به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بلومبرگ، الکساندر نوواک، وزیر انرژی روسیه گفت: «مسکو در انتظار تصمیم مسئولان آنکارا در طول دو ماه آینده است که پروژه خط لوله گاز طبیعی در زیر دریای سیاه را تا پایان سال ۲۰۱۹ اجرایی سازد. وی افزود: «بر این اساس، پیش‌نویس قرارداد میان دولتی، به ترکیه ارسال‌شده است».
شرکت دولتی گازپروم که از طرف کرملین نیز حمایت می‌شود پیش‌ازاین گفته بود که روسیه چند راه بالقوه را برای انتقال خط لوله از زیر دریای سیاه و از طریق کشورهای مختلف موردمطالعه قرارداده است. نوواک بااین‌حال تأکید کرد که «تصمیم گرفته‌شده است و جایگزین‌های احتمالی ترکیه دیگر در دست بررسی نیستند و این قرارداد با ترکیه امضا خواهد شد.»
برای سال‌ها، روسیه به‌شدت در تلاش بود که وابستگی خود به ترانزیت گاز از طریق اوکراین را که در حدود ۴۰ درصد از صادرات خود به اروپا را از این طریق انجام می‌داد، با ساخت خط لوله‌هایی از زیر دریای سیاه و بالتیک کم کند. خط لوله ابتدایی پیشنهادشده با عنوان خط لوله یا جریان جنوبی که از طریق بلغارستان به اروپا می‌رفت به‌شدت با واکنش منفی اروپا مواجه شد. روسیه این پروژه را در سال ۲۰۱۴ متوقف ساخت و خط لوله جایگزینی پیشنهاد داد که از طریق ترکیه به سمت اروپا می‌رفت. این طرح جدید نیز در سال گذشته میلادی با تیره شدن روابط ترکیه و روسیه بر سر سقوط هواپیمای جنگی روسیه توسط نیروهای ترک، متوقف شد. بااین‌حال با کاسته شدن از تنش‌ها بعد از عذرخواهی اردوغان از پوتین، این پروژه نیز دوباره در مسیر اجرایی شدن قرار گرفت. به گفته کرملین، رجب طیب اردوغان رییس‌جمهور ترکیه قرار است در حاشیه اجلاس گروه G۲۰ با پوتین دیدار داشته باشد و این خط لوله نیز در مسیر اجرایی شدن قرار می‌گیرد.
خط ارتباطی گازی ترکیه برای این طراحی‌شده است که این کشور را به مرکز ترانزیت گازی خاورمیانه و اتحادیه اروپا تبدیل کند و جایگزینی برای اوکراین تا سال ۲۰۲۰ میلادی باشد. ظرفیت سالانه این خط لوله در ابتدای امر بر ۶۳ میلیون مترمکعب (۲.۲ میلیارد فوت مکعب) برنامه‌ریزی‌شده بود و قرار است چهار خط دیگر نیز به این پروژه اضافه شود.
گازپروم گفته است که قبل از اینکه این پروژه برای دوره‌ای کوتاه‌مدت کنار گذاشته شود، اجرایی شده بود که یکی از آن‌ها برای مصرف‌کنندگان ترک و دیگری برای جنوب اروپا طراحی‌شده است. نوواک در کنفرانس خبری خود دراین‌باره گفت که ما دیگر خط لوله «جنوب» نخواهیم داشت و از طرح قبلی برای ساخت دو خط ارتباطی به سمت ترکیه و انحصار خط دوم برای جنوب اروپا دفاع کرد.
به نوشته اسپوتنیک، نتیجه نزدیکی روابط ترکیه و روسیه وابستگی بیش‌ازپیش کشورهای اروپایی به گاز روسیه است. اروپا بعد از تیره شدن روابط ترکیه و روسیه گمان می‌کرد فرصت برای رفتن به سمت مرجع دیگری جهت دریافت گاز وجود دارد اما موقعیت ژئوپلیتیکی روسیه دوباره با آشتی مسکو و آنکارا بیش‌ازپیش دارای اهمیت شد و اروپا از این طریق به گاز روسیه بیشتر از قبل نیازمند شده است. اروپا در جریان تحریم‌های روسیه می‌خواست میزان اتکای خود به نفت و گاز این کشور را کاهش دهد و به‌عنوان‌مثال در بحث گاز طبیعی یا LNG به سمت استفاده از گاز ایالات‌متحده برود اما همه راه‌های جایگزین برای این مسئله بسیار پرهزینه است و با ایجاد خط لوله گازی جدید ترکیه و روسیه، هزینه ارسال گاز به اروپا کمتر نیز خواهد شد. این مسئله مطمئناً بر روند اتکای اروپا به منابع گازی روسیه و منطقه ترانزیتی ترکیه می‌افزاید.