به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از گاردین، فیلمساز بریتانیایی با هدف گرفتن بی‌طرفی بی‌بی‌سی، پوشش خبری در این شبکه را به شدت سیاسی و دستکاری شده خواند.
کن لوچ که از حامیان جناح چپ است، در فیلم جدیدش که برنده نخل طلای کن شد، تلاش‌های مردی را تصویر کرده که در برابر سیستم تامین اجتماعی بریتانیا ایستاده و آن را نقد می کند. سازنده فیلم «من، دانیل بلیک» گفت بی‌بی‌سی نیاز دارد که دموکراتیزه شود.
این کارگردان برجسته فضای بی‌بی سی را برای یک کار کردن فاسد خواند و افزود: درک از تنوع آنقدر در این شبکه متفاوت است که می‌تواند به یک درام بدل شود و مفهوم خبر در این شبکه باید به چالش کشیده شود.
کن لوچ در گفتگو با رادیو تایمز افزود: بی‌بی‌سی کاملا بر نقش خود در شکل دادن به آگاهی مردم واقف است و آنچه باید دانست این است که باید به حرف مردم گوش کرد در حالی که اخبار این شبکه بسیار دستکاری شده و سیاسی است.
سخنگوی بی‌بی‌سی در پاسخ به این نظرات گفت: بی‌بی‌سی مستقل است و به دستورالعمل سردبیری خود عمل می‌کند که بی‌طرفی از جمله آنهاست. وی تاکید کرد این شبکه بیش از هر شبکه دیگری با اعتماد مردم مواجه است و بیشتر مردم انگلستان بر همین باور هستند.
کن لوچ بارها چنین رابطه ای با بی‌بی‌سی داشته و ماه پیش نیز در کالج دانشگاه لندن نوع پوشش دادن اخبار در بی بی سی را جانبدارانه خواند.
این در حالی است که کارگردان نامدار بریتانیا، از سابقه قدیمی همکاری با بی‌بی‌سی برخوردار است و ۵۰ سال پیش فیلم «کتی به خانه برگرد» را برای بی‌بی‌سی ساخت که فیلمی خانوادگی درباره بی‌خانمان‌ها بود. «من دنیل بلیک» نیز با همکاری همین شبکه ساخته شده است.
لوچ تاکید کرد این شبکه خبری دیگر علاقه‌ای به ساخت درام‌های اجتماعی تلویزیونی ندارد و بیشتر سریال‌های این شبکه در کمپانی های دیگر تولید می‌شوند و مدیران داخلی معتقدند این کابوسی برای بی‌بی‌سی است و برای همین بی‌بی‌سی به محلی برای فساد کارگردان‌ها بدل شده است.
او از انتخاب برنامه‌ها توسط این شبکه نیز انتقاد کرد و با اشاره کردن به سریال «دانتون ابی» گفت چنین درامی نشان دهنده چشم‌اندازی درخشان از گذشته است. آنها می خواهند بگویند خودتان را با آنچه امروز دارد می گذرد خسته نکنید و فقط در یک نوستالژی جعلی غوطه ور باشید.
وی افزود: تاریخی بد، درامی بد که به قصد به خواب بردن افکار ساخته می شود و درست در مخالفت با آن چیزی است که یک شبکه رادیو تلویزیونی باید باشد. مثل این است که با تماشای این تلویزیون یک مگادون مصرف کرده باشید. برنامه‌هایی با کیفیت پایین که می‌خواهند بگویند در خیابان‌ها هیچ خبری نیست.
با این حال کن لوچ در مصاحبه مفصلی که اوایل همین هفته با گاردین انجام داده بود با یادآوی فیلم اولش گفته بود از بعضی موارد جامعه دهه ۱۹۶۰ را که در آن فیلم تصویر شده بود ترجیح می‌دهد.