خبرگزاری مهر، گروه دین و اندیشه_میلاد امینی موحد: سال ۱۳۹۵ را می‌توان سالی متفاوت برای ستایشگران اهلبیت در نظر گرفت، در واقع امسال تنها سالی است که مداحان دوبار به دیدار رهبر انقلاب می روند. وقتی طلیعه سال ۱۳۹۵ با میلاد فاطمه زهرا و دیدار با رهبر فرزانه انقلاب و بهره مندی از بیانات ایشان همراه باشد قطعا «ختامه مسک» هم خواهد شد و در این واپسین روزهای «سال اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل» بار دیگر توفیق دیدار ایشان نصیب صاحبان شریف ترین شغل ها که مداحان هستند خواهد شد.
بی شک یکی از اختصاصات جامعه شیعی مداحی است که از زمان حضور ائمه اطهار تاکنون ادامه داشته است. مداحی و مرثیه سرایی را به بیانی می توان جریان سازترین رسانه سنتی شیعیان دانست. «مداحی» هنری است متعالی که با اکسیر معرفت و بصیرت‌افزایی می‌تواند دلهای آزادگان جهان را شیفته مرام و مسلک اهلبیت عصمت و طهارت(ع) کند.
رهبر حکیم انقلاب اسلامی هیچ گاه از ظرفیت عظیم پدیده مداحی غافل نبوده اند و این را می توان در ارتباط مستمر ایشان با ستایشگران اهلبیت به وضوح دید. دیدارهای رهبر انقلاب با مداحان که از سال ۱۳۶۳ شروع و با سالروز میلاد «نماد دفاع از ولایت تا شهادت»، عجین شده نه تنها هیچگاه تعطیل نشده که همواره محفلی مملو از عشق و علاقه و دلبستگی به ولی فقیه بوده است.
جنس صحبت هایی که رهبر انقلاب در این جلسه مطرح می کنند نیز در نوع خود جالب توجه است. توصیه هایی که اگر چه در قالب های اداری «مصوبه» یا «دستورالعمل» نیستند اما مداحان با جان و دل آنها را می پذیرند و با ارشادهای ایشان درصدد تعالی این حرفه برمی آیند.
با توجه به هزینه های کلانی که استکبار برای ترویج تشیع انگلیسی می کند،گزاف نیست اگر بگوییم بدون توجه ویژه رهبر انقلاب معلوم نبود وضعیت کنونی هیئات و مداحان در کشورمان چگونه رقم می خورد؟
با همان درایت رهبری بود که در رسانه های مختلف دیدیم و دیدند سرود پیروزی بچه های سوری در فتح نبل و الزهرا قطعه اجرا شده نوحه ای عربی توسط مداحی جوان در ایران بود. پس بدون هیچ تردیدی قشر مداحان می توانند عمیق ترین پیام ها را به مسلمانان جهان (از بحرین و عراق تا یمن و سوریه و لبنان) براحتی با رساترین شکل ممکن در نوحه ها و قالب های زیبا انتقال دهند.
بدون شک پدید آمدن مداحان و هیئات انقلابی از طرفی دستاورد بزرگ نظام است که اسلام انقلابی شدیدا به آن نیاز داشت و از سویی قطعه ای موثر در پازل حرکت بسوی تمدن اسلامی و عصر ظهور است که نیاز به توجه خاص نخبگان دارد.