سیامک پیربابایی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به وضعیت وخیم بخش خصوصی اظهار داشت: در شرایطی که همه دنیا سالها است مسیر کوچک سازی بدنه دولت را طی کرده و در حال تلاش برای توسعه روزافزون بخش خصوصی هستند، متاسفانه در کشور ما هنوز دولت ها نمی خواهند دست از تصدی گری امور برداشته و وظیفه اصلی خود را بر مدار سیاستگذاری، نظارت و تعیین اهداف راهبردی تعریف کنند.
وی ادامه داد: این موضوع در کشور ما به این دولت یا آن دولت بازنمی گردد، بلکه به نظر می رسد در تمام چند دهه اخیر، همه دولت ها در کشور، بخش خصوصی را رقیب خود پنداشته اند و علی رغم ابلاغیه مقام معظم رهبری، حاضر به رسمیت بخشیدن به جایگاه بخش خصوصی نیستند.
به گفته پیربابایی، این موضوع به گونه ای پیش رفته است که دولت ها تمام تلاش خود را بر محو یا بی اثرکردن فعالیت این بنگاه ها متمرکز کرده اند؛ به طوری که باید از آن، به عنوان نسل کشی، انقراض یا عقیم سازی بخش خصوصی نام برده شود.
پیربابایی اضافه کرد: دنیای حریص به توسعه، در دهه های گذشته با تمام وجود تجربه کرده که بروکراسی درهم پیچیده دولتی، در بهترین حالت ممکن، تنها می تواند دغدغه معاش روزانه کارمندان خویش را پیش ببرد و ناخواسته به جای اینکه به دنبال سبک کردن کارها و تسهیل امور باشد، حفظ کرسی ها، سمت ها، اختیارات، حق امضاءها و در یک کلمه حفظ هویت اداری و منافع وابسته به آن، در اولویت نگرش ها و عملکردها قرار می گیرد.
عضو هیات رئیسه فدراسیون واردات ادامه داد: صاحبنظران اقتصادی در جهان توسعه یافته به این نتیجه رسیده اند که علیرغم بازده پایین بخش دولتی، عطش آن ها برای بلعیدن تمام درآمدها و دارایی های کشورها پایان ناپذیر است و سیراب شدن این حجم کارمند، هیچ گاه تمامی نخواهد داشت؛ به همین جهت به دنبال کوچک کردن دولت ها و سپردن امور اجرایی به بخش خصوصی برآمده اند؛ ضمن اینکه نوآوری، انعطاف پذیری و فرصت سازی بخش خصوصی، می تواند ارزش افزوده بیشتری برای اقتصاد فراهم کند.
پیربابایی ادامه داد: حال با وجود چنین عقبه و نگرشی که دولت ها چشم دیدن بخش خصوصی را در ایران ندارند، دولت به دلیل کاهش درآمدهای نفتی، امروز به دنبال تامین هزینه های خود از طریق اخذ مالیاتی و عوارض گمرکی از بخش خصوصی است؛ یعنی بخش خصوصی عقیم شده و اسیر در گرداب بروکراسی کند اداری، باید جبران کننده کاهش درآمدهای دولت باشد.
به گفته پیربابایی، نامهربانی بخش دولتی تا جایی است که وقتی هیات های تجاری کشورهای صنعتی به ایران سفر می کنند، شرکت های دولتی و نیمه دولتی به دنبال خوشه چینی از دیدارهای تجاری هستند و فرصتی برای عرض اندام به فعالان بخش خصوصی داده نمی شود؛ ولی وقتی صحبت از تامین هزینه های دولت اعم اخذ مالیات و گمرک به میان می آید، نگاه ها متوجه بخش خصوصی شناسنامه دار و رسمی می شود.
وی اضافه کرد: تاخیر در پرداخت مطالبات بخش خصوصی از سوی دولت و همچنین نوع برخورد انعطاف ناپذیر و یک سویه سازمان هایی نظیر تامین اجتماعی هم، سرعت فرسایش بخش خصوصی را دوچندان کرده و رمق بنگاه های اقتصادی را کشیده است.
پیربابایی ادامه داد: این فشار غیرقابل توصیف از سوی بخش دولتی و نیمه دولتی، در شرایطی است که بر اساس آمار رسمی، درصد قابل توجهی از بنگاه های خصوصی، در شرایط رکود اقتصادی فعلی و به دنبال مشکلات ناشی از دوره تحریم و نوسانات ارز، دچار تعطیلی، ورشکستگی یا کاهش طرفیت تولید و تجارت شده اند.
عضو هیات رئیسه فدراسیون واردات در پایان تاکید کرد: احساس بخش خصوصی این است که یک سناریوی منسجم برای عقیم سازی بخش خصوصی در کشور جریان دارد و بوی نسل کشی تمام عیاری به مشام می رسد که به دنبال فراهم کردن شرایط بای ایجاد یک بخش خصوصی فرمایشی و نمایشی است و توقع ما از دولت یازدهم این است که با یک حرکت نوید بخش و امید آفرین، بر این گمانه زنی ها، مهر ابطال بزند.