عباس یاراحمدی پیشکسوت صاحب نام عرصه شاهنامه خوانی در گفتگو با خبرنگار مهر بیان کرد: این روزها با توجه به شرایطی که وجود دارد نمی‌توانم فعالیت چندانی در عرصه موسیقی و نقالی داشته باشم و فقط در جلسات شاهنامه خوانی ماهانه شهرستان درود حضور می‌یابم. البته پیش از این فرصت بیشتری برای اجرای برنامه در شهرستان محل اقامتم وجود داشت به طوری که حتی از شهرهای دیگر و تهران نیز دعوت می‌شدیم تا برنامه هایی را برای علاقه مندان اجرا کنیم.
وی افزود: البته چندی پیش بعد از حضور اندکی که در فستیوال موسیقی نواحی «آینه دار» داشتم دعوتی برای حضور در یک ویژه برنامه از سوی یکی از مجموعه های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داشتم که آن هم با توجه به اعلام دوستان منتفی شد تا اجرای برنامه های موسیقایی ما فقط محدود به همان جلسات ماهانه شهرستان درود شود. به هر صورت لازم است که دوستان در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان درود حمایت های بیشتری از اجرای آثاری مرتبط با موسیقی اقوام داشته باشد که متاسفانه این موضوع گویا چندان مورد علاقه عزیزان نیست.
این هنرمند پیشکسوت با اشاره به مشکلات معیشتی که پیش‌روی هنرمندان پیشکسوت وجود دارد، بیان کرد: کار اصلی من کشاورزی است و می توانم روزی خود را هر چند دشوار تامین کنم اما در همین استان لرستان هنرمند بزرگ و سالخورده ای به نام مصطفی سعیدی حضور دارد که لازم مسئولان قدر او را دانسته و به او سر زده و جویای حالش شوند. استاد سعیدی یکی از بزرگترین نقالان ایران است که تاکنون فرصت کمتری برای معرفی خود داشته و بدتر اینکه توجه چندانی نیز به وی نمی شود. بنابراین من از مسئولان می خواهم توجه بیشتری به این ماجرا داشته باشند.
یاراحمدی در بخش دیگری از صحبت های خود تصریح کرد: همانطور که گفتم پیش از این برنامه های زیادی در تهران و شهرستان ها داشتیم اما حالا این برنامه ها نیز برگزار نمی شود و ما هم مجبوریم در همین محدوده زندگی خودمان به اجرای برنامه بپردازیم که متاسفانه همین فضا نیز با کمترین حمایت اتفاق می افتد. به هر حال من خواسته مادی از مسئولان که اغلب هنرمندان موسیقی نواحی را در جشنواره ها می شناسند و بعد همه چیز فراموش و تمام می شود، ندارم اما از آنها می خواهم همانطور که مقام معظم رهبری بارها و بارها از شبیخون فرهنگی صحبت کردند به این موضوع در شکل اجرایی اهمیت بدهند و به عناصر ارزشمندی که در شاهنامه، ادبیات کهن و موسیقی اقوام وجود دارد توجه بیشتری داشته باشند. این توجه هم فقط مادیات و پول نیست همین که شرایط مستمر و برنامه ریزی شده ای را برای اجرای برنامه های مختلف موسیقایی طراحی کنند می تواند اتفاق ارزشمندی باشد.
وی در پایان بیان کرد: مطمئن باشید هنوز خیلی ها در کشور ما هستند که از شنیدن نقالی و داستان‌های قدیمی لذت می برند اما اگر همین توجه کم نیز وجود نداشته باشد، این جریان کم رمق نیز از پا می افتد و آن وقت دیگر برای احیای این ارزش ها دیر است.