به گزارش خبرگزاری مهر، پس از برگزاری آزمون استخدامی شرکت راه آهن جمهوری اسلامی، نامه اعتراضی تعدادی از شرکت کنندگان در این آزمون نسبت به نحوه پذیرش و بی عدالتی های رخ داده در آن، به این خبرگزاری ارسال شد. البته تعدادی از رسانه ها هم نسبت به انتشار جزییات اعتراضات اقدام کردند اما به نظر می رسد که شرکت راه آهن جمهوری اسلامی، نمی خواهد در جایگاه پاسخگو حاضر شود و به سوال ها و ابهامات این شرکت کنندگان پاسخ دهد.
بر اساس شواهد به نظر می‌رسد در بررسی و اعلام نتایج این آزمون خطایی رخ داده باشد اما پیگیری‌های یکی از شرکت‌کنندگان در آزمون برای اطلاع از دلایل مردود شدن به نتیجه نرسیده است. سوال اینجاست که چطور ممکن است دریک سیستم که به دلیل خطای انسانی واگن از ریل خارج می شود، در اعلام نتایج آزمون آن توسط یک فرد خطای انسانی وجود نداشته باشد؟
خبرگزاری مهر، متن نامه اعتراضی یکی از این شرکت کنندگان را منتشر می کند و در انتظار پاسخگویی مسئولان ذیربط به این اعتراضات است. مشخصات این شرکت کننده در خبرگزاری مهر محفوظ است.
با سلام و احترام
بنده از پرسنل خانم فعال در بخش پیمانکاری راه آهن تهران هستم که با مدرک لیسانس صنایع به مدت ۵ سال در این شرکت صادقانه خدمت نموده ام. برای استخدام در شرکت راه آهن در آزمون قابلیت سازی (۳) شرکت کردم و در مرحله اول و دوم قبول شدم که این دو مرحله آزمون به صورت انفرادی بود و شامل تست روانشناسی و هوش و استعداد بود.
مرحله سوم به صورت کار گروهی در ۲ روز در ساختمان مرکزی راه آهن در عباس آباد برگزار شد. در تمام مدت از فعالیت گروه ها که ۶ نفره بودند فیلم برداری شد تا پس از آن ممتحن آن را باز بینی کند و نتایج را اعلام کند. در آن دو روز، در گروه ۶ نفره، ما سازه و گزارش و نقاشی وتئاتر و ... بر اساس برنامه آزمون انجام دادیم. ممتحن اذعان داشت که سازه گروه ما عالی است و جزو بهترین گروه های روز برگزاری بودیم. گروه ما شامل ۶ نفر به قرار زیر بود:
آقای. ع لیسانس مکانیک –پیمانکارشرکتی –تهران
خانم. ن لیسانس صنایع – پیمانکار شرکتی – تهران
خانم. ر لیسانس MBA –پیمانکار شرکتی –تهران
خانم. ث لیسانس صنایع –داوطلب آزاد –تهران
خانم. ت. لیسانس صنایع –داوطلب آزاد – همدان
و بنده خانم. ش لیسانس صنایع –پیمانکار شرکتی –تهران
اما در روز اعلام نتایج همه این دوستان پذیرفته شدند و فقط من قبول نشدم و به مرحله مصاحبه راه نیافتم. در پی پاسخ به ابهام ذهنی خودم به مسئول اتاق فکر راه آهن مرکزی تهران تماس گرفتم و خواهش کردم تا نمره من را به من اعلام کنند که چرا قبول نشده ام و آیا امکان بازنگری و اعتراض هست چون ممکن است خطای انسانی رخ داده باشد؟
ایشان اعلام داشتند به هیچ عنوان امکان ندارد، نه اعلام نمرات، نه اعتراض، نه بازنگری و در سیستم اعلام نتایج، خطای انسانی امکان ندارد که رخ دهد.
ایشان با لحنی تمسخر آمیز و نامید کننده به بنده گفتند : به هرجا که تمایل دارم نامه اعتراض بزنم، بیت رهبری یا ریاست جمهوری و... اما در نهایت نامه به اتاق فکر ارجاع داده می شود که آن هم بی نتیجه و بدون جواب باقی می ماند.
با معاونت منابع انسانی و امور کارکنان واقع درساختمان نوری تهران صحبت کردم. ، ایشان فرمودند سابق بر این که متولی این سری آزمونها ایشان بودند، کاملا روشن به داوطلبان پاسخگو بوده اند اما اخیرا که این آزمون مرحله ۳ استخدامی متولی آن مدیران ارشد و اتاق فکر هستند روشنگری و پاسخگویی به داوطلبان وجود ندارد و دلیل آن پنهان کاری ها نیز مشخص نیست.
با دفتر معاون وزیر محترم در حوزه ریلی تماس گرفتم، مسئول دفتر ایشان اظهار داشتند که معاون وزیر به هیچ عنوان به مسایل پس از آزمون پاسخ گو نیستند و برای پاسخگویی مشاور خود را مامور کرده اند تا به ارباب رجوع پاسخگو باشند.
با مشاور آقای تقی زاده در امور آزمون استخدامی صحبت کردم، ایشان هم فرمودند که به هیچ عنوان امکان اعلام نمرات و اعتراض یا بازنگری فیلم و نتایج وجود ندارد و خطای انسانی یا تقلب و یا هر چیز دیگری امکان ندارد رخ داده باشد. ایشان فرمودند که هیچ مخاطب خاصی را نمی توانند معرفی کنند تا من نامه اعتراض خود را برای بررسی به آن مقام بنویسم و اینکه فرمودند شاید بر اساس شهر مورد تقاضا یا رشته و پست مورد تقاضا من از بین هم گروهی های خودم شانس ورود به مرحله مصاحبه نهایی را از دست داده ام.
ایشان بنده را برای راهنمایی به مشاور خود ارتباط دادند که مشاور ایشان هم مجدد فرمودند امکان اعلام نمره به من و ارسال نامه اعتراض وجود ندارد و اگر هم نامه اعتراض بنویسم باز به اتاق فکر ارجاع داده می شود و مسئول ریاست اتاق هم به هیچ عنوان از موضع خود کوتاه نمی آیند، گفتند خانم محترم بهتر است وارد پروسه ای نشوید که نتیجه اش از قبل معلوم است.
ابهامی که من دارم این است و به دنبال نتیجه و پاسخ آن هستم.
چطور ممکن است در یک سازمان یا بهتر بگویم یک ارگان بزرگ با صدها هزار پرسنل بنام راه آهن آن هم در پایتخت کشور هیچ نهاد مرتبطی پاسخگو نباشد؟
چطور ممکن است و با چه اطمینانی مسئولان اتاق فکر راه آهن از ریاست (معاون وزیر در حوزه ریلی) آن تا کارکنان آن چنان قاطع ابراز کنند که اگر نامه از هر مقام بالا دستی هم بیاورم در نهایت پاسخ و رسیدگی و نتیجه مفیدی در پی نخواهد داشت؟
چطور ممکن است بنده با ۵ سال سابقه خدمت در داخل سازمان به عنوان پیمانکار نادیده گرفته شوم و یک داوطلب آزادکه اولویتی ندارد به مرحله مصاحبه راه یابد؟
مگر نه اینکه در اکثر موارد در ارگانهای دولتی اولویت با افراد داخل سازمان است، پس چطور ممکن است یک داوطلب آزادکه هر دو تهرانی هستیم هر دو لیسانس صنایع هستیم و هر دو برای یک پست تقاضا داده ایم و هر دو خانم، داوطلب آزاد نسبت به من که سابقه خدمت در داخل دارم، کتاب در حوزه ریلی تالیف کرده ام و سال ها خدمت صادقانه داشته ام ارجحیت داشته باشد؟ در حالیکه ماحصل کار ۶ نفر ما یک چیز بود :یک گزارش، یک تئاتر، یک ترجمه، یک سازه.
آیا درخواست رسیدگی و حصول و اعلام نتیجه درخواست بزرگی است؟
آیا مسئولان امر وظیفه پاسخگویی روشن و صریح را ندارند؟
ایا از قبل جواب صدها جوان که در مراحل آزمون در سال ۹۴ و ۹۳ معترض شدند، داده شده است؟