محمد مهدی نژاد نوری در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: طرح های کلان ملی نیازمند شروط سازنده و پیشبرنده بودند اما اکنون شروط محدود کننده برای این طرح ها اعمال شده و همین امر موجب شد تا وضعیت این طرح ها به ضعف و کاهش برسد.
وی افزود: در سه سال گذشته درخصوص طرح های کلان ملی پیش داوری و ذهنیت غلطی شکل گرفت که این طرح ها کارشناسانه نبودند و با دیدگاه منافع گروهی تدوین شده اند که این دیدگاه ضربه بزرگی به طرح های کلان ملی وارد کرد.
معاون سابق پژوهشی وزارت علوم خاطرنشان کرد: این دیدگاه ها موجب شد تا شتاب حرکت این طرح ها کاهش یابد و بنابراین انگیزه افراد فعال در این پروژه ها نیز کاهش یافته است.
مهدی نژاد گفت: موضع گیری ها و وقفه ای که در روند اجرای طرح های کلان ملی صورت گرفت موجب شد تا مجلس و دولت نیز به این موضوع بی تفاوت شوند و منابع کمتری به طرح های کلان ملی اختصاص یابد.
وی عنوان کرد: به طور حتم کاهش منابع موجب رکود بیشتر طرح های کلان ملی خواهد شد.
معاون سابق پژوهشی وزارت علوم تاکید کرد: اکنون مطرح شده است که طرح های کلان ملی باید دارای متقاضی باشند و بخشی از هزینه طرح ها نیز از سوی دستگاه های متقاضی تامین شود که با شرایط اقتصادی فعلی بسیاری از دستگاه های اجرایی قادر به تامین منابع لازم نیستند.
مهدی نژاد گفت: باید سیاستی در نظر گرفته می شد تا در ابتدا دولت ریسک فعالیت در پروژه های تحقیقاتی را می پذیرفت و پس از آن دستگاه های اجرایی و بخش خصوصی وارد این عرصه می شدند.
وی اظهار داشت: هنوز به مرحله ای نرسیده ایم که زیست بوم لازم برای ورود بخش خصوصی به امر پژوهش و فناوری در کشور وجود داشته باشد بنابراین باید دولت زیرساخت های لازم را برای این امر با پیگیری طرح های کلان ملی فراهم می کرد.
معاون سابق پژوهشی وزارت علوم خاطرنشان کرد: زمانی که ادامه فعالیت طرح های کلان ملی منوط به یافتن دستگاه متقاضی شد بسیاری از طرح ها ریزش کرد چراکه بسیاری از دستگاه های اجرایی در شرایط فعلی اقتصادی بودجه لازم را در اختیار ندارند.
مهدی نژاد تاکید کرد: اگر مسئولان احساس می کردند در مصداق های تعیین طرح های کلان ملی اشتباهاتی رخ داده است باید طرح های جدید جایگزین می کردند این درحالی است که طی سال های گذشته طرح های کلان ملی محدود شده اند.
وی خاطرنشان کرد: عدم تحقق ارتباط صنعت و دانشگاه، دلسردی پژوهشگران و فناوران و عدم جهش در پژوهش و فناوری از مهمترین ضررهای اجرا نشدن طرح های کلان ملی است.