کامبیز درمبخش از اعضای شورای هنری نهمین جشنواره تجسمی فجر درباره کیفیت آثار این دوره از جشنواره به خبرنگار مهر گفت: همانطور که می دانید هر نمایشگاه و بی ینالی شدت و ضعف دارد. ما وظیفه داشتیم بهترین کارها را انتخاب کنیم اما بنای کارمان بر اساس واقعیت های موجود بود.
وی ادامه داد: موزه هنرهای معاصر مکان بسیار با ارزشی برای نمایش آثار این دوره جشنواره تجسمی فجر بود اما مشکل اساسی ما در انتخاب آثار این بود که نزدیک به ۶ هزار اثر به دبیرخانه رسید و در مرحله اول به ما گفتند از این میان تنها سیصد اثر انتخاب کنید که همان هم بسیار تعدیل شد. این کم شدن آثار به دلیل این بود که موزه ظرفیت محدودی برای نمایش آثار دارد و شخصا معتقدم به همین دلیل برخی کارهای خوب در این میان قربانی شد چون جا کم بود و کسانی بودند که کارهایشان می توانست در نمایشگاه حضور داشته باشد. این یک مشکل اساسی است که ما یک گالری ملی برای نمایش آثار تجسمی نداریم.
این پیشکسوت کارتونیست بیان کرد: موزه هنرهای معاصر با الزامات چند دهه پیش ساخته شده است و جوابگوی نیازهای امروز نیست. باید دولت و سازمان ها با هم همت کنند و مکان درخوری برای نمایش آثار هنرهای تجسمی در ابعاد وسیع بسازند. در هر کشوری شما بروید به وفور از این موزه ها و گالری های ملی می بینید و ما هنوز به مکان های قدیمی سر و دستی می کشیم و از آنها استفاده می کنیم.
درمبخش اظهار کرد: ما ۱۱ نفر در هیات انتخاب بودیم که بسیار رفتیم و آمدیم تا در نهایت سعی کنیم حق به حق دار برسد که البته این هم یک امر نسبی است. در هیچ بی ینال و نمایشگاهی نمی شود آنطور که دلمان می خواهد صد در صد پیش برویم.
وی درباره میان رشته ای برگزار شدن جشنواره تجسمی فجر نیز گفت: در دنیا نیومدیا یک شروعی برای هنر جدید است و ایرانی ها نمی توانند از این جریان جدا باشند. جوان های ما به علت اینکه با رسانه های الکترونیکی در ارتباط هستند با این مدیا بسیار آشنا هستند و تحت تاثیر آن قرار گرفته اند و هنر آینده نیز در همین مسیر حرکت می کند و ما باید دیدن این جریان را از جایی آغاز کنیم.
عضو شواری هنری نهمین جشنواره تجسمی فجر در انتها بیان کرد: ما در اول راه تجربه نیومدیا هستیم و امیدوارم در همه موارد پیشرفت داشته باشیم و در این عرصه هم پیشرفت کنیم. خوشبختانه جوان های با استعداد زیادی داریم اما نکته مهم این است که جوان نمی تواند خودش همه امکانات را فراهم کند. او نمی‌تواند هم متریال کارش را تهیه کند، هم کارگاه تاسیس کند و هم دنبال گالری باشد. در واقع سرمایه داران بخش خصوصی و بانک ها باید به کمک اقتصاد هنر بیایند.