به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از خانه ملت، حیدرعلی عابدی درباره کمبود ۱۲۰ هزار پرستار در کشور، افزود: به نظر میرسد کمبود پرستار در کشور بیش از آمار اعلامی باشد تاجایی که امروزه به دلیل کمبود پرستار در کشور از همراه بیمار خدمت دریافت میکنیم که این خلاف قانون و مقررات بهداشت و درمان است و در هیچ کجای دنیا چنین پدیده ای وجود ندارد.
وی ادامه داد: از سویی دیگر کمبود پرستار در کشور باعث شده اغلب این گروه ناچار به اضافه کاری اجباری شوند بدان معنا که اگر پرستاری تمایلی نداشته باشد تا بعد از ساعت کاری اضافه کار بایستد وی را مجبور به ارایه خدمت بعد از ساعت کاری می کنند.
عابدی تصریح کرد: اگر قرار باشد در استان های کشور تعداد بیمارستانها را افزایش دهیم امکان استفاده از ظرفیت پرستاران در این مراکز درمانی وجود ندارد چراکه کمبود پرستار در کشور بسیار جدی است و تربیت این نیرو یکشبه رخ نمی دهد بلکه ۴ سال زمان نیاز است تا صرف تربیت پرستار شود.
وی به دلایل کمبود پرستار در کشور اشاره کرد و یادآور شد: حقوق دریافتی پرستاران و اختلاف درآمدی آنها با پزشکان باعث شده پرستاران جذب بازار کار در حوزه بهداشت و درمان نشوند از سویی دیگر با توجه به اینکه پرستاری جزو مشاغل سخت محسوب می شود در کشورهای دیگر کادری تحت عنوان بهیار تربیت می شوند تا فعالیت های مقدماتی در ارائه خدمت از سوی آنها انجام گیرد و تاحدودی از فشار کاری پرستاران نیز کاسته شود این درحالی است که در ایران از این کادر کمکی به خوبی استفاده نشده است.
عابدی با یادآوری مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی مبنی بر مجوز به دانشگاه های غیرانتفاعی پرستاری، افزود: با توجه به این مصوبه اما تاکنون وزارت بهداشت و درمان تاکنون اجازه تاسیس دانشگاه غیرانتفاعی پرستاری را نداده است، به همین سبب بخش دولتی به تنهایی نتوانسته جوابگوی نیازهای کشور باشد درحالی که باید به بخش خصوصی اعتماد کرد و قسمتی از تربیت پرستاران را به بخش خصوصی تحت قانون شورای عالی انقلاب فرهنگی واگذار کنیم.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، گفت: نیاز روزافزون به خدمات مراقبتی باعث شده کمبود پرستار به شکل جدی تری بروز پیدا کند به گونه ای که با گسترش خدمات و افزایش جمعیت سالمندی نیاز به حضور پرستاران بیش از گذشته احساس می شود درحالی که می توان برای مراقبت از جمعیت سالمندی سیستم ارایه خدمات پرستاری در منازل را راه اندازی کرد که متاسفانه وزارت بهداشت تاکنون توجه ویژه ای به این مهم نداشته است.