غلامرضا موسوی دبیر شورای عالی تهیه‌کنندگان در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به مساله امنیت شغلی و حمایت از صنوف مختلف خانه سینما گفت: در بحث امنیت شغلی ما با مفهوم امنیت متقابل شغلی هم رو به رو هستیم یعنی همانگونه که امنیت شغلی همکاران کارگزار سینما مورد توجه است طبیعتا امنیت شغلی تهیه کنندگان نیز باید لحاظ شود و در حقیقت دو سویه این ماجرا باید دیده شود.
وی ادامه داد: زمانی که طرح اولیه بحث امنیت شغلی توسط زنده یاد سیف الله داد به عنوان رییس هیات مدیره وقت خانه سینما برای اولین بار مطرح شد، بحث امنیت متقابل شغلی نیز مورد توجه قرار گرفت و در این راستا، تهیه کنندگان و دوستانی که در بخش های مختلف خانه سینما فعالیت می کردند می بایست متنی دو سویه را در این زمینه امضا می کردند.
دبیر شورای عالی تهیه‌کنندگان درباره اینکه امنیت شغلی در حوزه تهیه‌کنندگی با چه تهدیدهایی روبه رو است، تاکید کرد: امنیت شغلی تهیه کنندگان را مسائل مختلفی تهدید می کند که از آن جمله می توان به بازبینی های مضاعف فیلم ها اشاره کرد، یعنی ما پروانه ساخت از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می گیریم و بعد با سانسورچی های متعددی مواجه می شویم. در این میان چه کسی باید از این تهیه کننده حمایت کند.
موسوی با اشاره به اینکه در چنین موقعیت‌هایی بیشتر صنف تهیه‌کنندگان واکنش به خرج می‌دهد، عنوان کرد: تا امروز به غیر از صنف تهیه کنندگان کدام یک از اصناف در این زمینه قدم برداشته است؟ نباید فراموش کرد که هیچ جاده ای یک طرفه نیست. شورای عالی تهیه کنندگان آماده حمایت از امنیت شغلی دیگر صنوف در خانه سینما است اما همکاران ما در صنوف مختلف خانه سینما در زمینه امنیت شغلی دو سویه چه گامی برداشته اند؟ این را باید تاکید کنم که در یک جاده یک طرفه نمی توان به هیچ نتیجه ای رسید.
این تهیه کننده سینما افزود: متاسفانه دوستان همیشه توقع یک طرفه دارند و این توقع یک طرفه مانند بسیاری از اتفاقات دیگر به نتیجه نخواهد رسید. طی سال های اخیر که بسیاری از فیلم ها هرچند پروانه نمایش داشتند اما در گروهی از سینماها نمایش داده نشده است، صنوف دیگر چه واکنشی نشان داده اند؟ زمانی که یک تهیه کننده خود امنیت شغلی ندارد، چگونه می توان انتظار داشت که مشکل دیگران را حل کند. اگر دو طرف نسبت به امنیت شغلی هم توجه داشته باشند، می‌توان امیدوار بود مشکلات برطرف شود.
بخشی از مشکل بیکاری در بین سینماگران به دلیل نبود کار تلویزیونی است
وی درباره مساله بیکاری سینماگران هم گفت: یکی از دلایل بیکاری در بین صنوف سینمایی، نبود تولید در صدا و سیما است. در حال حاضر نزدیک به ۵ هزار نفر عضو خانه سینما هستند که نزدیک به ۴ هزار نفر از آنها در صنوف تولیدی قرار دارند. برای این ۴ هزار نفر با تولید سالانه ۱۰۰ فیلم شرایط کار فراهم نمی شود. در چنین شرایطی باید دعا کنیم که تولیدات تلویزیون فرونق بگیرد تا افراد بیشتری سر کار روند. در حال حاضر بار اصلی تولید و ایجاد اشتغال روی دوش سینمای ایران است.
تهیه کننده فیلم سینمایی «خشکسالی و دروغ» تاکید کرد: در این میان آن بخشی از فیلم ها فرصت اشتغال و در آمد برای سینماگران ایجاد می‌کنند که امکان اکران بیابند که تعداد این فیلم ها در طول سال کمتر از ۵۰ عدد است.
وی توضیح داد: نکته بعدی این است که شورای عالی تهیه کنندگان همیشه نگران امنیت شغلی دیگر همکارانمان در خانه سینما بوده است، به همین جهت تهیه کنندگان جزو اولین گروه هایی بودند که در هنگام ایجاد صندوق بیکاری، بدون در نظر گفتن نفع خود، از پا گرفتن این صندوق حمایت کردند تا بخشی از بیکاری اجباری دیگر همکاران برطرف شود.
موسوی در پایان گفت: بی شک شکل گیری صندوق بیکاری یکی از ضرورت های سینمای ایران است. همچنین امیدواریم تلویزیون هم با توجه به تعداد شبکه هایی که دارد در کم کردن بار این بیکاری سینما را بیش از پیش یاری دهد.