به گزارش خبرگزاري "مهر"، اولين جلسه شوراي عالي (مركزي)، منتخب سومين كنگره حزب همبستگي (كنگره 21 شهريور) شب گذشته تشكيل و براي انتخابات هيات رئيسه شوراي عالي و دبير كل حزب با ورقه، راي گيري به عمل آمد كه در نتيجه افراد ذيل براي مدت 3 سال به عنوان هيات رئيسه شوراي عالي (مركزي) و دبير كل حزب انتخاب شدند:
1- ابتدا شوراي عالي حزب دكتر محمدرضا راه چمني را به اتفاق آراء (با راي تمامي اعضاء حاضر) به عنوان رئيس شوراي عالي حزب انتخاب كردند.
2- سپس شوراي عالي مهندس كريم ملك آسا و دكتر منوچهر بهنيا را به ترتيب به عنوان نواب رئيس اول ودوم شوراي عالي تعيين نمود.
3- مهندس محمدرضا پوينده ومهندس محمدرضا همايوني با راي اعضاء شوراي عالي به عنوان منشي هاي شورا انتخاب شدند.
4- مهندس علي اصغر احمدي باراي قريب به اتفاق اعضاء شوراي عالي (تمام اعضاء حاضر به جز يك نفر) به عنوان دبير كل جديد حزب همبستگي انتخاب گرديد.
اين گزارش در ادامه مي افزايد:
1- دكتر راه چمني عضو هيات موسس و اولين دبير كل حزب همبستگي در سال هاي 77 تا 81 بوده كه از سوابق سياسي, اجتماعي ومديريتي همچون 4 دوره نمايندگي مردم در مجلس شواري اسلامي، رئيس سازمان بهزيستي كشور برخوردار مي باشد.
2- مهندس علي اصغر احمدي عضو هيات موسس حزب بوده كه از سوابق سياسي اجتماعي ومديريتي همچون فرماندار، استاندار، نمايندگي مردم در مجلس شوراي اسلامي و معاون وزير كشور برخوردار مي باشد وي هم اكنون معاون اقتصادي وامور بين الملل وزارت كشور است.
3- مهندس كريم ملك آسا عضو شوراي عالي (مركزي) حزب در دوره اول و دوم بوده و از سوابق سياسي اجتماعي و مديريتي همچون مدير كل استان، عضو هيات مديره شركت هاي توليد و نمايندگي مردم در مجلس شوراي اسلامي برخوردار مي باشد.
4- دكتر منوچهر بهنيا عضو شوراي عالي حزب در دوره اول بوده از سوابق سياسي اجتماعي و مديريتي همچون مدير كل و نمايندگي مردم در مجلس شوراي برخوردار مي باشد.
5- حزب همبستگي ايران اسلامي اولين حزب اصلاح طلب معتدلي است كه در دي ماه 76 پس از حماسه دوم خرداد توسط جمعي از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي وتعدادي از مديران اجرايي كشور تاسيس گرديد وتوانست با مشي معتدلي كه داشت در سطح استان ها و شهرستان ها گسترش پيدا كند و در سال 79 روزنامه همبستگي را به عنوان اركان حزب راه اندازي نمايد.، از جمله سياست هاي اصولي اين حزب، اعتدال در رفتارهاي سياسي اجتماعي و مخالفت با هر گونه انحصار طلبي مي باشد.