به گزارش خبرنگار مهر، سرزمین ایران با وسعتی که دارد، پر است از ظرفیت‌هایی که بوی برکت می‌دهد، از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب کشور آن‌قدر استعداد نهفته است که فقط نیاز به چشم عنایتی دارد تا به نهایت فعلیت برسد.
درست در کنار دریاچه این سال‌ها پریشانِ ارومیه، هنوز باغ‌های سیب و انگور جلوه گری می‌کند و میوه‌های بهشتی زمین اینجا را تسخیر کرده‌اند.
در حاشیه برگزاری جشنواره انگور در ارومیه، کشاورزان بسیاری محصولات خود را عرضه کرده بودند تا در بخش‌های مختلف مسابقه‌هایی مانند بزرگترین خوشه انگور و... شرکت کنند؛ کشاورزان و باغدارانی که همه‌شان گلایه مند نادیده گرفته شدن بودند و خواستار کمک حداقلی دولت.
پرویز علیزاده، باغدار نمونه ارومیه، ما را میهمان ۲.۵هکتار زمینی می‌کند که بیش از ۱۰۰ تن محصول می‌دهد. دست‌های پینه بسته مرد میانسالی که یک تنه برای مردم شرق و غرب کشور انگور تولید می‌کند.
در لابه‌لای تاکستانی راه می‌رود که خوشه‌های انگور در رنگ‌های مختلف به سوی او لبخند می‌زنند: ۲۵ سال است که این باغ را دارم. محصولاتش را که نگاه می‌کنم، جوان می‌شوم، اما...
و به پروسه یک ساله‌ای فکر می‌کند که این محصول این گونه به بار نشسته است: کار در باغ انگور از ۸ صبح تا ۸ شب ادامه دارد؛ در تمام طول سال. باید مثل چشممان از این باغ مراقبت کنیم تا به این محصول برسیم.
بعد به دریاچه ارومیه اشاره می‌کند و می‌گوید: انگور محصول ویژه ارومیه است. ما هر ۱۵ روز یک بار این باغ را آبیاری می‌کنیم و آن هم از ۸ سال پیش که آبیاری قطره‌ای شد، میزان آب مصرفی برای باغ بسیار کاهش یافت. اما عدم حمایت دولت از انگورکاران باعث شده خیلی‌ها به سمت درختان میوه‌دار بروند که اساس آن آب و آبیاری است.
و ادامه می‌دهد: همین‌ها باعث شد خیلی‌ها چاه بزنند و ذره ذره شیره جان دریاچه را بمکند.
پرویز باغ‌های اطراف را هم با اشاره دست نشان می‌دهد و می‌گوید: اینجا منطقه نازلوچای است؛ روستای زینالو. تا چشم کار می‌کند، باغ انگور به شما لبخند می‌زند. خیلی‌ها این کار دشوار را با عشق انجام می‌دهند، اما چشم به راه کمک دولت هستند.
توی باغ حدود ۲۰ نفر مشغول چیدن انگور و کندن علف‌های هرز هستند: کار انگور یک کار خانوادگی است، یعنی همه باید پای کار بیایند؛ آن هم ۱۲ماه سال. اگر این طور بود، محصول عالی می‌شود. این خود محصول است که می‌گوید چقدر برایش زحمت کشیده‌اند.
در لابه‌لای دست‌های تاکستان انگورهای ریز و درشت و سرخ و سفید را نشان می‌دهد، می‌گوید: خاک ارومیه آن‌قدر حاصل‌خیز است که حدود ۶۰ نوع انگور مرغوب در آن بار می‌دهد.
و به باغ خودش و انگورهای گوناگون آن اشاره می‌کند: ما توی همین باغ ۱۲ نوع انگور پرورش می‌دهیم که هر کدام شرایط نگهداری خاص خودش را دارد.
بعد با دستان پینه بسته‌اش یک خوشه انگور جدا می‌کند و می‌گوید: دلال‌ها این انگور را کیلویی ۲۰۰ تا ۳۰۰ تومان می‌خرند. کارخانه‌های تولید کنستانتره هم که قیمتشان بالاتر است، با ۸ماه نسیه این انگور را از ما می‌گیرند. این قیمت، بهای منصفانه این همه زحمت نیست.
کارگرها انگورهای چیده شده را بار نیستان می‌کنند. معلوم نیست این انگورها را به چه بهایی فروخته است، اما می‌گوید: باغ انگور دست من است، با وجود همه سختی‌ها نمی توانم دستم را قطع کنم. من با این باغ زندگی می‌کنم.