خبرگزاری مهر، گروه استان ها - محمدامین شعبانی: زندگی روزمره و ماشینی گاهی اوقات انسان ها را چنان درگیر خود می کند که نسبت به بسیاری از پدیده های نامیمون اطراف خود بی تفاوت می شوند.
شاید اغلب ما ایرانی ها از همین نوع و جنس باشیم؛ برای کدام یک از ما مهم است که در محیط زندگی مان کودکانی وجود دارند که برای امرار معاش خود و خانواده به هر دری می زنند و از بامداد تا شامگاه اقدام به دستفروشی می کنند؟ کودکانی که به جای کیف و قلم و دفتر، آدامس، گل، باطری و امثال اینها در دست می گیرند تا با فروش آنها هزینه مایحتاج اولیه زندگی را فراهم کنند.
«احمد شعبانی فر» اما شناگری است که برخلاف بسیاری از ما بی تفاوت نیست؛ او رکوردی فوق العاده از خود برجای گذاشته و آن را به کودکان کار تقدیم کرده است. او ۱۳۰۰ کیلومتر از دریای خزر از آستارا تا بندرترکمن (خلیج گرگان) را در مدت ۸۰ روز شنا کرده تا رکورد تازه ای در شنای استقامتی آب های آزاد جهان از خود برجای بگذارد. شعبانی فر این اقدام را با هدف حمایت از کودکان کار انجام داده است.
نکته قابل توجه در این رکوردزنی، تعصب قابل ستایش شعبانی فر به ثبت رکورد به نام ایران است؛ چه آنکه وی پیش از آغاز کار پیشنهاداتی از سوی کشورهای عربی دریافت کرده تا این رکورد از ایران خارج شود اما وی آن را رد کرده است.
درحالی که اگر آن پیشنهادها را می پذیرفت راحت تر طی طریق می کرد و مصائبی که در طول سفر به آنها برخورد، کمتر او را می آزُرد اما با عشق میهن پرستی و کودکانی که لایق زندگی بهتر هستند، حاضر نشد این رکورد بزرگ را خارج از خاک ایران به ثبت برساند.
«احمد شعبانی فر» ۱۳۰۰ کیلومتر از دریای خزر از آستارا تا بندرترکمن (خلیج گرگان) را در مدت ۸۰ روز شنا کرده تا رکورد تازه ای در شنای استقامتی آب های آزاد جهان از خود برجای بگذارد
به بهانه تجلیل از اقدام شایسته این شناگر تهرانی که اصالتاً اهل کاشان است، برنامه ای با حضور برخی مسئولان سازمان های مردم نهاد و تعدادی کودکان کار در شورای شهر گرگان برگزار شد که در آن کودکان با اهدای شاخه های گل از اینکه شعبانی فر به یاد آنها این عمل را انجام داده تشکر کردند.
حضور کودکان کار پسر و دختر و شور و نشاطی که از خود بروز می دادند جلوه خاصی به این مراسم بخشیده بود. بازی کودکان با رکورددار شنای دریای خزر فضای جالبی پدید آورده بود و شعبانی فر نیز به گرمی آنها را در نزد خود می پذیرفت.
در حاشیه برنامه اختتامیه و تقدیر از وی، فرصت را غنیمت شمردیم و به بررسی ابعاد بیشتر اهمیت این اقدام خیرخواهانه پرداختیم.
رکوردهای زیادی در این راه ثبت کردم
شناگر رکورددار دریای خزر که رکورد مهمی از خود برجای گذاشته بود در گفتگو با خبرنگار مهر سخنان خود را با تشکر از سازمان های مردم نهاد آغاز کرد و گفت: چنانچه حمایت NGO ها و تشکل های مردمی نبود شاید به میانه راه نمی رسیدم و با همبستگی مردم این راه ادامه پیدا کرد.
احمد شعبانی فر به بیان دشواری های این راه اشاره و اظهار کرد: آنچه که مردم به عنوان رکورد می دانند شنا کردن مسیر ۱۳۰۰ کیلومتری است اما در کنار آن رکوردهای بسیار دیگری هم ثبت کردم! رکورد دوندگی چهار ساله برای کسب مجوز لازم، دوندگی برای استفاده از امکانات مناسب در شهرها با وجود آنکه دستور وزیر را داشتم و رکورد طی کردن مسیر بدون تجهیزات ایمنی.
شعبانی فر افزود: در واقع با سختی های بسیاری کار را آغاز کردیم و برای انتخاب شعار راه هم تحقیقات زیادی انجام دادیم و در نهایت به خاطر مظلومیت کودکان کار، حمایت از آنان را به عنوان هدف اصلی عنوان کردیم.
وی با تقدیر از فعالیت های کودک محور سازمان های مردمی، خود را تازه کار عنوان کرد و گفت: کودکان کار آنطور که شایسته است دیده نمی شوند و از حق آموزش و تحصیل محروم هستند و اکثر آنها در کارگاه ها مشغول به کار هستند و به همین خاطر مسئولان منکر آنها در جامعه می شوند.
افرادی که زندگی خود را وقف کودکان می کنند
رئیس هیئت مدیره انجمن دوستداران کودک استان گلستان هم در گفتگو با مهر ابتدا درباره مدت فعالیت این انجمن بیان کرد: انجمن دوستداران کودک در استان از ۱۳ سال پیش با هدف بهبود وضعیت کودکان کار، بی سرپرست، بدسرپرست و خیابانی فعالیت خود را آغاز کرد و در این مدت تجارب بسیار ارزشمندی کسب کرده ایم.
مهرانگیز حکیمی افزود: در این سال ها با افراد دلسوز آشنا شدیم و امثال آقای شعبانی فر نشان دادند هنوز کسانی هستند که قلبشان مالامال از عشق و عطوفت است و افتخار می کنم با این انسان های شریف همکلام می شوم.
حکیمی اقدامی که شناگر دریای خزر انجام داد را فراتر از عشق عنوان کرد و گفت: ایشان جزو آن دسته از افرادی هستند که زندگی خود را وقف کمک به کودکان کرده اند؛ کودکانی که به جای تحصیل، شادمانی و بازی کردن ناچار هستند برای تامین معیشت خانواده در گذرگاه های پر پیچ و خم خیابان ها خود را به مخاطره بیندازند.
وی به ستایش این عمل خیرخواهانه پرداخت و گفت: کشورهای مختلفی به آقای شعبانی فر پیشنهاد داده بودند که این اقدام ارزشمند و رکورد را به نام آن کشور ثبت کند اما وی از پول های کلان گذشت و پیشنهاد آنها را نپذیرفت و این رکورد را به نام کودکان کار ایران به ثبت رساند.
متولیان وظایف خود در قبال کودکان را درست انجام نمی دهند
سخنگوی شورای اسلامی شهر گرگان که در این مراسم حاضر بود نیز به مهر به انتقاد از ضعف مدیریتی موجود در کشور پرداخت و گفت: هرزمان که به دنبال انجام عمل خیری بودیم متولیان کمبود بودجه و مشکلات مالی را بهانه و از زیربار مسئولیت خود شانه خالی می کنند.
صفرعلی پایین محلی به یادآوری وظایف مسئولان در قبال کودکان کار پرداخت و اظهار کرد: یکی از مهمترین وظایف انجمن اولیا و مربیان در مدارس رسیدگی و ساماندهی کودکان بی بضاعت است تا شاهد تکدی گری مدرن مانند گل فروشی و آدامس فروشی در چهارراه ها و معابر شهر نباشیم.
یکی از مهمترین وظایف انجمن اولیا و مربیان در مدارس رسیدگی و ساماندهی کودکان بی بضاعت است
پایین محلی به مواهب الهی و منابع خدادادی موجود در کشور گریزی زد و بیان کرد: در هیچ کشوری به اندازه ایران معادن و منابع طبیعی وجود ندارد و با این همه ظرفیت زیبنده کشور ما نیست که عده ای حقوق و پاداش آنچنان بگیرند اما زمانی که می خواهیم برای کودکان کاری انجام دهیم به مشکل مالی برخورد کنیم.
وی از ضعف مدیریت منابع انسانی سخن گفت و اظهار کرد: با این همه امکانات و درآمد باید بتوانیم شرایطی برای کودکان کار فراهم کنیم تا آنها نیز همچون همنوعان خود بتوانند به گردش و تفریح بپردازند تا روح آنها پالایش شود.
اکثر کودکان کار در کارگاه ها بیگاری می کنند
یک فعال حقوق کودک و از همراهان احمد شعبانی فر در این رکوردزنی نیز بیان کرد: مهمترین هدفی که در این حرکت در پی آن بودیم معرفی شایسته کودکان کار به جامعه بوده تا مردم بدانند این کودکان آنگونه که مورد قضاوت می گیرند نیستند و از سویی آنها را از ورطه سقوط به سوی موفقیت سوق دهیم.
فرزام الهی پرست به بیان تجربیات خود از سفر دریایی اشاره کرد و گفت: در طول سفر با تشکل های مردم نهاد (NGO) بسیاری آشنا شدیم و آنها را جلوتر از مسئولان دیدیم. متاسفانه میزان حمایت مسئولان بسیار کمرنگ بود و درحالی که از وزارتخانه مجوز لازم را دریافت کرده بودیم برخی مسئولان شهرها کم لطفی کردند .
الهی پرست همچنین خاطراتی از مشکلاتی که در گلستان با آن مواجه شدند تعریف و خاطرنشان کرد: در گلستان با برخی مشکلات ناخوشایندی روبه رو شدیم و حتی تا مرز توقف پیش رفتیم اما به لطف دوستان خوبی که به ما کمک کردند توانستیم کار را پیش ببریم.
وی درباره اهمیت توجه به کودکان کار نیز اظهار کرد: کودکانی که در خیابان ها و چهارراه ها مشاهده می کنیم تنها ۱۰ درصد جمعیت آنان را تشکیل می دهد و بیش از ۷۰ درصد آنها در کارگاه هایی نظیر تفکیک و بازیافت زباله، لوازم آرایشی و تولید چسب بیگاری می کنند و بسیاری از آنها در سن ۱۶ سالگی دچار سرطان ریه می شوند.
به گزارش خبرنگار مهر، پدیده کودکان کار و خیابانی یکی از معضلات گریبانگیر اکثر شهرهای بزرگ در جهان معاصر است و گسترش این پدیده به حدی است که جوامع توسعه یافته و در حال توسعه را به یک اندازه به خود مشغول کرده است. امید به روزی که شکاف طبقاتی شکسته شود و دیگر شاهد محرومیت هیچ کودکی از الزامات اولیه زندگی خود نباشیم.