خبرگزاری مهر – گروه استان ها: شهرستان ریگان در شرق استان کرمان یکی از مناطق محروم استان است که طی سال های گذشته به شهرستان تبدیل شده اما متاسفانه مانند بسیاری دیگر از شهرستان های محروم استان کرمان طی یک دهه گذشته که این مناطق محروم به شهرستان تبدیل شده اند کمتر توسعه یافته است.
شهرستان ریگان هر چند نیاز به اعتبارات ویژه برای جبران محرومیت های ریشه ای دارد اما بیشتر نام شهرستان را یدک می کشد و در بسیاری موارد نیازمند حمایت و تامین اعتبار ویژه است.
بافت روستایی و عشایری این شهرستان و پراکندگی بالای جمعیت موجب شده است راه های روستایی این شهرستان از اهمیت ویژه ای برخوردار باشند، در حالیکه کمتر به توسعه این راه ها پرداخته شده است.
۱۶ درصد راه های مورد نیاز در ریگان احداث شده است
هر چند مسئولان راه و شهرسازی شهرستان با توجه به اعتبارات اختصاص یافته سعی در بهبود وضعیت داشته اند اما قرار گرفتن روستاها در مناطق صعب العبور و دور افتاده و حادثه خیز بودن منطقه موجب شده است بسیاری از این جاده های فرعی با مشکلات متعدد روبرو باشند و با بروز بارندگی و سیلاب و یا زمین لرزه مسدود شوند.
در کنار راه های روستایی، راه های عشایری دارای مشکلات بیشتری هستند این در حالی است که خشکسالی و کمبود منابع آبی و زیر ساخت های مختلف در سال های اخیر موجب شده بسیاری از این روستاها در معرض تخلیه قرار گیرند.
توسعه بیابان ها و ریزگردها و طوفان های مکرر شن بر مشکلات افزوده و ۱۶ روستا را از سکنه خالی کرده در چنین شرایطی عدم بهره مندی مردم از خدمات ابتدایی مانند راه می تواند زمینه مهاجرت بیشتر روستاییان را فراهم کند
توسعه بیابان ها و ریزگردها و طوفان های مکرر شن نیز بر مشکلات افزوده و ۱۶ روستا را از سکنه خالی کرده است در چنین شرایطی عدم بهره مندی مردم این روستاها از خدمات ابتدایی مانند راه های روستایی می تواند زمینه مهاجرت بیشتر روستاییان به شهرها را فراهم کند و بر مشکلات اضافه کند.
این شهرستان ۱۸۰ کیلومتر راه روستایی و ۵۸۰ کیلومتر راه شنی دارد که تردد در این جاده های به دلیل وجود روستاها بسیار زیاد است و اکثرا وسیله تردد در این جاده ها موتور سیکلت است.
آمار عجیب اینکه ریگان با ۳۰۲ آبادی اما از ظرفیت کامل راه سازی برخوردار نیست و در حالیکه در سایر شهرستان ها اکثر راههای مورد نیاز ساخته و یا در حال ساخت می باشند اما در این شهرستان تا ابتدای سال جاری تنها ۱۶ درصد راه های مورد نیاز ساخته شده اند.
عدم وجود راههای مناسب اما مردم برخی از روستاهای ریگان را به ابتکار وا داشته است و مردم به صورت خود جوش هر سه ماه یک بار دور هم جمع می شوند و با بیلک و کلنگ اقدام به تسطیح راهها و برداشتن سنگها از مسیر جاده ها روستایی می کنند.
محمد یکی از ساکنان روستای سبزه است که تنها ۴۰ کیلومتر با شهر ریگان فاصله دارد، وی یکی از همین روستاییان است که به همراه سایر مردم روستا با دست در حال بهسازی جاده روستا هستند.
چاره ای جز بهسازی راه با بیل و کلنگ نداریم
وی به خبرنگار مهر می گوید: از روی ناچاری خودمان هر سه ماه یک بار در طول سال دور هم جمع می شویم و با با وسایل ابتدایی اقدام به تسطیح راه می کنیم.
وی ادامه می دهد: این راه تنها مربوط به روستای سبزه نیست بلکه روستای گریچ و چندین آبادی دیگر نیز از همین جاده خاکی استفاده می کنند.
وی از مسئولان شهرستان و اداره راه و شهرسازی درخواست کرد حداقل یک تراکتور برای تسطیح این جاده در اختیار مردم قرار دهند تا جاده را از وجود سنگ های بزرگ و موانع و چاله هایی که بر اثر عبور و مرور و یا باران ایجاد می شود پاکسازی کند.
حداقل ۵۰۰ خانوار در این روستاها زندگی می کنند که به دلیل شرایط سخت منطقه بسیاری از جوان ها از روستاها مهاجرت کرده و یا قصد مهاجرت دارند
علی یکی دیگر از روستاییان است که می گوید: مردم ۱۶ روستا از این جاده خاکی استفاده می کند ما دیگر امیدی به آسفالت شدن این جاده نداریم لطفا فقط هر چند وقت یک بار یک خودرو راه سازی به این جاده بفرستند تا راه را باز کند زیرا روزانه هزاران نفر از این جاده رفت و آمد می کنند.
وی می گوید: حداقل ۵۰۰ خانوار در این روستاها زندگی می کنند که به دلیل شرایط سخت منطقه بسیاری از جوان ها از روستاها مهاجرت کرده و یا قصد مهاجرت دارند.
در میانه جاده چندین جوان در حال خارج کردن سنگی بزرگ از زمین هستند و بیل و کلنگ و دیلم تنها وسیله در دسترس این افراد است احمد یکی از همین جوانان است.
وی به خبرنگار مهر می گوید: اکثر روستاهای ریگان راه ارتباطی مناسبی ندارند و این مساله تنها به روستای سبزه مربوط نمی شود شما به هر جای شهرستان نگاه کنید اکثر راه ها خاکی و صعب العبور است و برخی از روستاهای عشایری و دور افتاده کلا راه دسترسی ندارند و مردم به دلیل شرایط خاص منطقه فقط از موتور استفاده می کنند که بتوانند با کمترین آسیب از جاده عبور کنند.
ریگان یکی از فقیر ترین شهرستان ها در بحث راه و زیر ساخت ها است
فرماندار ریگان نیز در گفتگو با مهر ضمن گلایه شدید از وضعیت راه های روستایی شهرستان ریگان افزود: شاخص احداث جاده در استان در اکثر شهرستان ها بین ۷۰ تا ۱۰۰ درصد است اما در ریگان این آمار باور نکردنی و فقط ۱۶ درصد است.
امین باقری افزود: شهرستان ریگان در زمینه شاخص وجود راه ها یکی از ضعیفترین شهرستان های استان کرمان و یا شاید کشور است و برای جبران این مساله باید اعتبار مورد نیاز به شهرستان اختصاص یابد تا بتوانیم محرومیت شدیدی که از گذشته به جای مانده را رفع کنیم.
شهرستانی که یک ششم راه هایش آسفالت است
باقری ادامه داد: در شهرستان ۶۲۵ کیلومتر راه وجود دارد که از این میزان تنها ۱۴۸ کیلومتر آسفالته و بقیه شنی و یا خاکی است.
وی افزود: جاده سبزه به ریگان نیز حدود ۴۸ کیلومتر راه است که از ابتدای حضورم در شهرستان با پیگیری های صورت گرفته ۱۲ کیلومتر آسفالت شده است و ۷ کیلومتر نیز در حال زیر سازی است و در این بخش از جاده که دچار مشکل شده است حدود ۶۰۰ متر از جاده همیشه در معرض سیلاب قرار می گیرد و خسارت هایی را ایجاد می کند.
جاده سبزه به ریگان نیز حدود ۴۸ کیلومتر راه است که از ابتدای حضورم در شهرستان با پیگیری های صورت گرفته ۱۲ کیلومتر آسفالت شده است و ۷ کیلومتر نیز در حال زیرسازی است
وی گفت: پس از هر بار تخریب جاده اقدام به تیغ زنی می کنیم اما اهالی نیز با مشارکت و خودیاری در برخی مواقع مشکلات را کاهش می دهند.
وی ادامه داد: ۷۰ درصد شهرستان ریگان بیابانی و ۳۰ درصد کوهستانی است و جالب این است که در بخش کوهستانی هیچ گونه جاده آسفاتی وجود ندارد و جاده ها بسیار نامناسب است.
فرماندار ریگان تاکید کرد که با اعتبارات فعلی که به شهرستان اختصاص می یابد نمی توان مشکل را رفع کرد بلکه باید با توجه به اوضاع شهرستان و عقب ماندگی در بحث زیر ساخت ها اعتبار ویژه ای به شهرستان اختصاص یابد در غیر این صورت هیچ گاه نمی توان انتظار رفع مشکلات در کوتاه مدت را داشت.
وی گفت: زیر ساخت ها در شهرستان باید توسعه یابد و یکی از این مولفه ها جاده و راه دسترسی است.
وی ادامه داد: هم اکنون با پیگیری های صورت گرفته در احداث جاده ای از جاسک به سمت ریگان هستی م که می تواند در توسعه شهرستان بسیار تاثیر گذار باشد و شرق استان کرمان را به هرمزگان متصل کند
شهرستان ریگان در حالی نام شهرستان دارد که سال ها طعم محرومیت بسیار شدید را کشیده است و از بسیاری از امکاناتی که سایر شهرستان ها در استان بهره مند هستند محروم مانده است و توسعه این منطقه به تجدید نظر جدی در خصوص تخصیص اعتبارهای استان نیاز دارد.