غلامرضا موسوی دبیر هیات رییسه شورای عالی تهیه‌کنندگان درباره تصمیم شورای صنفی نمایش مبنی بر اجازه نمایش فیلم های خارجی در سینماهای کشور به خبرنگار مهر گفت: این تصمیم شورای صنفی نمایش در جهت محدود کردن سالن های سینمایی است که با عنوان «سینماتک» فیلم های خارجی را نمایش می دهند. در حال حاضر چند سینما و به خصوص دو مجتمع سینمایی به بهانه داشتم سالن «سینماتک» شروع به نمایش فیلم های خارجی کرده اند و خود را ملزم به گرفتن مجوز از شورای صنفی نمایش و سازمان سینمایی نمی دانند.
وی ادامه داد: نزدیک به یک ماه پیش شورای صنفی نمایش به این سینماها اخطار داد که حق نمایش فیلم های خارجی تحت عنوان «سینماتک» را ندارند که این تذکر به دلایل مختلفی صورت گرفت. یکی از این دلایل این است که برای نمایش یک فیلم در سینماتک باید رایت (امتیاز پخش) آن خریداری شود در صورتی که در ایران چنین اتفاقی رخ نمی دهد و این به معنای سرقت فیلم خارجی و نمایش آن در سالن های رسمی کشورمان است.
این تهیه کننده که بیش از سه دهه است در زمینه تولید فیلم فعالیت دارد، تاکید کرد: در واقع ما با معضل سرقت فیلم مواجه هستیم که نه تنها فیلم های ایرانی بلکه فیلم های خارجی را نیز شامل می شود. هرچند این مساله در تمام دنیا وجود دارد اما تفاوت ما با کشورهای دیگر این است که آنها هیچ فیلم سینمایی را بدون خرید رایت به طور رسمی در سالن‌های سینمایی‌شان نمایش نمی‌دهند.
به بهانه «سینماتک» فیلم خارجی را بدون خرید امتیاز پخش نمایش می‌دهند
به گفته وی، به تازگی بهانه «سینماتک» توسط دوستان سینمادار بنا شده تا از این طریق بتوانند فیلم های خارجی را در سینماهای خود نمایش دهند.
موسوی درباره تصمیم شورای صنفی نمایش گفت: شورای صنفی نمایش ماه گذشته بحث مفصلی در این زمینه داشت. در این میان مشخص شد که مجوز سینماتک را سازمان سینمایی صادر می‌کند و بعد از آن رایت هر فیلمی در سینماتک باید توسط سینمادار خریداری شود و نباید به بهانه سینماتک یک فیلم را بدون خرید رایت آن نمایش داد. البته براساس قوانین جمهوری اسلامی ایران نمایش فیلمی که پروانه نمایش داشته باشد مجاز است و باید سند رایت فیلمی که می خواهد پروانه نمایش بگیرد، ارائه شود.
دبیر هیات رییسه شورای عالی تهیه‌کنندگان توضیح داد: خرید امتیاز پخش فیلم چند وجه دارد. اول «رایت عمومی» است که شامل نمایش فیلم در سینما، ویدئو و تلویزیون می شود. دوم رایت هایی که برای نمایش فیلم به صورت جداگانه در سینما، شبکه ویدئویی و تلویزیون صادر می شود. اگر کسی یکی از نوع رایت ها را خریداری نکند نمی تواند حتی به صورت محدود هم که شده فیلمی را نمایش دهد چراکه این نوع نمایش ها به هر بهانه ای، دزدی به شمار می رود. بنابراین نمایش فیلم به صورت محدود و به صورت اکران در سینماتک هم نیازمند دریافت رایت است.
وی بیان کرد: شورای صنفی نمایش با تصویب چنین قانونی جلوی نمایش فیلم های سرقت شده خارجی را گرفته است. بحث اصلی شورا این است که فیلم های خارجی برای اکران در کشور باید پروانه نمایش بگیرند و قاعدتا برای دریافت پروانه نمایش در کشور باید مجوز خرید فیلم را ارائه دهند و بعد از دریافت مجوز باید در شورای صنفی نمایش و بر اساس قواعد شورای صنفی اقدام کنند.
این قانون به معنای اکران فیلم خارجی در کشور نیست
این تهیه کننده سینما تاکید کرد: در واقع مساله اکران فیلم های خارجی که توسط شورای صنفی نمایش ارائه شد به معنای اجازه نمایش این فیلم ها در کشور به شمار نمی رود. این را باید بدانیم که در حال حاضر در ایران تنها ۳۰۰ سالن سینما داریم در حالی که نیازمند ۵ هزار سالن سینما هستیم. در چنین شرایطی بی شک نمایش فیلم ایرانی در اولویت است.
وی توضیح داد: نمایش فیلم ایرانی از قدیم توسط مخاطب ایرانی بیشتر مورد استقبال قرار می گرفت. اگر نگاهی به سینمای ایران قبل از انقلاب هم داشته باشیم، مشخص می شود که قبل از انقلاب فیلم های ایرانی در تهران و به خصوص در شهرستان ها بیشتر مورد استقبال قرار می گرفت. تاکید می کنم که این تصمیم شورای صنفی در جهت جلوگیری از نمایش فیلم های خارجی بدون رایت در سینماهای کشور است. در این شکل نمایش فیلم های خارجی برای برخی از سالن ها سودآور بوده است چرا که پول صاحب فیلم را نمی دهند و صد در صد از فروش گیشه فیلم را دریافت می کنند.
وی توضیح داد: شورای عالی تهیه کنندگان، دو سال پیش مذاکراتی با سازمان سینمایی داشت که براساس آن شرایطی فراهم شد تا در شبکه نمایش خانگی نیز نمایش فیلم هایی که امتیاز پخش ندارند، ممنوع شود.
این تهیه کننده سینما بیان کرد: در کنار تمام این مسائل، ایران در حال حاضر پول هایی در خارج از کشور دارد که اگر صاحبان فیلم های خارجی از ایران شکایت کنند و بتوانند این شکایت خود را ثابت کنند می توانند این پول را از طریق دادگاه لاهه برداشت کنند.
موسوی در پایان گفت: شورای صنفی نمایش شرایطی را فراهم کرده است که اگر کسی صاحب رایت فیلمِ خارجی بود، می تواند برای اکران فیلم تقاضا کند و فیلم مورد نظر براساس سیستمی که در نظر گرفته شده است، اکران می شود.