به گزارش خبرگزاري مهر 20 شهريور 1384(11 سپتامبر 2005)، با تصويب كابينه رژيم صهيونيستي، نظاميان اين رژيم، آخرين مرحله از طرح آريل شارون نخست وزيروقت اسرائيل براي عقب نشيني از نوار غزه پس از 38 سال اشغال اين منطقه را آغاز كردند.
نظاميان اسرائيلي به همراه هشت هزار شهرك نشين صهيونيست مجبور شدند باريكه غزه را كه با زور به اشغال درآورده بودند ترك كنند .
پس از گذشت يك سال ازعقب نشيني يك جانيه نظاميان صهيونيست از نوار غزه و نيزبا گذشت دو ماه ازتهاجم گسترده اشغالگران به خاك لبنان، سردمداران تل آويو بالاخره متقاعد شدند كه نمي توانند شروط يكجانبه امنيتي دلخواه خود را بر مردم بي دفاع فلسطين تحميل كنند.
طرح عقب نشيني از نوار غزه، ابتكار آريل شارون نخست وزير سابق رژيم صهيونيستي بود كه چند ماهي است همچنان در بستر افتاده و وي همچنان با مرگ دست و پنجه نرم مي كند.
شارون درواقع تجربه سلف خود يعني ايهود بارك نخست وزير اسبق رژيم صهيونيستي را تكرار كرد، هنگامي كه تصميم گرفت نيروهاي اسرائيلي را مه 2000 ميلادي ازجنوب لبنان بدون هرگونه هماهنگي با لبنانيها ازاين سرزمين خارج كند.
پس ازخروج نظاميان اسرائيلي و شهرك نشينان صهيونيست از نوار غزه طرح يكجانبه از كرانه باختري مطرح شد.شارون تصميم گرفت با تشكيل حزب كاديما ازحزب راست گراي افراطي ليكود خارج شود. نخست وزيرسابق رژيم صهيونيستي براي پيروز شدن در انتخابات پارلماني در اسرائيل خيلي تلاش كرد، اما وي با مبتلا شدن به سكته مغزي در چهارم ژانويه گذشته(دي 84) و رفتن در كماي عميق، تمام آرزوهايش بر باد رفت .
در عوض ايهود اولمرت نخست وزير كنوني رژيم صهيونيستي طي يك انتخابات پارلماني بسيارضعيف در28 مارس گذشته(فروردين 85) جانشين شارون شد و عملارياست حزب كاديما را برعهده گرفت .
اولمرت دربرنامه هاي كاري در دولت ائتلافي اعلام كرد كه قصد دارد شهرك نشينان و نيروهاي اسرائيلي را ازبخش گسترده اي از كرانه باختري خارج كند درعوض با موافقت و يا بدون موافقت فلسطينيان شهركهاي صهيونيست نشين را به اراضي اشغالي ضميمه كند.
درهرصورت پس از اجراي طرح ناقص شارون، طرح اولمرت تاييد بخش زيادي از اسرائيليها را به دست آورد اما اين طرح بنا به دلايلي كه هنوز روشن نشده است مسكوت ماند.
تاكيد اسرائيل بر ادامه اشغال كرانه باختري
شيمون پرزمعاون نخست وزير رژيم صهيونيستي اخيرا با اعلام اينكه طرح عقب نشيني ازكرانه باختري ديگرتوجيهي ندارد و مطرح نيست، بر ادامه اشغال اين منطقه تاكيد كرد.
پرز كه در پايان سال 2005ميلادي به حزب كاديما به رهبري ايهود اولمرت نخست وزير اسرائيل پيوست، افزود: اين طرح منتفي است و از نظر سياسي و رواني به شكل محسوسي پايان يافته است.
وي افزود: آنچه در نوار غزه روي داد در كرانه باختري هرگز تكرار نخواهد شد و برچيده شدن فراوان شهرك ها در چارچوب طرح يكجانبه صورت نخواهد گرفت.
پرز دلايل قابل اجرا نبودن عقب نشيني اسرائيل از كرانه باختري را ادامه شليك موشك ها از نوار غزه بعد از عقب نشيني ارتش اسرائيل از آن در ماه سپتامبر سال 2005ميلادي، اختلافات داخلي فلسطين و افكار عمومي مخالف با ايده عقب نشيني يكجانبه برشمرد.
معاون اولمرت همچنين خواستار ازسرگيري مذاكرات با سازمان آزاديبخش فلسطين(ساف ) وابومازن رئيس اين سازمان شد و هرگونه گفتگو با دولت فلسطين به رياست جنبش حماس را بعيد دانست و دليل آن را خودداري حماس از به رسميت شناختن رژيم اسرائيل اعلام كرد.
نخست وزير اسرائيل ماه اوت گذشته اذعان كرده بود كه طرح عقب نشيني وي از كرانه باختري بعد از ناكامي در جنگ عليه لبنان ديگر مطرح نيست و گفت : فرصت بسيار كمي وجود دارد كه افكار عمومي اسرائيل با اين طرح موافقت كند.
اما در تازه ترين نظرسنجيهاي صورت گرفته در اراضي اشغالي حدودا 56 درصد اسرائيليها با اين طرح اولمرت بدون جلب موافقت فلسطينيان مخالفت كردند و گفتند ممكن است شهركهاي اسرائيلي نشين در معرض حملات موشكي مبارزان فلسطيني قرار گيرد.
يوفال ستينيتز نماينده حزب ليكود گفته است : متاسفانه درك جهان عرب ازچشم پوشي اسرائيل ازسرزمين هاي فلسطيني نشانگرضعف اسرائيل است .
يك نظرسنجي كه در سپتامبر 2005 اندكي پيش از خروج نظاميان صهيونيست از نوار غزه صورت گرفت نشان داد كه 84 درصد فلسطينيان معتقدند كه عقب نشيني ازغزه يك پيروزي براي گروههاي جهادي و مقاومت مسلحانه بود .
نتيجه آن پيروزي جنبش مقاومت اسلامي فلسطين (حماس) در انتخابات پارلماني در25 ژانويه گذشته(5 بهمن 84) و شكست جنبش فتح بود با توجه به اينكه حماس بخش اعظم عمليات عليه نظاميان صهيونيست را طي سالهاي گذشته ترتيب داده بود .
حملات تمام عيار صهيونيستها به نوار غزه و جنگ 33 روزه عليه لبنان
به گزارش "مهر" دربيست و ششم ژوئن گذشته گردان هاي عزالدين قسام شاخه نظامي جنبش حماس با دو گروه مبارز ديگر مسئوليت اسارت جلعاد شليط نظاميان صهيونيست فرانسوي تبار را درنوار غزه برعهده گرفتند كه درپي آن ايهود اولمرت دستور حمله گسترده به نوار غزه صادر كرد كه درنتيجه تاكنون 200 فلسطيني قتل عام شدند.
دوازدهم جولاي گذشت اولمرت جبهه جديدي ازجنگ گسترده از زمين و هوا و دريا عليه لبنان را درپي اسارت دو نظامي صهيونيست اين رژيم درمرزهاي لبنان گشود.
حمله به خاك لبنان 33 روز ادامه داشت و طي اين مدت نيروهاي مقاومت حزب الله چندين هزار فروند موشك به شمال فلسطين اشغالي شليك وعملا ارتش اشغالگر قدس را در مرزهاي لبنان زمينگير كردند.
بيت يوفال ديسكين رئيس شين بت(سرويس امنيت داخلي رژيم صهيونيستي )درمورد تهديد استراتژي تسليحاتي وموشكهاي حزب الله هشدار داد و گفت جنبش حماس در نوار غزه تلاش مي كند به اين موشكها دست يابد و اين براي اسرائيل بسيار خطرناك است .
پس ازتلفات سنگين وشكست اسطوره شكست ناپذير بودن ارتش رژيم صهيونيستي، ايهود اولمرت دست به دامن شوراي امنيت شد.
شوراي امنيت درقطعنامه 1701 از نيروهاي پاسدارصلح (يونيفل) ونيروهاي ارتش لبنان خواست براي تضمين آرامش در جبهه شمالي اراضي اشغالي و جنوب لنبان مستقر شوند و درهمان حال فواد سنيوره نخست وزير لبنان را به گفتگو فرا خواند.
برخي ازتحليلگران براين باورند كه رژيم صهيونيستي نه تنها نتوانست دو نظامي اسيرخود در دست حزب الله را آزاد كند، بلكه تلاش مي كند بر ناكاميها و شكست هاي خود در لبنان سرپوش بگذارد.