بیرجند- «چُپَت» هنر آشنای نسل‌های دیروزی است که اکثر پدرها و پدربزرگ‌ها بانام و یاد آن خاطره‌های بسیار دارند.

به گزارش خبرنگار مهر، کفش بیرجندی هنری که روزگاری پیش شغل اغلب ساکنان منطقه و به‌عنوان اهرمی در چرخه اقتصادی موردتوجه بوده است امروز در آستانه فراموشی قرار گرفته است.

ارسی یا روسی با رویه و کف چرم، نیم ساق (پوزدار) برای استفاده کشاورزان، چپت برای استفاده چوپانان از جنس لاستیک، پاشنه فنجانی از جنس چوب با رویه چرم، کفش طبلک دار، ساغری (از جنس چرم گاو و نوک‌تیز با رویه گلابتون دوزی شده)، کفش گرجی (نوعی کفش چرمی قرمزرنگ)، گالش (از جنس جیر)، پاچوک (نوعی دمپایی که تخت آن چوبی بود)، چارق، گرگایی (کفش زنانه با رویه چرمی) و... ازجمله کفش‌های سنتی بیرجندی است.

پیشینه ساخت کفش‌های بیرجندی مربوط به سال ۱۳۰۰ هجری قمری است.