به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از المنار، امروز ۲۵ فوریه مصادف با بیست و سومین سالروز جنایت هولناک یک صهیونیست در مسجد ابراهیمی واقع در شهر الخلیل فلسطین است.
المنار در این باره می نویسد: صبح روز جمعه ۲۵ فوریه سال ۱۹۹۴ میلادی مصادف با پانزدهم ماه مبارک رمضان، یک پزشک صهیونیست به نام «باروخ گُلدشتاین» با همراهی شماری از شهرک نشینان و نظامیان ارتش اسرائیل به روی نمازگزاران فلسطینی در حرم حضرت ابراهیم واقع در شهر الخلیل در هنگام ادای نماز آتش گشود که منجر به شهادت ۲۹ فلسطینی و زخمی شدن ۱۵۰ تن دیگر شد. این پزشک که ۴۲ سال داشت، در سال ۱۹۸۰ میلادی از آمریکا به اراضی اشغالی آمده و در شهر الخلیل ساکن شده بود. وی در مدارس تروریسم صهیونیستی به دست کارشناسان آموزش دیده بود.
المنار می افزاید: نظامیان ارتش اسرائیل هنگام ارتکاب این جنایت توسط گلدشتاین، درهای حرم ابراهیمی را به روی نمازگزاران بستند تا مانع از فرار آنها از این مسجد شوند. آنها همچنین از ورود افراد خارج از حرم به داخل آن برای نجات افراد زخمی هم جلوگیری کردند. نظامیان صهیونیست افراد حاضر در خارج از مسجد را هم هدف یورش خود قرار داده و در هنگام تشییع پیکر شهدا نیز به روی مردم آتش گشودند که منجر به شهادت تعدادی دیگر شد؛ بدین صورت شمار شهدا از ۲۹ نفری که در داخل حرم ابراهیمی به شهادت رسیده بودند، به ۵۰ نفر افزایش یافت.
المنار تصریح می کند: شاهدان عینی معتقدند که این جنایت از پیش برنامه ریزی شده بوده و ارتش صهیونیستی نیز در آن دست داشته است. در همین راستا «محمد ابو الحلاوه» شهروند فلسطینی و یکی از افرادی که بر اثر تیراندازی این پزشک صهیونیست مجروح شد، بیان می دارد که ارتش اسرائیل هم در این خصوص مسئول است. زیرا هنگامی که گلدشتاین شروع به تیراندازی به سمت نمازگزاران کرد، افراد به سمت درهای خروجی حرم فرار کردند ولی درها بسته بود. این در حالی است که درهای حرم ابراهیمی به هیچ وجه هنگام نماز بسته نیست. همچنین زمانی که نمازگزاران فریاد کمک و استغاثه سر دادند، نظامیان صهیونیست مانع از ورود افراد خارج از حرم به داخل آن برای نجات مردم شدند. پس از آن نیز مردم در نقاط مختلف شهر الخلیل و تمام شهرهای فلسطین با صهیونیست ها درگیر شده و شمار شهدا به ۶۰ نفر افزایش یافت.
المنار در پایان می افزاید: نظامیان اشغالگر، حرم ابراهیمی را به مدت ۶ ماه کامل به بهانه تحقیقات درباره این جنایت بستند و کمیته ای موسوم به شمغار برای تحقیقات در این خصوص تشکیل دادند. خروجی این کمیته چند توصیه از جمله تقسیم حرم ابراهیمی به دو قسمت، وضع شرایط سخت علیه شهروندان در البلده القدیمه و اتخاذ تدابیر شدید امنیتی در حرم ابراهیمی بود. کمیته شمغار همچنین حق حاکمیت بر بخش اعظم حرم ابراهیمی یعنی حدود ۶۰ درصد را به یهودیان داد تا علاوه بر یهودی سازی این حرم، کنترل آن را در دست بگیرند. اشغالگران پس از آن نیز بارها مانع از پخش اذان در حرم ابراهیمی شدند.