آراسته شدن به ایمان واقعی و عمل صالح، موجب دعای فرشتگان می شود

به گزارش خبرگزاری مهر، شیخ حسین انصاریان طی سخنانی در حسینیه آیت ‌الله شهید صدوقی یزد در دهه سوم صفر ۹۵ با اشاره به کسانی‌که دعایشان قطعاً مستجاب می‌شود، اظهار کرد: دعای چند نفر قطعاً مستجاب است که یکی، دعای فرشتگان پروردگار است. خداوند متعال در سوره مؤمن در آیات هفتم به بعد می‌فرماید: فرشتگان عرش و اطراف عرش، مردم مؤمن و مردمی که از آلودگی‌ها، ناپاکی‌ها و گناهان به حقیقت توبه کنند را دعا می‌کنند.

وی ادامه داد: چقدر سودمند است که انسان، خودش را با آراسته شدن به ایمان واقعی و عمل صالح، مورد دعای فرشتگان قرار بدهد. این یک سرمایه عظیم و پشتوانه مهمی برای انسان است که پیوسته، فرشتگان عرش و حول عرش برای انسان دعا کنند.

این استاد اخلاق حوزه علمیه قم اظهار کرد: اگر خواستید ببینید که فرشتگان، چه دعاهایی در حق مؤمن و تائب دارند، خودتان به آن آیات، با ترجمه‌های خوبی که برای قرآن فراهم شده است، مراجعه کنید. یکی از دعاهای مستجاب، دعای پدر و مادر است، البته لازم نیست پدر و مادر دعاگو در درجات بالای ایمانی باشند، هر پدری هر مادری از پیشگاه پروردگار برای اولادش، خیر و خوبی بخواهد، خداوند متعال دعایش را مستجاب می‌کند.

شیخ حسین انصاریان یادآور شد: عالِم کم‌نظیر روزگار صفویه، مرحوم ملا محمدتقی مجلسی(ره) که از چهره‌های درخشان علمی و عملی است، نقل می‌کنند که من یک شب در خلوت شب، حال مناجاتی با پروردگار مهربان عالم داشتم، بچه در گهواره در آن وقت سحر بیدار شد و شروع به گریه کردن کرد، من هم آنجا دیدم که حالم، حال دعاست و اگر الآن دعا کنم، پروردگار مهربان عالم، دعایم را قبول می‌کند، به پیشگاه مقدس او عرضه داشتم که خدایا این بچه را برای دینت، برای مردم و برای اسلام، مفید قرار بده، و با دعای پدر، این بچه، به علامه مجلسی(ره) – محمدباقر - تبدیل شد.

این مفسر برجسته قرآن کریم یادآور شد: علامه مجلسی، کسی است که در زمان حکومت فلسفه و حکمت در حوزه‌های شیعه، حوزه‌ها را به اهل بیت(ع) و به روایات اهل بیت(ع) هدایت کرد و اگر قیام علمی او نبود معلوم نبود که چه بلایی به سر حوزه‌های شیعه بیاید و معلوم نبود آثار اهل بیت(ع) چه بشود. این مرد الهی، دو کار بسیار بزرگ انجام داد، یکی نوشتن دو کتاب کم‌نظیر «مرآة العقول» که شاهکار علمی اوست و یکی کتاب «بحارالانوار»، که پنجاه و پنج هزار صفحه است.

وی تأکید کرد: شما همین امروز در خانه‌تان بنشینید و ده صفحه مطلب معمولی را با خودکار بنویسید اما آن را رها می‌کنید و می‌گویید مچم درد گرفت. کتاب «مرآة العقول» بیش از بیست هزار صفحه است. ایشان شصت و هشت کتاب دیگر هم دارد که این کتاب‌هایشان به زبان عربی است. بار دوم که در زمان خودش در حدود پانصد سال پیش یک کار واقعاً بی‌نظیر انجام داد، ترجمه کردن فرهنگ اهل بیت(ع) برای توده مردمی بود که از آن خبر نداشتند.

شیخ حسین انصاریان اظهار کرد: ایشان کتاب‌های «حیاة القلوب»، «عین‌الحیات»، «حق‌الیقین»،  و «جلاء‌العیون» را نوشت و فرهنگ اهل بیت(ع) را به خانه‌ها و بین مرد و زن برد و این خدمت در آن روزگار که همه عربی‌نویس بودند، خیلی کار بی‌نظیری بوده و به نظر من در آن زمان اصلاً شخصیت خودش را ملاحظه  نکرد که در بین مردم پخش کنند که این آدم، کتاب‌های معمولی می‌نویسد.

این استاد اخلاق حوزه علمیه قم یادآور شد: در گذشته، بزرگان دین‌مان منبر می‌رفتند، مرحوم شیخ طوسی(ره)، مرجع کم‌نظیری بوده و الآن هم که به نجف یا قم بروید، در تمام درس‌های خارج فقه، اسمشان را می‌شنوید، یعنی هزار و دویست سال است که شیخ طوسی نمرده و در کتاب‌ها، ذهن‌ها و در منبرهاست، ولی با آن عظمتش، منبر می‌رفته و منبرهایش را هم نوشته است. جالب این است که منبرهایی که برای مردم زمانش رفته را نوشته و به نام «امالی» در حدود نهصد صفحه چاپ شده است.

وی با اشاره به جایگاه علمی شیخ صدوق(ره) اظهار کرد: شیخ صدوق، سیصد جلد کتاب دارد، وی در حفظ آثار اهل بیت(ع) غوغا کرده و خیلی هم پُرکار بوده است ولی منبر می‌رفته و منبرهای خودش را نوشته است. حالا اگر چهار نفر بگویند وی روضه‌خوان است، نباید هدایتگری و رساندن آثار خدا و اهل بیت(ع) را به مردم تعطیل کنند که بگویند این آقا روضه‌خوان است.

این استاد اخلاق حوزه علمیه قم عنوان کرد: ما در حرم حضرت رضا(ع) یکی از زیارت‌هایی که می‌خوانیم این است «صلی الله علیک و علی روحک و بدنک صبرت و انت الصادق المصدق قتل الله من قتلک بالایدی و الالسن»، یعنی یابن الرسول الله، در این منطقه خراسان، زبان‌ها قاتل تو شد، الآن زبان را در زمان خودمان نمی‌بینیم و چقدر زبانی که خدا کوچک و کم‌حجم خلق کرده، دراز شده است.

شیخ حسین انصاریان با اشاره به جایگاه والای دعای پدر و مادر اظهار کرد: من همیشه به پدر و مادر خودم التماس می‌کردم و می‌گفتم من را دعا کنید، گاهی دوتایی گریه می‌کردند و می‌گفتند دعایت می‌کنیم، می‌گفتم دائم دعا کنید چون من با دین مردم، با فکر مردم، با عقل مردم، با دنیا و آخرت مردم سروکار دارم و اگر دعا نباشد، خرابکاری می‌کنم. اینقدر دعا  مهم است که پروردگار عالم می‌فرماید: آن کس که دعا نمی‌کند، یعنی در پیشگاه من گدایی نمی‌کند و تکبر دارد، که دست گداییش را دراز کند و از من چیزی بخواهد.

وی ادامه داد: خداوند در قرآن می‌فرماید: ترک کننده دعا اهل جهنم است. در قرآن کریم و در سوره غافر آمده است: «إِنَّ اَلَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبٰادَتِی»، عبادت در اینجا به معنی دعاست چون هر کار مثبتی عبادت است. من از زمان ولادتم تا مرگم گدا هستم، یعنی خدا من را گدا آفریده و من نباید از حالت گدایی بیرون بیایم و طبل استقلال بزنم، این درست نیست و این خلاف خلقتم است.

این استاد اخلاق حوزه علمیه قم با اشاره به مأموریت فرشتگان برای دعا به حال مردم عنوان کرد: فرشتگان مأموریت دارند که مخصوصاً فرشتگان عرش که مهمترین فرشتگان حق هستند به مردم مؤمن و به مردمی که توبه درست و حسابی دارند مثل حرّ دعا کنند، امام هشتم می‌فرماید: توبه، گاهی مسخره کردن خداست و توبه نیست، توبه حرّ هم ارزان تمام نشد.

شیخ حسین انصاریان با اشاره به اهمیت دعای دسته‌جمعی اظهار کرد: یک دعای مستجاب هم دعای دسته‌جمعی مردم مؤمن است، یک مشت مردم پاک، مال حلال‌خور، آدم حسابی، درست‌کار، اهل عمل، می‌آیند و در یک مجلس یا مسجدی جمع می‌شوند و همه با هم کمیل می‌خوانند و گریه می‌کنند، خیلی‌ چیزها در دعای کمیل از خداوند می‌خواهند. همین یک قطعه‌اش یعنی «قوّ علی خدمتک جوارحی و اشدد علی العزیمة جوانحی و هب لی الجدّ فی خشیتک و الدوام فی الاتصال بخدمتک، حتی اسرح الیک فی میادین السابقین و اسرع الیک فی البارزین و اشتاق الی قربک فی المشتاقین» اینها مستجاب می‌شود؛ چون خداوند دعای دسته‌جمعی را برنمی‌گرداند.

وی اظهار کرد: یک دعای مستجاب هم که دیگر استجابتش صددرصد است، دعای مظلوم بر ضد ظالم است، این هم از دعاهای یقیناً مستجاب است، کسی که قدرت دفاع ندارد و مالش را می‌خورند و حقش را پایمال می‌کنند، نهایتاً کارش به اینجا می‌رسد که دست به پیشگاه کلیددار هستی بلند کند، قلب بسوزد، اشک جاری شود و بگوید خدا ریشه‌ات را بکَند، این دعا مستجاب است، خدا وعده داده که این دعا را مستجاب کند.

شیخ حسین انصاریان در پایان گفت: یک دعای دیگر که قطعاً مستجاب می‌شود، دعای انبیای الهی است. همه این مقدمه را گفتم که به این نقطه برسم. حالا پیغمبر لازم نیست که همیشه در دنیا باشد، ایشان دعا را پشتوانه قرار داده و رفته است و دعایش جریان دارد ولی دعا برای یک روز یا برای زمان حیات خودش نبوده، بلکه دعا تا قیامت در جریان است.