به گزارش خبرنگار مهر، دومین اجرای برج آزادی در اولین روز از جشنواره سی و دوم موسیقی فجر به اجرای کنسرت «کاوه آفاق» و گروهش اختصاص داشت که با کمی تاخیر ساعت ۲۲ آغاز شد.
کاوه آفاق که به تازگی برای انتشار آلبوم خود «با قرص ها می رقصد» مجوز دریافت کرده و اولین کنسرت خود را پیش از این اوایل سال ۹۵ اجرا کرد، در چندین بخش از اجرای خود نتوانست خوشحالی خود را از «مجوزدار» شدن پنهان کند و از مسئولان بابت اعطای مجوز آلبوم و کنسرت تشکر کرد.
کنسرت او در حالی پس از کشیده شدن پرده های آبی سالن و با اجرای نخستین قطعه اجرا شد که روی صحنه گیتارهای برقی و درام خودنمایی می کرد. بیشتر حاضران در سالن منتظر بودند او قطعات «اتاق آبی» و «شال» را بخواند و نام این دو قطعه بارها و بارها حتی پس از اجرایشان برای دوباره اجرا شدن از میان جمعیتی که سالن را پر کرده بودند و در بسیاری مواقع با خواننده همراه می شدند، به گوش می رسید. اجرای کاوه آفاق با همصدایی مخاطبان در قطعاتی که پیش از این از گروه منتشر شده بود، همراه بود و خصوصا قطعه «شال» با همصدایی بیشتر به گوش رسید.
کاوه آفاق که روی آستین لباسش سه رنگ پرچم ایران به چشم می خورد در میان هر قطعه شور و هیجان خود را با مخاطبانش درمیان می‌گذاشت و مخاطبان را به کنسرت بعدی خود دعوت می کرد.
در برج آزادی بر خلاف کنسرت های گروه پاپ خبری از نئون های رنگی و عینک های رنگی که مردم برای آوردن شور و هیجان به سالن ها خریداری می کنند و در هوا تکان می دهند نبود و تنها تشویق و همصدا شدن با خواننده حامل پیام شوق مردم از حضور در کنسرت خواننده محبوبشان بود.
کاوه آفاق در این اجرا قطعاتی چون «شال»، «بدرود»، «فلوکستین»، «ایران» و «همهمه» را به همراه تعدادی از قطعات آلبوم «با قرص ها می رقصد» اجرا کرد و در پایان نیز به اصرار مخاطبان باز روی صحنه ماند و دو قطعه دیگر را خواند. در میان جمعیت ابوالحسن داوودی که آفاق تیتراژ آخرین فیلم او یعنی «رخ دیوانه» را خوانده بود دیده می شد.
کاوه آفاق در پایان در حالیکه بیان می کرد دلش نمی خواهد تماشاگران را ترک کند سالن را به همراه گروه خود ترک کرد.
احمد نورانی یکی از طرفداران کاوه آفاق پس از پایان اجرا در حالیکه هنوز در فضای پر شور کنسرت بود به خبرنگار مهر گفت: موسیقی راک را بیشتر از پاپ دوست دارم. کاوه آفاق را هم دوست دارم چون ترانه های متفاوتی اجرا می کند. من هم از موسیقی کارهایش خوشم می آید هم از متن هایی که می خواند. البته چند قطعه دیگر بود که دوست داشتم بشنوم که متاسفانه اجرا نشد.
بهرام ستاری یکی دیگر از حاضران در سالن نیز درباره اجرا گفت: گرچه نزدیک به ۱۵ ترانه اجرا شد اما حس می کنم خیلی کمتر از کنسرت هایی که در طول سال برگزار می شود در جشنواره موسیقی خوانندگان قطعات خود را اجرا می کنند و شاید حتی با کیفیت کمتر. البته من راضی هستم چون کاوه آفاق را دوست دارم و تازه هم مجوز گرفته است. اجرای خوبی هم روی صحنه دارد و می تواند با مخاطب ارتباط برقرار کند.
سحر ریاستی نیز نظر خود را درباره کنسرت کاوه آفاق اینگونه بیان کرد: اگر ده بار هم قطعه «شال» را اجرا می کرد باز هم می شنیدم. من بخش موسیقی تلفیقی را در جشنواره بیشتر از هر بخش دیگری دوست دارم. این بخش در میان کنسرت هایی که در طول سال برگزار می شود گم می شود. خوب است یک بخش جدایی در جشنواره به این بخش اختصاص داده اند اما به نظرم صدای این سازها که عموما الکترونیکی است برای این سالن زیاد است.
عکس کنار خبر از مرضیه موسوی است.