رضا مهدوی عضو شورای سیاستگذاری و هیات داوران این جشنواره علمی، ادبی و هنری در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن انتقاد از فقدان اطلاع رسانی مناسب در برگزاری این رویداد هنری که بیست وششمین دوره خود را برگزار می کند، بیان کرد: وزارت آموزش و پرورش بیش از ۲۶ دوره است که برای دانشجویان مراکز آموزش عالی خود که در نهایت به عنوان معلم در نهادهای آموزشی سراسر کشور مشغول به فعالیت می شوند جشنواره علمی، ادبی و هنری برگزار می کند که دور تازه این رویداد با میزبانی شهر تبریز برگزار شد.
این نویسنده و پژوهشگر عرصه موسیقی تاکید کرد: یکی از بخش هایی که به شدت طی سال های اخیر مغفول مانده و من نمی دانم چرا درباره آن اطلاع رسانی مناسبی انجام نمی گیرد، بخش هنری جشنواره به ویژه بخش سرود آن است که طی ادوار گذشته در حوزه خواهران و برادران اجرا می شود.
وی افزود: بخش سرود و تئاتر این جشنواره در دوره جدید طی روزهای ۱۲ تا ۲۲ شهریور در شهر یاسوج اجرا می شود و ۱۶ گروه از حوزه خواهران و ۱۵ گروه از حوزه برادران در بخش سرود جشنواره شرکت می کنند که در این بخش تمامی قطعه های خاطره انگیز دهه ۶۰ با نظارت دقیق شورای سیاستگذاری و هیات انتخاب برای مخاطبان اجرا می شود. موضوعی که با توجه به خالص بودن محتوایی آثار و اینکه تحت هیچ شرایطی با موسیقی پاپ و شبه پاپ ممزوج نشده یکی از برترین رویدادهای موسیقایی در حوزه سرود است که می تواند بیشتر از اینها مورد توجه قرار گیرد.
این نوازنده و مدرس موسیقی بیان کرد: متاسفانه به دلیل اطلاع رسانی نامناسبی که در زمینه برگزاری این جشنواره وجود دارد چنین رویداد مهمی که به مراتب بهتر از بسیاری جشنواره ها و رویدادهای مرتبط با موسیقی است، محدود به محیط درون سازمانی شرکت کنندگان می شود در حالیکه با توجه به در نظر گرفتن استانداردهای اجرای سرود در کشور که طی سال های اخیر با موسیقی پاپ و شبه پاپ ترکیب شده، می توانیم به سمتی برویم که اجراهای شرکت کننده در جشنواره در نهادهای دیگر نیز مورد توجه قرار گیرد. به اعتقاد من با توجه به اینکه همین دانشجویان معلمان آینده نهادهای آموزشی ما هستند بنابراین اجرای سرودی که آنها اجرا می کنند می تواند با نمایش و ارائه بیشتر در احیای مقوله سرود در مدارس نقش موثری را ایفا کند.
مهدوی در بخش دیگری از صحبت های خود با انتقاد از کم توجهی به مقوله سرود، گفت: متاسفانه طی سالهای اخیر برخی از برنامه و جشنواره هایی برگزار می شود که اصالتا نمی توانیم نام سرود را برای آنها انتخاب کنیم چرا که بعضی از این آثار به شدت تحت تاثیر موسیقی پاپ و شبه پاپ است. متاسفانه بعد از تغییراتی که در مدیریت نهادهای سیاستگذار حوزه موسیقی درباره عنوان «سرود و آهنگ های انقلابی» صورت گرفت تعاریف جدیدی پدید آمد که موجب دور شدن آثار از تعریف واقعی مقوله سرود در کشور شد. حتی امور تربیتی آموزش و پرورش نیز در مقطعی به تبعیت از رسانه ملی که در یک برهه زمانی تعریف غلطی از ماجرای سرود داشت وارد فضایی شد که اصلا در قامت سرودهای واقعی دهه ۶۰ نبود و می توان گفت شرایط بحرانی را برای این موقعیت موسیقایی به وجود آورد. به همین جهت توجه به چنین رویدادی چون جشنواره دانشجویان دانشگاه های فرهنگیان می تواند ما را به آنچه از سرود و اصالت های آن می دانیم نزدیک تر کند.
این کارشناس موسیقی در پایان گفت: سرود مقوله بسیار جدی است که از نظر من ساحت دارد. ما نباید فرم ها و عناصر زیرساختی دیگر گونههای موسیقی را با این فضا التقاط کنیم چرا که اصلا لزومی ندارد موسیقی پاپ در این مقوله حضور جدی داشته باشد. من حتی معتقدم می توانیم با ورود به عرصه سینما جریان تازه ای را در سرود باز کنیم که قطعا دستاوردهای خوبی برای سرود خواهد داشت.