عبدالله محرمی دبیر دهمین دوسالانه ملی نگارگری ایران درباره برنامه هایی برای پویاتر برگزار شدن این دوسالانه به خبرنگار مهر گفت: پویایی هر رویداد هنری بسته به حضور شرکت کنندگان آن است و وقتی اسامی شرکت کنندگان آن مشخص شود می توان گفت دوسالانه در چه سطحی برگزار خواهد شد. دبیر، داوران و شورای سیاستگذاری تنها می توانند کارهای مدیریتی این دوسالانه را به شکل شایسته انجام دهند و پویایی کار بیشتر به شرکت‌کنندگان آن است.
وی در جواب به این سوال که امسال اسامی بزرگی در شورای سیاستگذاری دوسالانه دیده می‌شود حضور آنها چقدر می تواند باعث شود چهره های موثر در عرصه نگارگری در دوسالانه حضور پیدا کنند، بیان کرد: امیدوارم این اتفاق رخ بدهد اما ما منتظر این اتفاق نماندیم و از آنجایی که تصمیم داشتیم این دوسالانه با دیگر دوسالانه هایی که تا به حال برگزار شده تفاوت داشته باشد و همان تاثیری را که شما گفتید داشته باشد این دوسالانه را با موضوع «مدرسه صنایع قدیمه» برگزار می کنیم. این مدرسه حدود ۸۰ سال پیش توسط حسین بهزاد طاهرزاده بنیانگذاری شد تا در زمینه هنرهای سنتی و ملی جذب هنرجو کند. از جمله این هنرها، مینیاتور بود که این مدرسه سهم بسیار موثری در شروع یک حرکت جدید در این عرصه داشت.
دبیر دهمین دوسالانه ملی نگارگری ایران ادامه داد: در این مدرسه هادی تجویدی اولین مدرس این رشته بود و آثار بسیار ارزشمندی از این دوران به یادگار مانده و هنرمندان بسیاری چون استاد زاویه و استاد مقیمی از این مدرسه بیرون آمدند. متاسفانه جوان ها در حال حاضر این دوره تاریخی را نمی شناسند و اهمیت آن را نمی دانند.
محرمی با اشاره به اینکه متاسفانه جوان ها در حال حاضر این دوره تاریخی را نمی شناسند و اهمیت آن را نمی دانند، بیان کرد: برای شناساندن این اساتید به نسل امروز و خدمتی که به هنر نگارگری کردند ما در بخش علمی موضوع تاثیر «مدرسه صنایع قدیمه» بر نگارگری معاصر را گنجاندیم و امیدواریم پژوهش های خوبی به دستمان برسد چون تا به حال درباره «مکتب هرات» و «مکتب اصفهان» و .... کتاب های بسیاری منتشر شده اما درباره «دوره مدرسه صنایع قدیمه» تنها چند مقاله محدود داریم در حالیکه در حال حاضر هر کسی کار نگارگری می کند مدیون تاسیس و فعالیت آن مدرسه است. اگر هادی تجویدی نبود از زمان قاجار این هنر منقرض می شد.
محرمی در پاسخ به پرسش دیگری درباره اهمیت همکاری انجمن های تجسمی در برگزاری دوسالانه ها و همچنین پویا نبودن انجمن نگارگری گفت: مشکل کلی ما نداشتن روحیه کار گروهی است و حتی در کار گروهی هم بیشتر تابع نظرات شخصی خودمان هستیم برای همین در دوره معاصر شما نمی بینید اساتید با هم کار مشترک داشته باشند. در صورتیکه در موزه هنرهای ملی ما کاری از مرحوم زاویه داریم که با چند استاد، کار مشترک ارائه داده اند. بخش مینیاتور این اثر را ایشان کار کردند و استاد دیگری بخش فرش و استاد دیگری بخش ختم آن را انجام داده است. ما دیگر نمونه این کارها را نمی بینیم. آن اساتید در آن زمان با هم همسو بودند و می توانستند چنین حرکت هایی را رقم بزنند. انجمن نگارگری هم ضعف هایی دارد اما به هر حال امیدواریم این مشکلات برطرف شود.
این هنرمند نگارگر که خود از منتخبان دوسالانه نگارگری در سه دوره پیاپی است درباره تاثیر این موضوع که خود روزی از شرکت کنندگان در این دوسالانه بوده بر نحوه دبیری این دوسالانه نیز بیان کرد: به نظرم این اتفاق نتیجه مثبتی خواهد داشت چون از درون آسیب های این دوسالانه را دیده ام. روند جشنواره را از زاویه دید یک شرکت کننده می دانم و به نظرم حتی اگر داوران هم به گونه ای انتخاب شوند که این تجربه را داشته باشند اتفاق مثبتی در ماحصل این دوسالانه می افتد.
محرمی که نمایشگاه های نگارگری متعددی در کشورهای اروپایی، آفریقایی و کشورهای همسایه برگزار کرده است با بیان این مطلب که خارج از ایران هنر نگارگری ما را به خوبی می شناسند، توضیح داد: خارج از ایران هنردوستان و هنرمندان به هنر نگارگری ما بسیار راغب هستند. من یک دوره دو ماهه کلاس تذهیب در کشور تونس برگزار کردم که بعضی از اساتید و هنرجویان در آن شرکت کردند. متوجه شدم آنها هنر نگارگری ما را در کتب و موزه ها دیده اند و می شناسند اما نحوه انجام آن را نمی دانند و بسیار برایشان این شیوه جذاب بود. ارائه صحیح این هنر در دنیا به ما بستگی دارد.
دهمین دوسالانه ملی نگارگری ایران از سوی دفتر هنرهای تجسمی با همکاری موسسه توسعه هنرهای تجسمی معاصر زمستان سال جاری برگزار خواهد شد.
محمود فرشچیان، مجید مهرگان، محمدباقر آقامیری، اردشیر مجرد تاکستانی، محمدعلی رجبی، عبدالله محرمی، عبدالرحیم سیاهکارزاده (رییس موسسه توسعه هنرهای تجسمی معاصر) اعضای شورای سیاستگذاری دوسالانه هستند و مجید ملانوروزی رییس شوراست.