به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی فیلم «پرونده هاوانا»، مدتی پیش خبر عرضه فیلم سینمایی «پرونده هاوانا» در شبکه نمایش خانگی در حالی در رسانه ها منتشر شد که قریب به ۱۲ سال از تولید این فیلم می گذشت.
سرانجام شورای نمایش خانگی هفته گذشته مجوز عرضه این فیلم اجتماعی را صادر کرد اما «پرونده هاوانا» در تاریخی که پیش از این در رسانه ها اعلام شده بود عرضه نشد.
علیرضا رئیسیان کارگردان این فیلم متن شکواییه ای را در همین باره تنظیم کرده است که در زیر می خوانید:
«به کدام ملت است این!؟
به کدام دولت است این!؟
هنگامیکه رئیس محترم دولت تدبیر و امید دو روز پیش و در افتتاحیه نمایشگاه مطبوعات، در دفاع از آزادی بیان عنوان کردند که «نشکنید قلم ها را و بریده نکنید زبان ها را» با خودم فکر کردم که یک طرف این جملات معلوم است و آنها کسانی هستند که قلم و زبان و اندیشه را در اختیار هنر خود دارند ولی طرف دیگر که قلم را می شکند و زبان را می برد مجهول است!
تا دیروز که معاون نظارتی سازمان سینمایی بدون هیچ توضیحی پروانه نمایش مصوب شورای تحت مدیریت خود را لغو کردند فهمیدم آنکه تیغ بدست دارد کیست!
مدیری که در حصار خوش خدمتی، همچون آب خوردن حاصل زحمت و خون دل جمعی از فرهیخته گان سینما را توقیف کرده و خلاف تمام قوانین عمل می کند.
فیلم «پرونده هاوانا» با مضمونی هشداردهنده به نقش مخرب بیگانگان و همدستی مزدوران داخلی برای جلوگیری از پیشرفت علمی کشور در قالب داستانی جذاب می پردازد همان اتفاقی که بارها در کشور شاهد آن بودیم و اخرین نمونه آن ترور دانشمندان هسته ای مان بود.
این فیلم که محصول سال ١٣٨٣ است در جشنواره فیلم فجر نامزد دریافت دو سیمرغ شد و پروانه نمایش داخل و خارج گرفت. همچنین توسط بخش بین الملل بنیاد فارابی در قسمت مسابقه اصلی شش جشنواره جهانی حضور داشت و مورد استقبال بالای مخاطبان این کشورها قرار گرفت. سپس در دولت نهم مجدداً پروانه نمایش اخذ نمود و هفته پیش نیز پروانه نمایش خانگی آن بدون هیچ ممیزی تائید شد، دقت کنید: سه بار تائیدیه که آخرین آن در همین دولت تدبیر و امید صورت گرفته است ولی از نمایش آن جلوگیری بعمل آمد.
و حالا پرسش اینست که چه کسی تبر برداشته و قلم می شکند و خلاف آشکار در برابر اظهارات رئیس جمهور که بالاترین مقام اداری و اجرایی است را با افتخار انجام داده و رئیس سازمان سینمائی هم با لبخند، فقط نظاره گر است!
اگر اینگونه آثار در کشور و سینما کمتر ساخته می شوند یک دلیل بیشتر ندارد و آنهم حاصل رفتار سلیقه ای مدیران ناکارآمد است؛ و بجای این فیلم ها در مراکزی که باید به عرضه تولیدات فرهنگی-هنری ارزشمند کشور بپردازند پر شده از آثار سطحی که آمار فروش را برای ارائه بیلان کار به رؤسا و توجیه ممیزی کور آماده کند.
در سه سال گذشته چهار فیلم «رستاخیز»٬ «خانه پدری»٬ «عصبانی نیستم» و «پرونده هاوانا» که همه آنها دارای شاخصه های هنری و سینمایی می باشند بعد از گرفتن پروانه نمایش توقیف شده اند.
اینک از جناب دکتر صالحی٬ عمیقا خواهشمندم که به مساله عدم نمایش «پرونده هاوانا» پس از گرفتن پروانه نمایش رسیدگی نموده و برای روشن شدن اذهان نتیجه را اعلام نمایند.»