به گزارش خبرگزاري مهر، هميشه در برنامه ها از نو شدن و تازه شدن حرف مي زنيم، اما واقعا چقدر به نوشدن برنامه هاي راديو و تلويزيون و تازه شدن سبك و سياق فكر كرده ايم؟ بگذريم كه شكر خدا همه ادعاي كار تازه كردن و حرف نو زدن را يدك مي كشند. در هر حال بايد بپذيريم آرزو نه تنها بر جوانان كه بر هيچكس عيب نيست.
مگر مي شود آدم بخواهد به سفر برود، اما نداند با چه وسيله اي حركت مي كند؟ برخي مي گويند استفاده از فناوري اطلاعات در اوضاع فعلي جامعه ما مثل اين است كه موتور جت را روي گاري سوار كنيد. مشابه اين موضوع را نيز بعضي ها درباره راديو مي گويند. در دنياي راديوي امروز هر كاري كه بخواهيد انجام دهيد، اثري ندارد، بي فايده است، چرا كه عصر راديو گذشته، فصل آن تمام شده، شنونده اي ندارد. ولي اين طور نيست. اگر همكاران برنامه ساز قابليت هاي راديو را خوب بشناسند، نياز مخاطب را بدانند و ... بدون ترديد راديو در سپهر رسانه ها خودنمايي مي كند.
برنامه "بچه محل" يكي از برنامه هاي پرشنونده صبح هاي پنج شنبه راديو تهران است كه از 29 تيرماه روي آنتن اين شبكه راديويي رفته و شنوندگان بسياري با اين برنامه در تماس هستند. ما نيز صبح يكي از پنج شنبه ها مهمان برنامه شاد "بچه محل" شديم.
40 دقيقه از ساعت هشت صبح گذشته كه به راديو تهران در ميدان ارگ مي رسيم. بعد از چند دقيقه به همراه طيبه محمدعلي سردبير برنامه سري به ساختمان پخش راديو تهران مي زنيم. بچه هاي گروه نمايش برنامه "بچه محل" به همراه شهرزاد عبد حق كارگردان نمايشي اين برنامه در يكي از اتاق هاي ساختمان پخش مشغول تمرين هستند. از آنجا كه زمان زيادي تا رفتن برنامه روي آنتن نمانده، مزاحم تمرين آنها نمي شويم و وارد استوديو پخش مي شويم.
فضاي استوديو پخش راديو تهران بر خلاف ديگر شبكه هاي راديويي كه در ساختمان شهداي جام جم قرار دارد و هر كدام ابعاد كوچكي دارند، بزرگ است. دستگاه صدا، چهار دستگاه آنالوگ. دو باند صدا كه همچون نگهباناني در دو طرف شيشه اي قرار گرفته اند كه حائل اتاق فرمان با استوديو پخش است. نگاهي به ساعت ديواري كنار چراغ قرمز رنگ مي كنم. هنوز چند دقيقه اي تا شروع برنامه باقي است. بنابراين به همراه محمدعلي وارد استوديو پخش مي شويم تا فارغ از هر سر و صدايي گفتگويي كوتاه داشته باشيم. استوديو پخش شامل چند ميز و صندلي است و جلوي هر ميز ميكروفن هاي صدا قرار دارد.
وي درباره شكل گيري برنامه "بچه محل" توضيح مي دهد: "در شبكه راديويي تهران در اين تايم قرار بود برنامه مفرحي ويژه محله هاي تهران طراحي شود. برنامه اي كه متفاوت با برنامه "شهر و محله" باشد كه معضلات محلات تهران را مطرح مي كند. در مجموع ما قصد داشتيم برنامه شادي را براي صبح هاي پنج شنبه شنوندگان اين شبكه راديويي تهيه كنيم تا در كنار معرفي جاذبه هاي توريستي محله ها به باورهاي اجتماعي تهراني ها در خصوص محله هايشان بپردازد. علاوه بر آن فضاي طنز هم داشته باشد."
محمدعلي ادامه مي دهد: "البته طرح مدير گروه و مدير شبكه چيز ديگري بود. هدف آنها اين بود برنامه به نوعي تور تهرانگردي باشد، اما اين ايده شكل نگرفت و تغييراتي كرد. بخش نمايشي اضافه شد و موضوعات در قالب نمايش و طنز مطرح شد. البته ما تاكيدي روي محلات خاصي از تهران نداريم و در صورتي تاكيد شده كه آن محله جاذبه توريستي داشته باشد."
وي با اشاره به اينكه به روز بودن موضوعات در اين برنامه اولويت دارد، مي افزايد: "ما سعي كرديم موضوعات مطرح شده، خاص جامعه باشد، به همين دليل به مسائل فرهنگي افراد جامعه مي پردازيم. البته زمان آيتم هاي برنامه كوتاه است و شنوندگان قبل از اين كه خسته شوند، مي توانند شنونده آيتم ديگري باشند. علاوه بر آن بازيگران ما در اين برنامه حرفه اي هستند."
محمدعلي عنوان مي كند: "نويسندگان اين برنامه اكبر خردچشم، پژمان كريمي، محمدسعيد سادات و خودم هستيم. ما براي طرح موضوعات برنامه "بچه محل" جلسات زيادي داشتيم و اين برنامه از 29 تير روي آنتن رفت. ما قرار بود 10 برنامه داشته باشيم. بنابراين برنامه تا آخر شهريورماه است، البته از تصميم مدير گروه براي ادامه كار اطلاعي ندارم."
سردبير برنامه به خبرنگار مهر مي گويد: "ما قشرهاي مختلف جامعه را در برنامه قرار داديم تا برنامه براي شنوندگان متنوع تر شود، حتي يكي از مجري ها ما با صداي يك بچه هشت ساله صحبت مي كند تا بچه ها هم علاقمند به برنامه شوند. در مجموع سعي مي كنيم در اين برنامه به اتفاقاتي بپردازيم كه بخش عمده اي از برنامه هاي روزمره زندگي جاري مردم را شكل مي دهد."
وي ادامه مي دهد: "بخش نمايش در اين برنامه مرور زندگي است و شنوندگان بخش هاي نمايشي را خيلي دوست دارند. در اين برنامه در كنار بخش هاي مختلف حميدرضا خواجه خباز و خانم مالكي گزارشگران برنامه درباره جاذبه هاي توريستي تهران و ضرب المثل ها گزارش ارائه مي دهند."
ادامه گزارش "مهر" حاكيست: بعد از گفتگو با طيبه محمدعلي از استوديو پخش بيرون مي آئيم. با نزديك شدن عقربه هاي ساعت به عدد 9، جنب و جوش عوامل برنامه بيشتر مي شود. مجريان برنامه به همراه بازيگران و كارگردان نمايش وارد اتاق ضبط مي شوند. در دوجداره ميان اتاق فرمان و استوديو پخش بسته مي شود، اما عليرغم شروع ضبط چراغ قرمزرنگ بالاي در روشن نمي شود. اما چراغي بالاي سر دستگاه صدا روشن مي شود.
صداي دو مجري اين برنامه كه با صداي بلند "بچه محل" را سر مي دهند، فضاي استوديو را دربر مي گيرد. اما صداي پيام كوچولو كه هر پنج شنبه از اين برنامه شنيده مي شود، صداي كسي نيست جز مجري خانم اين برنامه. از قرار موضوع امروز برنامه درباره قيمت اجناس است كه از بالاي تا پاين شهر تهران تفاوت زيادي دارد. مهدي سلطاني تهيه كننده نيز در اتاق فرمان مشغول انتخاب CD موسيقي است. سردبير برنامه هم جلوي دستگاههاي آنالوگ مشغول چك كردن نوارهاي برنامه است.
بچه هاي نمايش در قالب طنز درباره اختلاف قيمت هاي محلات مختلف تهران صحبت مي كنند. البته امروز علي سليماني به جمع آنها ملحق شده و شيطنت هاي خاص خودش را در برنامه پياده مي كند. بعد از چند دقيقه ارتباط مجري با حميدرضا خواجه خباز برقرار مي شود و او گزارشي از برج ميلاد ارائه مي دهد و صحبتي كه با مدير عامل اين مجموعه شده است. بخش اطلاع رساني شروع مي شود و تمام بچه هاي بازيگر از اتاق بيرون مي آيند تا مجري بخش اطلاع رساني درباره اتفاقاتي كه امروز در تهران افتاده حرف بزند. من نيز فرصتي پيدا مي كنم با شهرزاد عبدحق كارگردان قسمت هاي نمايش اين برنامه گفتگو كنم.
وي درباره مقوله كارگرداني نمايش برنامه هاي راديويي مي گويد: "رشته تحصيلي من نمايش است، به همين دليل خيلي دوست داشتم در بخش هاي نمايشي كارگرداني كنم. قبلاً كيفيت بخش هاي نمايشي برنامه هاي راديويي به دليل نداشتن كارگردان زياد نبود، چرا كه در گذشته متن هاي نمايشي را در اختيار بازيگران مي گذاشتند، بنابراين آنها هر چيزي كه فكر مي كردند، درست است همان را انجام مي دادند، اما در حال حاضر روي تيپ ها كار مي شود. در مجموع كارگردان براي بخش هاي نمايشي ضرورت دارد تا بازيگران به درستي هدايت شوند."
عبدحق ادامه مي دهد: "در اين برنامه ما سعي كرديم تيپ هاي مختلفي داشته باشيم، چرا كه قشرهاي مختلفي در تهران با لهجه هاي متفاوت زندگي مي كنند. فكر مي كنم تفاوت قوميت در تهران جاي كار دارد، به همين دليل به اين موضوع توجه كردم. البته سعي كرديم قراردادن لهجه ها باعث دلخوري هموطنان نشود."
وي با اشاره به بازيگران برنامه "بچه محل" به خبرنگار مهر مي گويد: "بازيگران ما در اين برنامه از بازيگران حرفه اي واحد نمايش هستند و ما نيم ساعت تا 45 دقيقه قبل از ضبط برنامه تمرين مي كنيم. در فواصل برنامه كه ترانه پخش مي شود، اگر نيازي به تمرين باشد، اين كار را انجام مي دهيم. بعد از اين همه سال ديگر استرس نداريم، اما سعي مي كنيم شش دانگ حواسمان سر برنامه باشد."
بعد از چند دقيقه نوبت به بخش لطيفه ها مي رسد و بازيگران با شور و حرارت خاصي لطيفه ها را تعريف مي كنند. بعد از اينكه گزارشگران، گزارش خود را ارائه مي دهند و بازيگران خود را آماده لطيفه مي كنند، همه دهان ها باز شده، اما تهيه كننده به طور اتفاقي CD آنونس را داخل دستگاه مي گذارد و اين مساله باعث خنده عوامل مي شود.
بعد از چند دقيقه صداي يكي از شنوندگان پخش مي شود كه درباره قيمت شاتوت در محله هاي مختلف تهران صحبت مي كند. از قرار اين شنونده از شنوندگان ثابت برنامه است، چرا كه تهيه كننده اشاره مي كند كه او ذهن بسيار خلاقي دارد و با داستان سرايي هايي كه مي كند هميشه با برنامه در تماس است. آموزش آشپزي به زبان طنز، وانت محله، دغدغه هاي ما، بقالي، فوتبال بچه هاي محله و زير گذر محله از ديگر آيتم هاي اين برنامه تا ساعت 12 است. بعد از پايان برنامه صحبتي با تهيه كننده مي كنم.
وي درباره مقوله تهيه كنندگي مي گويد: "تهيه كنندگي راديو با تلويزيون فرق نمي كند. بعد از انقلاب در راديو فاكتور سردبير را اضافه كردند و وظايف سردبير و تهيه كننده مشخص شد. ابزار تهيه كننده هم صداست و وظيفه اش اين است كه فضا را براي شنونده مجسم كند. اگر اين كار را انجام دهد، برنده است، اما اگر شنونده موج فركانس را در زمان برنامه تغيير دهد، مشخص است كه اين تهيه كننده نتواسته پاسخگوي نياز مخاطب باشد. ما در اين برنامه سعي كرديم با قرار دادن آيتم هاي متفاوت، برنامه تنوع لازم را براي مخاطب داشته باشد."