آن را تحت تاثیر قرار داد. اما ما انجمنی هستیم که چندین هزار عضو دارد و بیش از هزار عضو فعال دارد. به جز کل ایران، در کشورهایی مثل کانادا، ژاپن، آلمان، برزیل و... شعبه دارد و خوشبختانه توانسته تمام این ها را مدیریت کند.
وی درباره شایسته سالاری حاکم بر انجمن نیز توضیح داد: در همان دهه ۷۰ که من عضو انجمن شدم دیدم که در اکثر شهرستان ها و تهران موثرترین و بهترین های آن شهر اعضای مدیریتی هستند. هر چند بعدها کمی این اوضاع به دنبال همان مشکلاتی که گفتم تغییر کرد ولی آیین نامه انجمن بر اساس شایسته سالاری نوشته شده است.
شیرازی در پایان درباره تشکیل یک انجمن واحد هنرهای تجسمی نیز گفت: به نظرم خانه هنرمندان از بدو تاسیس همین هدف را دنبال می کرد. من چندان به چنین انجمنی فکر نکرده ام اما به نظرم همین که انجمنی وجود داشته باشد که همه اصناف هنرهای تجسمی در آن عضو باشند و بتوانند دور هم جمع شوند و با هم تبادل نظر داشته باشند به قدر کافی می تواند تاثیرگذار باشد.