به گزارش خبرنگار مهر، سیدعلی یکتا نویسنده در یادداشتی تاثیر برگزاری جشنواره فیلم مقاوت در مشارکت حوزه های علمیه و همچنین دانشگاه های سراسر کشور را بررسی کرد.
متن یادداشت را ادامه می خوانید: «جشنواره فیلم مقاومت در چهاردهمین دوره از برگزاری خود به پشتوانه تجربه دوره سیزدهم که بسیار مورد استقبال قرارگرفت و از اثرگذاری خوبی هم برخوردار بود در نظر دارد فیلم های این دوره را با مشارکت حوزه های علمیه و همچنین بسیج دانشگاه های سراسر کشور به نمایش در بیاورد.
این مهم از چند نظر قابل اعتنا و بررسی است، اول آن که این حرکت فرهنگی گامی مؤثر در جهت تبیین اتحاد حوزه و دانشگاه است که از اهداف اولیه نظام اسلامی و نیز نظریه پردازان انقلاب از ابتدای شکل گیری انقلاب اسلامی بوده است. انقلابی که همین دو قشر یعنی طلاب در حوزه علمیه و دانشجوها در دانشگاه، پیشرو ترین نقش را در بالفعل کردن ایدئولوژی انقلاب از ساحت نظریه به وادی عمل در آن ایفا کرده اند.
این همگرایی در حوزه های فکری و عقیدتی دستاوردی بسیار ارزنده در سالهای پیروزی انقلاب داشته است و اکنون نیز می طلبد تا این دو نهاد دوشادوش یکدیگر در راستای تبیین گفتمان انقلاب اسلامی و فرهنگ انقلابی عمل کرده و فرهنگ مقاومت را به واسطه زبان رسا و اثر گذارسینما در اولویت های فرهنگی دانشگاه و حوزه قرار دهند.
نباید غافل بود که دانشگاه و حوزه هر دو از حیث نظری و محتوایی تأمین کننده های اصلی محتوای آثار اجتماعی و هنری در جامعه آرمانگرای دینی هستند و سینما به عنوان پیشروترین رسانه اجتماعی می تواند با تکیه بر این دو، جریان ساز اصول مبتنی بر دین و ایدئولوژی های انقلاب و اسلام در جامعه ای باشد که فرهنگ از اصلی ترین مطالبات حکومت در آن بوده و همواره در حوزه های مدیریتی و اجرایی مغفول و مهجور مانده است. همچنین این مهم دغدغه ای مشترک در میان هر جبهه و جریان جناحی محسوب می شود که تأمین آن بی شک از منافع ملی بوده و حرکتی فراجناحی به حساب خواهد آمد که در راستای ارتقای سطح فرهنگ و سلیقه مردم عمل کرده است.
سینما با گذر از اندیشه های حوزوی و نیز دانشگاهی فارغ از این که می تواند به بیانی به روز و در راستای دغدغه های روز اجتماع و فرهنگ به خصوص قشر جوان و نوجوان دست یابد، می تواند از نظر بیان مسائل اعتقادی و دینی پایه های محتوایی درست و مستحکمی را پشتوانه انتقال مفاهیمش قرار دهد.
این هم نشینی سینما با حوزه و دانشگاه که به واسطه حرکت فرهنگی جشنواره مقاومت در این دوره رقم خواهد خورد همچنین از بهترین کانال های ارتباطی میان اندیشه های علمی و دینی علما و اساتید با هنرمندان و فیلمسازان خواهد بود تا اینچنین پای تعامل عموم جامعه مدنی به واسطه سینما که رسانه ای فرهنگی، سرگرمی ساز و مفرح است به کرسی های دانشگاهی و منبرهای بحث و درس حوزوی باز شود. این مهم در راستای سینمای اندیشمند و جریان ساز اجتماعی حرکتی بسیار مؤثر خواهد بود که هم می تواند در کوتاه مدت اثرگذاری خود را داشته باشد و در طرح درست مسائل فرهنگی و دینی روز ورود کند و هم در بلند مدت به مثابه پای ریزی جریانی فرهنگی و ملی عمل کند که از ابتدای انقلاب دغدغه هایش از سوی متفکرانی برای داشتن سینمایی ملی و منحصر به تفکر انقلاب اسلامی مطرح می شده است.
اما بی شک مهمترین انگیزه برای طرح این مسأله تحت برگزاری جشنواره مقاومت، طرح و بسط موضوع وحدت دانشگاه و حوزه است که از آغاز انقلاب اسلامی توسط متفکرانی همچون شهید مفتح و حتی امام راحل و نیز مقام معظم رهبری بارها بیان شده و بر آن تأکید شده است.
اتحاد میان حوزه و دانشگاه که از ابتدای انقلاب جزو مطالبات اساسی و اصلی تئوری و نظریه پرداز های انقلاب برای همنشینی دین و علم بوده است، می تواند به واسطه هنر متعالی سینما آن هم در حوزه مرتبتی همانند مقاومت در تبیین هنر انقلابی و هنر متعهد در کشور و نیز منطقه ایجاد شود. چرا که سینمای مقاومت محتوایی به جز تبیین دیدگاه های انقلاب و اسلام در حوزه و دانشگاه ندارد.
جشنواره مقاومت در چهاردهمین دوره از برگزاری اش با نگاهی مبتنی بر اهداف انقلاب و دغدغه های امام و رهبری، حرکت بسیار ارزشمندی را در تبیین اندیشه وحدت حوزه و دانشگاه ایجاد می کند که بی شک با ادامه آن و نیز مشارکت حداکثری طلاب و دانشجویان از یک سو و هنرمندان و فیلمسازان از سوی دیگر، خوراک اعتقادی و فکری مناسبی را برای مخاطبین سینما به وجود خواهد آورد که می تواند استراتژی سینمای انقلاب اسلامی را با نگاهی درست در منطقه و جهان تبیین کرده و با وارد کردن هنرمندان و فیلمسازان تازه نفس با اندیشه ها و آرمان هایی متعهد با دو رویکرد دانشگاه و حوزه به رگ های گرفته و مسدود سینما، خون تازه ای را در فضای فرهنگی و اجتماعی کشور جاری و ساری کند تا اندیشه های متعالی نظام در این هنر فراگیر متجلی شود و سلیقه و تفکر مخاطب نیز همراه آن ارتقاء یافته و تفکر عقیدتی و علمی به جریان عمومی و پیشرویی در فرهنگ کشور مبدل شود.»