محمد محمدنژاد در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: از فروردین ماه امسال اردوهای تیم ملی به طور جدی و متوالی آغاز شد و تا زمان اعزام به ریو ۷ مرحله اردو را پشت سرگذاشتیم و تمرینات ما سخت و طاقت فرسا پیش رفت اما تعداد اردوها و فشار کار در بسکتبال با ویلچر نسبت به برخی رشته‌های دیگر از جمله والیبال نشسته به مراتب کمتر بود.
وی افزود: آنچه از تیم ملی در ریو دیدیم تقریبا همان چیزی بود که انتظار آن را داشتیم با این حال قطعا می‌توانستیم نتایج بهتری کسب کنیم و ما در اردوهای پیش از اعزام با حلقه‌هایی تمرین می‌کردیم که به طور کلی به حلقه مسابقات پارالمپیک تفاوت داشت و میزان تمرینات ما نیز به اندازه کافی نبود.
ملی پوش قمی بسکتبال با ویلچر گفت: از سوی دیگر سطح فنی تیم‌ها به گونه‌ای بود که توانمندی تاکتیکی ما پاسخگوی مقابله با آن تیم‌ها نبود البته ما بازیکنان بسیار خوبی در اختیار داشتیم و چند بازیکن ما لژیونر هستند و با وجود آن‌ها روی کسب عنوان پنجم یا ششم حساب کرده بودیم اما گاهی حساب و کتاب‌ها جور در نمی‌آید.
محمدنژاد بیان داشت: تیم ما در همه پارالمپیک‌های قبلی که حاضر بود از دور گروهی صعود کرد و این اولین پارالمپیکی بود که فرصت صعود را از دست دادیم به هر حال همه چیز تمام شده و باید به فکر آینده باشیم و امیدوارم این شروع حضور من در پارالمپیک‌ها باشد.
وی عنوان کرد: می‌خواهم حداقل در ۲ پارالمپیک دیگر حاضر باشم و بدون تردید در آن زمان تجربه بیشتری دارم و بهتر می‌توانم به تیم ملی کمک کنم و امسال نیز در بخش باشگاهی به عنوان بازیکن در خدمت تیم ایثار به عنوان قهرمان لیگ برتر کشور هستم و امیدوار به کسب سومین قهرمانی با ایثار قم هستم.
ملی پوش قمی بسکتبال با ویلچر تصریح کرد: مسئولان تا جایی که در توانشان بوده حمایت کردند اما می‌شد که شرایط تجلیل از این هم بهتر باشد به طوری که ما از ۸ شهر مختلف در تیم ملی حضور داشتیم و من می‌دانم که چه شرایطی در برنامه بدرقه سایر ملی پوشان ما وجود داشته است اما از مسئولان به ویژه رئیس هیئت ورزش‌های معلولان قم تشکر می‌کنم که هر چه در توان داشتند دریغ نکردند و همین باارزش است.