به گزارش خبرنگار مهر، بومی سازی خطوط ریلی کشور از دیگر مباحثی است که توسط محققان ایرانی مورد توجه قرار گرفته تا بدین واسطه از واردات تجهیزات فناورانه این خطوط به کشور جلوگیری شود و بر اساس نیاز طراحی شوند.
از این رو محققان دانشگاه علم و صنعت در صدد آمدند تا بومی سازی قطار سریع السیر را در قالب یک طرح کلان ملی در پیش بگیرند تا در این راستا ایران نیز به جمع تولید کنندکان خطوط ریلی بپیوندد. این طرح کلان ملی از سوی شورایعالی علوم، تحقیقات و فناوری به تصویب رسیده است.
دستیابی به تولید دانش فنی برای ایجاد و توسعه حمل و نقل ریلی سریع السیر در کشور، طراحی خط و زیرساختهای ریلی، طراحی و ساخت ناوگان سریع السیر ملی با سرعت بالای ۳۵۰ کیلومتر در ساعت، طراحی و نظارت بر اجرای خط پایلوت ۱۵۰کیلومتری از جمله اهداف این پروژه عظیم است.
همچنین از منافع این پروژه می توان به توسعه حمل و نقل سریع در بین کلان شهرها و شهرکهای اقماری و نتیجتاً امکان خروج محل سکونت از کلان شهرها به شهرکهای اقماری، کاهش بیش از ۸۰درصد خسارات مالی و جانی حوادث در مقایسه با حمل و نقل جاده ای، صرفه جویی در زمان به جهت حمل کالا و مسافر، حمل مسافر معادل با حمل و نقل هوایی و حمل بار ۲۰۰درصد سریعتر از حمل و نقل جاده ای، کاهش اثرات مخرب زیست محیطی و آلودگی هوا و محیط زیست تا۵۰ درصد، صرفه جویی در انرژی (کاهش میزان مصرف انرژی به ازای حمل و نقل بار و مسافر در هر کیلومتر بین (۳۰-۵۰) درصد است) اشاره کرد.
این طرح با هدف رسیدن کشور به توانمندی راه اندازی قطار پر سرعت مطرح شده و یک مجموعه سخت افزاری و نرم افزاری به شمار می رود که قرار است در نهایت بتواند مجوز بین المللی خود را با قرار گرفتن بر خط حاصل کند و مورد استفاده در کشور قرار گیرد.
دکتر محمد حسن بازیار، مدیر طرح ایجاد فناوری سامانه حمل و نقل سریع ریلی در دانشگاه علم و صنعت در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: در حال حاضر این طرح کلان انجام می شود ولی با سرعت مورد نظر نیست زیرا بودجه برای آن وجود ندارد.
وی با بیان اینکه آنچه که از جانب کارفرما باید حمایت مالی شود مدتی است که متوقف شده و حمایت نمی شود، افزود: کندی حرکت این طرح کلان به دلیل عدم حمایت هاست.
بازیار با تاکید بر اینکه شورای عالی علوم تحقیقات و فناوری زمانی از پروژه حمایت می کند که پای سازمان بهره بردار به میان آید، اظهار داشت: اکنون هم سازمان بهره بردار درگیر مسائل نمی شود.
وی با بیان اینکه پروژه های طولانی مدت توسط دولت حمایت نمی شود، عنوان کرد: به همین دلیل است که به مشکل بر خورده ایم.
طرح چینی حمایت می شود اما طرح ملی نه
بازیار خاطر نشان کرد: در حال حاضر طرحی به عنوان بهره برداری از پروژه تهران اصفهان از سوی دولت که با همکاری شرکت ها، مشاوران و پیمانکاران چینی است حمایت می شود؛ ولی این پروژه ملی که با عنوان بومی سازی ساخت قطار آغاز شده است مورد حمایت قرار نمی گیرد.
مجری این طرح کلان ملی تاکید داشت: در طرح کلان طراحی و ساخت قطار سریع السیر در صدد هستیم که این فناوری را در کشور بومی سازی کنیم در صورتیکه دولت به دنبال این نیست. در واقع پروژه های این چنینی که بیش از ۵ سال به طول می انجامد در اولویت دولت نیست به همین دلیل هزینه ای برای آن در نظر نمی گیرند.
به گفته وی، کل مجموعه وزارت راه و مسکن و شاخه های مربوط به آن می توانند از این طرح حمایت کنند.
وی در خصوص پیشرفت این گفت: تا کنون تنها هشت درصد پیشرفت داشته ایم در صورتیکه تنها یک درصد بودجه به ما تعلق گرفته است؛ به طور کلی میزان بودجه ای که در اختیار طرح باید قرار می گرفت برابر با ۱۰۰میلیون دلار و ۳۰ میلیارد تومان بوده است.
وی اظهار داشت: قطعا طراحی و ساخت قطار سریع السیر، نیاز کشور است؛ اکنون دولت حمایت نمی کند ولی روزی خواهد رسید که به شدت نیاز خواهد بود. زیرا حداقل تا ۵ سال دیگر مانند همه کشورهای همسایه مجبور هستیم از خطوط قطار پر سرعت استفاده کنیم.
دولتها فقط ۴ سال آینده خود را می بینند
وی تاکید کرد: دولتها فقط تا ۴ سال آینده خود را می بینند و همواره تاکید دارند که چرا روی این طرح ها با بازده طولانی مدت سرمایه گذاری کنیم؛ مشخص نیست که تا ۱۰ سال دیگر این دولت باشد یا نباشد، البته این مربوط به این دولت و آن دولت نیست و همه دولت ها همین عقیده را دارند.
به گفته وی، دولت علاقمند به سرمایه گذاری روی طرح هایی است که بازده کمتر از ۴ سال داشته باشند تا بتوانند خودشان در همان دولت افتتاح و رونمایی کنند. این مشکل به عنوان بزرگترین مشکل پروژه های کلان هر ۴ سال یکبار تکرار می شود و ما اظهار تاسف می کنیم که دولت ها چنین اندیشه ای دارند.
به گفته وی، این پروژه ها در یک سال ثمر نمی دهد و اگر بخواهند در یک سال نتیجه بدهند دیگر کلان نیستند.
وی با تاکید بر اینکه امیدواریم به روزی برسیم که کارخانه داخلی داشته باشیم، اظهار داشت: همواره دولت ها اهمیتی نمی دهند و اولویت آنها نیست که از طرح های کلان و بزرگ حمایت کنند.
بازیار خاطر نشان کرد: دولت ها در خصوص طرح های کلان می گویند با بخش خصوصی تعامل داشته باشید اما بخش خصوصی به هیچ عنوان در توسعه زیر ساخت وارد نمی شوند.
به گفته وی، ما در صدد بودیم که این فناوری را در کشور بومی سازی کرده و شرکت های کوچک سازنده را درگیر کنیم. در حال حاضر طرح ساخت قطار ایرانی با سرعت بالای ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت، به کندی پیش می رود.
بازیار امنیت و آسودگی خاطر را از مزیت های قطار سریع السیر ایرانی دانست و اذعان داشت: قطار پرسرعت استاندارد باید بتواند در کاهش آلودگی، کاهش تصادفات به شهرهای کشور را به ارمغان آورد.
مجری این طرح کلان خاطر نشان کرد: اگر ما این فضا را حل بکنیم که منافع ملی کشور را بر منافع کوتاه مدت خود، ارجحیت دهیم خواهیم دید که جهت تصمیم گیری ها خیلی عوض می شود. هنوز روی منافع ملی خیلی شناخت نداریم و در اولویت اول هم نیستند.