به گزارش خبرنگار مهر، این روزها قریب به ۶۰۰ هنرمند در شاخه های گرافیک، نقاشی، مجسمه و تصویرگری در رویداد «بهارستان» که به نام سالانه هنرهای شهری تهران ۹۶ شناخته می شود مشغول به آماده سازی آثار تجسمی در بخش های نقاشی دیواری، مجسمه و چیدمان، درختستان و تخم مرغ های رنگی هستند.
بهداد لاهوتی از اعضای شورای هنری این رویداد که از سوی سازمان زیباسازی شهرداری تهران در حال انجام است درباره کم و کیف این سالانه به خبرنگار مهر گفت: در وهله اول این نکته را بگویم که معتقد هستم هنرهای شهری محدود به مجسمه یا نقاشی دیواری نمی شود و چه خوب است به مرور عنوان بهارستان روی این رویداد بماند و سالانه هنرهای شهری به صورت مجزا به صورتی برگزار شود که تمام هنرهای شهری را در بر بگیرد. ضمن اینکه در حال حاضر در این رویداد آثار در زمان کوتاهی به اجرا می رسند و آثار جنبه نوروزی دارد.
معتقد هستم در رویدادی مانند بهارستان بهتر است کارهایی با پیچیدگیهای اجرایی نداشته باشیم چرا که آثار در فرصت کوتاهی باید آماده شوند و در شهر نصب شوندوی ادامه داد: معتقد هستم در رویدادی مانند بهارستان بهتر است کارهایی با پیچیدگیهای اجرایی نداشته باشیم چرا که آثار در فرصت کوتاهی باید آماده شوند و در شهر نصب شوند. امسال کمتر از سال گذشته چنین آثاری در این رویداد داریم اما از میان حدود ۳۰۰ هنرمندی که آثارشان در حال اجرا شدن است شاید ۴۰ اثر هست که دارای چنین پیچیدگیهایی است. هر چند خوشبختانه آنهایی که طرح های پیچیده ارائه دادند نیز با توجه به اینکه همه آثار باید تا ۲۷ اسفندماه نصب شود نیز به خوبی آثارشان را پیش می برند و به گمان من ۹۵ درصد کارها تا تاریخ معین در شهر نصب خواهند شد. به نظرم باید به قشر هنرمند تبریک گفت که در هر شرایطی مشغول کار هستند و حتی در زمانهای کوتاه هم قادر به خلق آثار درخشان هستند و اهل عمل هستند.
وی گفت: به گمانم چنین رویدادهایی وقتی به دوره های دو رقمی خود برسند تازه می توان انتظار دیدن تاثیر آنها را در سطح شهر داشت.
این مجسمه ساز بیان کرد: نکته دیگر که مایل هستم به آن اشاره کنم این است که نباید همه سفارش ها و همه تولیدهای هنری برای شهر در یک فرصت کوتاه و فراخوانی اینچنین به سرانجام برسد که البته سازمان زیباسازی نسبت به سالهای گذشته که تمام کارهای جدی شهری را در یک زمان محدود به هنرمندها سفارش می داد روند رو به تکاملی داشته است. باید این را در نظر گرفت که سفارش کارهای جدی شهری باید در طول سال و به تناوب رخ بدهد. ما گرچه هنرمند کم نداریم اما تکنسین هنر شهری کم داریم و از همین رو باید به این افراد فرصت داد به مرور به خلق و تولید اثر برسند.
لاهوتی در پاسخ به این پرسش که تا چه اندازه آثار خلق شده در رویداد بهارستان فارغ از آن تعدادی که قطعا با سوژه نوروز و بنا بر سازه های موقت ساخته می شوند امکان این را دارند که اثر ماندگار شهری باشند گفت: واقعیت این است که اگر قرار است یک کار جدی شهری مانند میدان آزادی یا المان شهری میدان حر ساخته شود با فرصت یک ماهه و دو ماهه و با چنین فراخوان هایی به سرانجام نمی رسد. برای خلق یک اثر جدی زمان حداقل یکساله و بودجه ای اساسی لازم است. حتی شاید باید کل بودجه یک سال بهارستان را صرف کرد تا تعداد بسیار محدودی اثر جدی خلق شود. اثری که نمونه اش را در دیگر کشورها مشاهده می کنیم که حتی جنبه توریستی پیدا کرده اند و به شهر هویت داده اند.
برخی طرح های مجسمه و نقاشی به دست ما رسید که احساس کردیم می تواند به چیدمان و اثری مکان محور تبدیل شود. در این موارد با هنرمندها شروع به صحبت کردیم تا کارها را از اثر حجمی و ابژه تکی به آثار چیدمانی تبدیل کنند
عضو شواری هنری رویداد بهارستان همچنین درباره افزایش تعداد آثار محیطی به نسبت مجسمه در این رویداد به نسبت سال گذشته نیز بیان کرد: کارهای محیطی که امسال به دست ما رسید عموما مورد پذیرش قرار گرفت. ما در فراخوان توضیح کاملی داده بودیم که این آثار باید مکان محور باشد و هنرمندها هم به این امر توجه کرده بودند. اما برخی طرح های مجسمه و نقاشی به دست ما رسید که احساس کردیم می تواند به چیدمان و اثری مکان محور تبدیل شود. در این موارد با هنرمندها شروع به صحبت کردیم تا کارها را از اثر حجمی و ابژه تکی به آثار چیدمانی تبدیل کنند.
وی در ادامه اظهار کرد: امسال در فراخوان این رویداد کلمه جدیدی را ابداع کردیم با نام «دیده شدگی» به این معنا که آثار وقتی در شهر نصب می شود و شاید فرصت دیده شدنش توسط شهروندان در حد یک پلک زدن است باید به مرحله ای برسد که اولا در مکان هایی نصب شود که امکان دیده شدن آن توسط عموم شهروندان باشد و ضمن اینکه در فرصت کوتاه در ذهن ماندگار شود. برای همین تاکید کردیم حتی آثار بر خلاف سال گذشته که تنها در خیابان ولیعصر نصب می شدند در کل شهر پراکنده شوند. یا تعداد چیدمانها را افزایش دهیم.
لاهوتی در عین حال معتقد است وسعت کلان شهر تهران به قدری زیاد است که با آثار ۵۰۰ هنرمند نمی توان انتظار داشت کل حال و هوای شهر را تغییر داد و در این باره بیان کرد: من حتی در ابتدا پیشنهاد دادم تا چند هنرمند شاخص را انتخاب کنیم و محورهای مهم شهر را به آنها بسپاریم تا با آثار هنری در آنها تغییری ایجاد کنند. این ایده امسال به نتیجه نرسید اما شاید در سالهای دیگر روی آن فکر شود.
درختستان تا ۸۰ درصد در ماموریت خود موفق خواهد بود
عضو هیات مدیره انجمن هنرمندان مجسمه ساز همچنین درباره بخش «درختستان» در این رویداد که با همکاری انجمن هنرمندان مجسمه ساز عملیاتی شد نیز گفت: رویداد درختستان دو سال قبل هم توسط انجمن و با همکاری سازمان زیباسازی برپا شد. هدف این رویداد اجرای خیابانی در ارتباط با مسأله درخت است. در آن دوره هنرمندان با مقوا در خیابان ها شروع به ساخت درخت کردند اما امسال آقای موسی دبیر رویداد بهارستان گفته بودند که در خیابان ولیعصر درختان خشکیده ای وجود دارد که می شود برای آنها برنامه ویژه ای داشت. انجمن هم این ایده را مطرح کرد که رویداد درختستان را با محوریت این درختان برگزار کنیم.
وی گفت: در واقع ایده ما این بود که روی درختان خشکیده این خیابان بدون آنکه حذف جدی روی درختان انجام دهیم کاری کنیم که درختان هویت جدیدی پیدا کنند و با تبدیل شدن به اثر هنری زندگی دوباره ای پیدا کنند. از همین رو فراخوانی را اعلام کردیم با این دو اصل که کلیت درختها به لحاظ ساختمانی که دارند حفظ شوند یا نهایتا ۱۵ درصد در ابعاد آنها دخالت شود و دوم اینکه تعامل خوبی میان اثر هنری و درخت ایجاد شود. ۱۷۰ هنرمند در مرحله اول اعلام آمادگی کردند و ۳۰۰ طرح برای ما ارسال شد که در نهایت ۳۳ اثر انتخاب شد. تا امروز هم این اتفاق به خوبی پیش می رود و به نظرم ۸۰ درصد در این رویداد موفق خواهیم بود.
لاهوتی در پایان گفت: امیدوارم سازمان زیباسازی این فرصت را به انجمن ها بدهد که چنین رویدادهایی را تکمیل تر کنند و تعامل بیشتری با آنها صورت بگیرد.